Πριν λίγες ημέρες ο Αλέξανδρος Γκιννής έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατακτά παγκόσμιο μετάλλιο στο αλπικό σκι.

Ο Ελληνοαμερικανός πρωταθλητής μίλησε στο OPEN, λέγοντας ότι θαυμάζει τον Στέφανο Τσιτσιπά, σημειώνοντας ότι όπως και ο Στέφανος, έτσι κι αυτός θέλει να ανεβάσει το άθλημά του στην χώρα. Μάλιστα, τόνισε ότι όνειρο του είναι να μάθει ο κόσμος ότι υπάρχουν αθλητές σκι στην Ελλάδα.

«Πριν δυο χρόνια έκανα την μεταγραφή μου από την Αμερική στην Ελλάδα και ήταν αυτός ο στόχος μου, να γίνω ο πρώτος Έλληνας που θα κερδίσει μετάλλιο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και για να γίνει αυτό πρέπει να το κάνω μέσω των Παγκόσμιων. Δε πίστευα ότι θα γίνει τόσο σύντομα. Ήταν ένα όνειρο που εξελίχθηκε, ήταν το όνειρο μου από 8-9 ετών και είναι πια μια τρέλα, το πιστεύω» είπε αρχικά.

«Άρχισα να κάνω σκι από πολύ μικρή ηλικία και η ζωή μας ήταν γύρω από το σκι, είχαμε ένα μικρό σπιτάκι στον Παρνασσό, στην Αράχοβα κάθε Σαββατοκύριακο ανεβαίναμε πάνω, όταν κάναμε διακοπές στο εξωτερικό ήταν πάντα σε κέντρα σκι… Εγώ στα 15 μου μετακόμισα στην Αμερική και εκεί πέρα μπόρεσα να μπω σε πιο αγωνιστικό πρόγραμμα και στα υπόλοιπα είμαι τυχερός γιατί είχα ένα ταλέντο και μπόρεσα να το εξελίξω» πρόσθεσε ο Γκιννής που λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού έχασε πέρυσι τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς.

«Το σκι είναι ένα δύσκολο σπορ γιατί είναι ακριβό. Στην Ελλάδα έχουμε 20 χιονοδρομικά τα οποία είναι αρκετούτσικα σε σχέση με άλλες χώρες στο Παγκόσμιο σαν την Κροατία, την Ισπανία, το Βέλγιο την Βρετανία, οι οποίες δεν έχουν όσες υποδομές έχουμε εμείς, αλλά έχουν πιο πολλά λεφτά. Στόχος μου είναι να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε σαν χώρα οτι υπάρχει αυτό το σπορ, να το σπρώχνουμε γιατί μόνο έτσι θα ανεβεί. Εμένα ένας από τους αγαπημένους μου αθλητές είναι ο Στεφανος Τσιτσιπάς, αλλά και η Μαρία Σάκκαρη. Αυτό που μπόρεσαν να κάνουν, να ανεβάσουν ένα σπορ όπως το τένις στην Ελλάδα είναι τρομερό. Εγώ βέβαια δεν πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω σε τέτοιο βαθμό, ούτε στο μισό ούτε στο 1/4… Το όνειρο μου είναι να μάθουμε ότι υπάρχουν αθλητές σκι στην Ελλάδα» κατέληξε ο Γκιννής.