Σαν σήμερα πριν 11 χρόνια το ελληνικό βόλεϊ έγινε φτωχότερο με τον ξαφνικό χαμό του τεράστιου αθλητή, Νίκου Σαμαρά.

Ο “Γκάλης του Βόλεϊ”, όπως τον αποκάλεσαν, είχε προσόντα που δεν συναντάς συχνά, έχοντας φαρμακερό σερβίς, τρομερά διαγώνια καρφώματα στα 3 μέτρα και ηγετικά χαρακτηριστικά.

Ήταν ένας ασυμβίβαστος “αετός” που αγάπησε και ανέβασε στα ύψη με την αγωνιστική του παρουσία και σαν σήμερα έκανε φτωχότερο το άθλημα βυθίζοντας το στη θλίψη όταν έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 42 ετών.

Η παρουσία του Σαμαρά στην Ορεστιάδα

Καθιερώθηκε ως ακραίος όταν ο Χιλμπέρτο Χερέρα που είχε αναλάβει ομοσπονδιακός τεχνικός στην Εθνική ομάδα, διέκρινε την δυνατότητα του και στην υποδοχή εκτός από τα “τελειώματα”. Ξεκίνησε όμως την σπουδαία καριέρα του ως διαγώνιος με τρομακτικά “χτυπήματα” και χάρη σε αυτά το 1988 πήρε το πρωτάθλημα εφήβων με την Ορεστιάδα που του άνοιξε το δρόμο για την ανδρική ομάδα.

Με την Ορεστιάδα έγραψε ιστορία καθώς την μετέτρεψε σε διεκδικήτρια τίτλων και οι μυθικές κόντρες με τον Ολυμπιακό στα 90s αναβιώνουν ακόμα και σήμερα. Με τους Εβρίτες έφτασε το 1997 και 1998 μια ανάσα από το πρωτάθλημα, αλλά την πρώτη χρονιά του του το στέρησε ο Άρης και τη δεύτερη ο Ολυμπιακός σε ένα επεισοδιακό game 5 στη Θράκη.

Με τον σύλλογο της Θράκης, έζησε και μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές. Τρεις συνεχόμενες χρονιές στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας 1994, 1995, 1996, εκ των οποίων κορυφαία ήταν η παρουσία στον τελικό του 1995.

Η πιο σημαντική κούπα με τον Ηρακλή

Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος το 1998 φεύγει από την ομάδα της καρδιάς του και ξεκινά ένα ταξίδι σε διάφορους επαγγελματικούς συλλόγους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πάει στον Ηρακλή με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2000, τον μοναδικό σημαντικό τίτλο της καριέρας του.

Οι υπόλοιπες ομάδες, η Εθνική Ελλάδος και το τελευταίο του παιχνίδι

Ακολούθησε ο Παναθηναϊκός και στο εξωτερικό η ιταλική Φαλκονάρα, η ισπανική Σεβίλη, η τουρκική Φενερμπαχτσέ και η ελβετική Σενουά, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου τα τελευταία χρόνια της καριέρας του έπαιξε σε ΑΕΚ, Εθνικό Αλεξανδρούπολης και Μίλωνα, τον οποίο ανέβασε από την Α2 το 2012 μαζί με το άλλο τοτέμ του ελληνικού βόλεϊ, Μάριο Γκιούρδα. 

Τη σεζόν 2012-13 αγωνιζόταν στην Λήμνο, ομάδα που είχε ιδρύσει ο ίδιος και την προπονούσε από το 2010. Οι δύο τελευταίοι επίσημοι αγώνες που έλαβε μέρος ο Σαμαράς ήταν για το Κύπελλο Ελλάδας 2012-13 με την ομάδα της Λήμνου.

Αγωνίστηκε 160 φορές στην Εθνική Ελλάδος εφήβων και 263 στην ανδρική Εθνική Ελλάδος, με τις οποίες έπαιξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων (1989) και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανδρών (1994), κατακτώντας σε αμφότερες τις διοργανώσεις την 6η θέση. Στην εθνική ομάδα ήταν αναντικατάστατο στέλεχος και αρχηγός και είχε συμμετάσχει σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις: World League, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, Μεσογειακοί Αγώνες.