Για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Βαλκανικό πρωτάθλημα κοριτσιών U17, για την αξία των προσπαθειών των κοριτσιών της Εθνικής, αλλά και για τη δουλειά που γίνεται στα τμήματα των υποδομών μίλησε στην ΕΟΠΕ ο ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής παγκορασίδων, Κώστας Γκούντας.

«Στόχος μας ήταν να είμαστε στα μετάλλια και το καταφέραμε και με το παραπάνω. Κάναμε δυνατή προετοιμασία στην Ελλάδα και μας βγήκαν όλα όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Στο ευρωπαϊκό τώρα ελπίζω να έχουμε μία ανάλογη συνέχεια.

Συγχαρητήρια στις αθλήτριές μου, σε όλους τους συντελεστές, στους προπονητές των ακαδημιών και στην ομοσπονδία που οργανώσαμε όλα αυτά τα χρόνια περιοδείες για να βρούμε αυτά τα παιδιά»

«Όλα αυτά δεν είναι φωτοβολίδα. Δεν ήρθε τυχαία η πρώτη θέση στο Βαλκανικό. Όλα αυτά τα χρόνια, από τη στιγμή που η διοίκηση του κ. Καραμπέτσου ανέλαβε την ομοσπονδία ξεκίνησε η καταγραφή και η αξιολόγηση όλων των παιδιών που έρχονται στο βόλεϊ για να φτιάξουμε τις εθνικές ομάδες.

Η επιτυχία ήρθε αργά και σταθερά. Πάντα είχαμε επιτυχίες, ίσως δεν ακούστηκαν όσο θα έπρεπε. Τα κορίτσια του 2002-03 πήραν τη πρόκριση στο πρώτο ευρωβόλεϊ Κ17 και κατέκτησαν την 8η θέση.

Ακολούθως τα παιδιά του 2004-2005 πήραν την 3η θέση στα Βαλκάνια. Τα παιδιά του 2006 δεν πήραν μέρος αλλά είχαμε καλή ομάδα. Θα μπορούσε να κάνει και αξιόλογη πορεία αλλά υπήρχε ο covid. Μην ξεχνάμε και τα παιδιά του 2004-2005 που ως νεάνιδες πήγαν στο ευρωπαϊκό Κ19 και έτσι καταφέραμε να έχουμε μία συνολική παρουσία στις αναπτυξιακές ηλικίες.

Ο δρόμος δεν ήταν εύκολος, αντίθετα. Με το πλαίσιο της διοίκησης της ομοσπονδίας και με μία καλή ομάδα στην ανάπτυξη τον κ. Καβαλλιεράκη, τον κ. Ντόζη περάσαμε μαζί από 2-3 φορές από όλη την Ελλάδα και κάναμε καταγραφή όλων των παιδιών.

Έτσι έχουμε μία πλήρη εικόνα του δυναμικού του αθλήματός μας. Στο τμήμα ανάπτυξης έχουμε κάνει μία σοβαρή προσπάθεια να μπορέσουμε να δώσουμε με εικόνα αυτά τα βασικά στοιχεία που σε διεθνή επίπεδο υπάρχουν όσον αφορά τις δεξιότητες.

Για να υπάρχει μία βάση που θα μπορέσουμε να δίνουμε στους προπονητές τις κατευθύνσεις. Επίσης έχουμε μεταφράσει τα εγχειρίδια της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ομοσπονδίας και θα το προωθήσουμε σε όλα τα σωματεία».

Ο Κώστας Γκούντας έδωσε τα εύσημα στους Έλληνες προπονητές της ανάπτυξης και όχι μόνο: «Οι φίλοι-συνάδελφοι αποσπασμένοι προπονητές που είναι σε όλη την ΕΛλάδα, ήταν τα μάτια και τα αυτιά της ομοσπονδίας. Αυτό δίνει το δικαίωμα στην ομοσπονδία να μπορεί να έχει στρωμένη τη προσοχή της στα ταλέντα που υπάρχουν για να μην μας φύγει κανένα παιδί.

Η επιτυχία αυτή αναλογεί και στους Έλληνες προπονητές, οι οποίοι κάτω από δύσκολες συνθήκες, όπως ακατάλληλα γυμναστήρια, κακές ώρες, βρίσκονται εκεί και δουλεύουν. Τα κορίτσια δεν βγήκαν με ένα μαγικό ραβδάκι, βγήκαν μέσω σκληρής δουλειάς.

Σε αυτή τη προσπάθεια τα σωματεία με το περιβάλλον που διαμορφώνουν, τους παράγοντες που αγαπούν το άθλημα και μέσω των αγώνων τους μεγιστοποιούν τις δυνατότητές τους οι αθλήτριες. Υπάρχει μεγάλο πλέγμα για να βγει ένας αθλητής. Η στήριξη είναι σημαντική και οι γονείς έχουν και αυτοί το μερίδιό τους.

Συγχαρητήρια στους συνεργάτες μου, στους φίλους μου που είναι κοντά όλα αυτά τα χρόνια. Με τη θετική τους σκέψη και με την αρνητική με οδηγούν εμένα στο να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και φυσικά να διορθώσω τα λάθη μου. Σε όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω στο άθλημά μας, στην ομοσπονδία μας που είναι ο φορέας που διαμροφώνει το περιβάλλον του αθλήματος.

Σημαντική είναι η παρουσία του Περικλή Μπακοδήμου στη CEV, στην οργάνωση των εθνικών ομάδων, στον Βαγγέλη Περόπουλο που λύνει όποιο διαδικαστικό πρόβλημα προκύπτει και μας κάνουν ευκολότερη τη προπονητική μας δουλειά».

Σχετικά με το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παγκορασίδων στην Ουγγαρία, είπε: «Στόχος μας ήταν να ήμασταν στα μετάλλια, τα Χριστούγεννα στο βαλκανικό που ήταν και ο 1ος γύρος των προκριματικών του ευρωπαϊκού πήραμε τη 3η θέση. Δεν ξέρω που μπορούμε να φτάσουμε στο Ευρωπαϊκό. Υπάρχει νέος τρόπος διεξαγωγής με δύο ομίλους των οκτώ.

Θέλουμε να είμαστε κοντά στην 8η θέση που είχαμε στη προηγούμενη παρουσία μας. Έχουν γίνει 4 ευρωπαϊκά σε αυτές τις ηλικίες και έχουμε λάβει μέρος στα 2. Δεν είναι πολλές οι χώρες που το κάνουν αυτό και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις».