Η Λέα Χάρντεμαν πήρε τον τίτλο της MVP για την σπουδαία εμφάνιση της, στο ματς της Θέτιδας με το Αιγάλεω, για την 9η αγωνιστική της Volley League γυναικών.

Η Αμερικανίδα ακραία της Βούλας, μίλησε για την διάκριση της, στην ΕΟΠΕ, λέγοντας τα εξής: «Το βραβείο ανήκει στις συμπαίκτριές μου και στο προπονητικό επιτελείο. Είχαμε έναν δύσκολο πρώτο μισό της σεζόν αλλά κάθε μέρα δουλεύουμε για να γίνουμε καλύτερες. Χωρίς την υποστήριξή τους δεν θα τα είχα καταφέρει».

Για το παιχνίδι με το Αιγάλεω, είπε: «Ήταν σημαντικό που πήραμε τη νίκη και τους τρεις βαθμούς. Το είχαμε ανάγκη. Το Αιγάλεω είναι ιδιαίτερα δυνατό στην επίθεση και ήταν πρόκληση για εμάς στον τομέα του μπλοκ. Είχαμε σταθερότητα στο σερβίς και στο μπλοκ-άμυνα και παίξαμε έξυπνα».

Στην συνέχεια, εξήγησε τους λόγους, που αδικεί την ομάδα της η 7η θέση: «Η βαθμολογία, η στατιστική στους αγώνες δεν αντικατοπτρίζει πάντα την δουλειά που γίνεται στο γήπεδο. Η προετοιμασία που κάνουμε και το πόσο σκληρά δουλεύουμε δεν φαίνεται. Πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε και θα προσπαθήσουμε να ελέγχουμε αυτά που μποορούμε για να παίξουμε σε υψηλό επίπεδο. Αυτή τη νοοτροπία θα έχουμε όλη τη σεζόν».

Για το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος, ανέφερε: «Είναι πολύ δυνατό με εξαιρετικά ταλαντούχες αθλήτριες. Οι προκλήσεις του να παίζεις στο εξωτερικό δεν σταματούν και το ίδιο νιώθω στην Ελλάδα. Αυτό κάνει το βόλεϊ διασκεδαστικό. Το αγωνιστικό επίπεδο με ενθουσιάζει για να παίζω κάθε εβδομάδα».

Τέλος, “έκλεισε” με την ερώτηση, πως συμφώνησε να αγωνιστεί στη Θέτιδα: «Παίζοντας στην Ελλάδα και στην Αθήνα είναι ωραίο! Το πιο βασικό στην απόφασή μου να έρθω στην Θέτιδα ήταν η δουλειά που γίνεται στο σύλλογο από το προπονητικό επιτελείο και γενικότερα στον τρόπο σκέψης που έχει η ομάδα. Δουλεύουν επαγγελματικά και νοιάζονται για τις αθλήτριες. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό και ήθελα να αγωνιστώ εδώ».

Για τις εντυπώσεις της από την Ελλάδα και την Αθήνα: «Μένω στη Βούλα που είναι κοντά στη Γλυφάδα και πηγαίνω εκεί όταν έχω χρόνο. Ως ξένη δεν ήξερα τι να περιμένω πριν έρθω. Η προσαρμογή μου όμως ήταν εύκολη και χωρίς ιδιαίτερο άγχος. Ήμουν τυχερή γιατί οι άνθρωποι εδώ με καλωσόρισαν και ένιωσα από την αρχή ευπρόσδεκτη».

Για το πως ξεκίνησε το βόλεϊ: «Ξεκίνησα το βόλεϊ σε ηλικία 10 ετών, καθώς στην αρχή έπαιξα μπάσκετ και δεν πήγε πολύ καλά. Στα 11 πήγα σε ένα βολεϊκό πρόγραμμα που ταξιδεύαμε στην Αμερική παίζοντας σε πιο υψηλό επίπεδο. Κατέληξα στο πανεπιστήμιο της Coastal Carolina και από εκεί πήραν όλα τον δρόμο τους».