Η εθνική εφήβων είναι έτοιμη για το ταξίδι της στα τελικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Κ20 (17-25/9, Μοντεσιλβάνο και Βάστο), αφού η αποστολή αναχώρησε χθες (15/9) για Ιταλία.

Οι Έλληνες βολεϊμπολίστες, βρίσκονται στο 2ο όμιλο της διοργάνωσης (οι αγώνες θα διεξαχθούν στην πόλη Βάστο στην Αδριατική) μαζί με Βέλγιο, Τσεχία, Πορτογαλία, Βουλγαρία, Φινλανδία με τον Ομοσπονδιακό τεχνικό Νίκο Μούχλια να εκφράζει την αισιοδοξία του ότι η ελληνική ομάδα θα δείξει το καλό της πρόσωπο στους αγώνες με τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες.

Πως κύλησε η προετοιμασία στην Πορταριά και ποια εικόνα σας άφησε η ομάδα στο φιλικό με την Κηφισιά; «Η προετοιμασία μας διήρκησε περίπου δύο εβδομάδες και προσπαθήσαμε στο διάστημα αυτό  να ετοιμάσουμε τους αθλητές τόσο σωματικά και τεχνικά  αλλά και ψυχολογικά ώστε να ανταποκριθούν στην δύσκολη σειρά αγώνων που θα αντιμετωπίσουν. Μην ξεχνάμε ότι στην Ιταλία θα βρεθούν οι καλύτερες 12 ομάδες της Ευρώπης στις ηλικίες αυτές και έχουμε την υποχρέωση να είμαστε στο καλύτερο δυνατό  αγωνιστικό σημείο.

Λόγω της ιδιαιτερότητας της χρονικής περιόδου, δεν υπήρχαν πολλές διαθέσιμες ομάδες για φιλικά, ωστόσο βρήκαμε μια ωραία  ευκαιρία για μια φιλική αναμέτρηση με την ομάδα της Κηφισιάς. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν σχετικά καλά στις απαιτήσεις αυτού του αγώνα, είχαμε καλές στιγμές αλλά και σημεία που οφείλουμε διαχειριστούμε καλύτερα».    

Ποιοι είναι οι στόχοι της εθνικής ομάδας στον όμιλο του Ευρωπαϊκού; Υπάρχει κάποιοι ξεκάθαρο φαβορί από τις ομάδες του ομίλου μας; «Ο στόχος στις αναπτυξιακές κατηγορίες πιστεύω ότι έχει δύο βασικές παραμέτρους. Από την μια να “παρουσιάσεις” μια νέα γενιά αθλητών δίνοντάς τους την ευκαιρία να δείξουν τις δεξιότητές τους και οι οποίοι είτε θα  επανδρώσουν μερικοί από αυτούς την Εθνική Ανδρών είτε θα “γεμίσουν” την  δεξαμενή των μεγάλων κατηγοριών με Έλληνες παίκτες.

Από την άλλη όμως υπάρχουν και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις στις οποίες πρέπει να καταφέρεις το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ώστε να προβληθεί το άθλημα. Είμαι αισιόδοξος βασιζόμενος στην προσπάθεια που κατέβαλαν όλοι οι αθλητές στο γήπεδο αλλά και στην διάθεση  για διάκριση που δείχνουν. Υπάρχει μια “γλυκιά” προσμονή για τους αγώνες αυτούς».

Πριν από 30 και πλέον χρόνια η πρώτη δική σας μεγάλη διοργάνωση ως αθλητής ήταν το παγκόσμιο εφήβων που είχε φιλοξενηθεί στο ΣΕΦ. Τώρα η πρώτη μεγάλη διοργάνωση σας ως προπονητής είναι το ευρωπαϊκό εφήβων. Πόσο διαφορετικά είναι τα συναισθήματα; «Είναι γεγονός ότι και οι δύο αυτές διοργανώσεις είναι από τις κορυφαίες που μπορεί να ζήσει ένας αθλητής αλλά και ένας προπονητής. Είτε είσαι στον πάγκο όμως ως προπονητής είτε στο γήπεδο ως αθλητής πιστεύω ότι οφείλεις να είσαι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένος. Άρα τα συναισθήματα σχετικά μοιάζουν.   

Απλώς πρέπει να παραδεχτώ ότι σαν προπονητής είναι λίγο πιο “σκληρό” το συναίσθημα μιας και ουσιαστικά είσαι αμέτοχος στις άμεσες αγωνιστικές ενέργειες των αθλητών σου, μένεις μόνο στο θεωρητικό κομμάτι . Έχει όμως μια πολύ μεγάλη ικανοποίηση, αυτήν της δημιουργίας  όταν βλέπεις τα νέα παιδιά να βελτιώνονται και να προχωρούν».