Για την αντίδρασή του μετά τον αγώνα κόντρα στον Νόβακ Τζόκοβιτς, αλλά και τους στόχους του ενόψει του 2024 μίλησε ο Γκριγκόρ Ντιμιτρόφ, που έφτασε πολύ κοντά στον τίτλο στο Παρίσι, αλλά “λύγισε” στον τελικό. Παράλληλα, μίλησε και για τη σπουδαιότητα του αντιπάλου του, μένοντας εντυπωσιασμένος για μία ακόμα φορά από τον τρόπο του παιχνιδιού του.

«Είναι δύσκολο να εξηγήσεις τα συναισθήματα. Θέλεις πολύ τον τίτλο και είναι δύσκολο όταν δεν τα καταφέρνεις. Μόνο εγώ ξέρω, και δεν το λέω με λύπηση για τον εαυτό μου, τι έχω περάσει στο γήπεδο τους τελευταίους μήνες. Ήταν δάκρυα χαράς.

Δεν θέλω να θυμάμαι αυτή τη μέρα σαν κάτι αρνητικό. Άνθρωπος είμαι και εγώ. Έφτασα πολύ κοντά στο να κερδίσω κάτι που ήθελα εδώ και πολύ καιρό. Δεν ντρέπομαι που έκλαψα, απλά συνέβη. Προφανώς και είμαι λυπημένος που έχασα. Ποτέ δεν είναι ευχάριστο να χάνεις τελικό»

Μιλώντας για τον Τζόκοβιτς, είπε: «Το βάθος που δίνει στην μπάλα είναι εντυπωσιακό, ειδικά σήμερα. Παρόλο που δεν ήταν στα καλύτερά του σωματικά, με έβαλε σε μια πολύ άβολη θέση, έπρεπε να δουλέψω σκληρά σε κάθε χτύπημα. Το σερβίς μου επίσης δεν ήταν τόσο καλό σήμερα. Ήμουν λίγο φλατ και αυτή είναι η περίληψη αυτού του αγώνα.

Εννοείται πως το να κερδίσεις τον Νόβακ σε έναν τελικό, είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στο άθλημά μας. Τον σέβομαι πάρα πολύ. Ο τρόπος που αγωνίζεται στο court είναι από άλλο επίπεδο. Είναι σε θέση να παίρνει το καλύτερο από το παιχνίδι του σε αυτούς τους αγώνες, ακόμα και όταν δεν είναι στα καλύτερά του».

Πάνω στους στόχους που έχει θέσει για τη νέα χρονιά, είπε: «Αυτή τη στιγμή νιώθω την αδρεναλίνη. Δεν θέλω να πω πολλά γιατί δεν το έχω σκεφτεί, αλλά ξέρω πως σίγουρα θέλω να βρίσκομαι πιο συχνά σ’ αυτή τη θέση, που σημαίνει ότι θα τα δώσω όλα για να τα καταφέρω. Αυτή την εβδομάδα μπόρεσα να μείνω δυνατός σωματικά και πνευματικά.

Υπάρχουν πολλά θετικά που μπορώ να πάρω. Ταυτόχρονα υπάρχουν και πράγματα που μπορώ να βελτιώσω, μικρές λεπτομέρειες που αν κάνω ελαφρώς καλύτερα θα φέρουν μεγάλη αλλαγή στο παιχνίδι μου. Αυτό που θέλω, είναι κερδίζω ή χάνω, να νιώθω πως τα έχω αφήσει όλα στο γήπεδο».

Σχετικά με την ηρεμία που τον διακατέχει, απάντησε: «Συνήθως αφιερώνω κάποιες στιγμές της ημέρας στον εαυτό μου, για να πάω μια βόλτα ή να είμαι μακριά από το κινητό. Είναι κάτι που με ευχαριστεί, μια εσωτερική δουλειά. Δεν είναι μόνο η δουλειά που θα κάνεις στο γήπεδο, με το σώμα σου, η διατροφή, ο ύπνος και η ξεκούραση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον εαυτό μας, την εσωτερική μας γαλήνη. Δουλεύω πολύ σε αυτό».