Συνέντευξη… ποταμό παραχώρησε ο Ρότζερ Φέντερερ στην ATP. Ο σπουδαίος Ελβετός τενίστας αναφέρθηκε στην πρόσφατη αποχώρησή του από τα κορτ, κάνοντας παράλληλα και μία μίνι επισκόπηση της καριέρας του.

Ο εν ζωή θρύλος του τένις άνοιξε αρκετά κεφάλαια, εστιάζοντας περισσότερο σε όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά μη διστάζοντας να πραγματοποιήσει ένα γενικό… ταξίδι της πορείας του στα κορτ όλου του πλανήτη.

Για την απόσυρσή του στο Laver Cup:

“Είναι πολύ ξεχωριστό να λες αντίο εδώ στο Λονδίνο, σε αυτή την πόλη. Είχα πολλά συναισθήματα και πολλά σπουδαία τουρνουά εδώ, προσπάθησα να προκριθώ στα World Tour Finals που γίνονταν εδώ στην O2 Arena. Λίγο παρακάτω βρίσκεται φυσικά το Wimbledon, όπου προφανώς όλοι γνωρίζουν τι έκανα εκεί. Το γόνατο μου δεν μου επιτρέπει να παίξω πια σε αυτό το επίπεδο. Το συνειδητοποίησα αυτό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και άρχισα να αναζητώ τον σωστό τόπο και χρόνο για να το ανακοινώσω.

Ήμουν έτοιμος να το κάνω αυτό πριν το US Open, αλλά δεν ήθελα να γίνει εκεί, δεν το ένιωθα σωστό. Ξέρω πως δεν θα είναι η Βασιλεία διότι δεν μπορώ να παίξω εκεί. Έτσι, το Laver Cup ήταν για εμένα μία εφικτή πιθανότητα. Εάν δεν μπορούσα να πάω ούτε εκεί, τότε θα ήμουν σε μία ομάδα, νιώθω πως αυτό θα μου ταίριαζε περισσότερο για να τελειώσω την καριέρα μου. Το να έχω τον Μπγιόρν Μποργκ μαζί μου ήταν κάτι το συναρπαστικό”.

“Νιώθω πως ήταν κάτι το ωραίο. Το να έχω μία ομάδα δίπλα μου, να μην νιώθω μόνος την ημέρα της ανακοίνωσης. Νομίζω πως αυτό με επηρέασε σημαντικά στην απόφασή μου. Είχα, φυσικά, τους αγαπημένους μου Άντι, Νόβακ, Ράφα και όλη την υπόλοιπη ομάδα μαζί μου, κάτι που ήταν θαυμάσιο. Νομίζω πως αυτό ήταν το κατάλληλο μέρος για να το κάνω αυτό και είμαι ευγνώμων που όλα τα παιδία ήταν εκεί και ήταν όλα θαυμάσια”.

“Νομίζω πως αυτή σαφώς είναι η στιγμή, μία μεγάλη στιγμή για εμένα, χάρη σε όλους όσοι με υποστήριξαν. Νιώθω πως οι φαν του Φέντερερ έγιναν όλο και περισσότεροι όσο μεγάλωνα. Ήταν απίθανο όταν έκλαψα στο κορτ και αυτά τα δάκρυα προέρχονταν από το τένις. Γνωρίζω πως έγινε στο παρελθόν, αλλά ήμουν μάλλον διάσημος για αυτό. Είμαι χαρούμενος που βίωσα αυτά τα συναισθήματα αλλά, ταυτοχρόνως, αυτά με έκαναν να εκτιμήσω την κάθε στιγμή και δεν θα τα ξεχάσω ποτέ”.

Για όσα βίωσε μετά το περίφημο “γράμμα” στο οποίο ανακοίνωνε την απόσυρσή του:

“Είναι ωραίο να βλέπω το αποτύπωμα και τα μηνύματα που έχουμε λάβει, άμεσα ή εμμέσως. Ήταν μία πολυάσχολη περίοδος. Νιώθω πως έχω αέρα στα πανιά μου για πολύ καιρό. Είμαι χαρούμενος που τα νέα επιτέλους γνωστοποιήθηκαν, αν και νιώθω πως ήταν κάπως υπερβολικά πολλά από αυτά τα ωραία πράγματα που γράφτηκαν για εμένα.

“Πολλά εξ αυτών ήταν για την προσωπικότητά μου, για εμένα τον ίδιο ως άτομο. Λιγότερο για το τένις και το φόρχαντ μου ή όπως αλλιώς μπορούμε να το πούμε. Αυτή ήταν μία πανέμορφη έκπληξη για εμένα, ότι τόσος κόσμος με υποστήριζε λόγω του χαρακτήρα μου. Αυτή ήταν μία απρόσμενη εξέλιξη στην ιστορία. Νόμιζα πως θα μιλούσαμε για τα επιτεύγματα, τις επιτυχίες, τη σημασία μου για το παιχνίδι του τένις και τίποτα παραπάνω. Όμως, ήταν πολύ περισσότερα από αυτά. Αυτό ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου”.

Για την καριέρα του συνολικά:

“Ειλικρινά νιώθω πως τα έδωσα όλα και ακόμα παραπάνω στην καριέρα μου, με όσα πέτυχα. Απόλαυσα τη σκληρή δουλειά και διδάχθηκα από αυτήν την έννοια της αφοσίωσης. Για αυτό θα είμαι αιωνίως ευγνώμων στους προπονητές μου και τις ομάδες που με έφερα μέχρι εδώ. Για εμένα, δεν ξέρω τι παραπάνω θα μπορούσα να δώσω, αλλά σίγουρα προσπάθησα. Προσπάθησα πολλά διαφορετικά πράγματα, με διαφορετικούς τρόπους, αλλά είμαι αρκετά μεγάλος ώστε πλέον να σταματήσω. Νιώθω πολύ καλά με αυτό”.

“Το επίτευγμα που με κάνει πιο περήφανο είναι πως μπόρεσα να γίνω το Νο1 του κόσμου. Η απόλυτη κορυφή. Ήταν ό,τι καλύτερο και δεν έμεινα εκεί μονάχα για μία ημέρα. Τα κατάφερα για διάστημα ρεκόρ, από πλευράς διάρκειας. Ήταν κάτι το ξεχωριστό. Φυσικά, υπήρχε και ο πρώτος μου τίτλους Wimbledon. Το ότι βρέθηκα ως παίκτης στο Τουρ, στο Top 100, ήταν από μόνο του ένα μεγάλο επίτευγμα. Ποτέ δεν πίστευα πως θα είχα μία τόσο επιτυχημένη καριέρα”.

“Σκέφτομαι πως το να βγω μπροστά στο κοινό και να μπορέσω να αγωνιστώ στα σπουδαιότερα γήπεδα και στάδια του κόσμου, ήταν κάτι πραγματικά όμορφο. Φυσικά, μετά μπαίνουμε σε λεπτομέρειες όπως το τι έκανα στα ματς που έδωσα, τα φόρχαντ, τα μπάκχαντ, τα χαφ βολέ, τα ντροπ σοτ, την αίσθηση της μπάλας σε μία ωραία, καλορυθμισμένη ρακέτα, είναι το παν για εμένα. Πέρασα περίφημα”.

Για το δικό του μέλλον και το μέλλον του τένις:

“Ξέρω πως θα το ήθελα και κατάφερα να βρω κάτι που με έκανε πραγματικά χαρούμενο στο παιχνίδι. Αυτό θα είναι ο ρόλος του μέντορα; Δεν έχω ιδέα. Ίσως περιγραφή αγώνων, δεν ξέρω. Απλά μία θέση που να με φέρνει στα τουρνουά και να μου δίνει την ευκαιρία να έχω επαφή με την τενιστική κοινότητα. Πάντοτε ήμουν μεγάλος υποστηρικτής του μέλλοντος του τένις και νομίζω πως αυτό είναι σπουδαίο τα τελευταία χρόνια. Το παιχνίδι πάντοτε δημιουργεί νέους σούπερσταρ και σπουδαίες ιστορίες. Ποτέ μου δεν είχα ανησυχία για το άθλημα”.

“Ο κόσμος νόμιζε πως το τένις δεν θα είναι πια ωραίο όταν οι Σάμπρας και Αγκάσι αποσύρθηκαν. Ήμουν εδώ όταν το ίδιο έγινε με τον Ρόντικ, τον Φερέρο και τον Χιούιτ ειδικά. Οπότε, είναι ωραίο το να βλέπω τώρα το μέλλον και να ξέρω πως είναι τόσο λαμπρό και δεν χρειάζεται να ανησυχούμε καθόλου ούτε για τους άνδρες, ούτε για τις γυναίκες. Θα είναι περίφημο. Θα παρακολουθώ από κοντά, φυσικά. Εάν είχα όλα αυτά τα συναισθήματα στο κορτ, ήταν χάρη στους φαν. Το ξέρουν και το ξέρω”.

“Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θα μου λείψουν. Τα ταξίδια σε όλο τον κόσμο και το να έχω κάποιον που με περιμένει και είναι ενθουσιασμένος που θα με δει. Για αυτό έγραψα στο γράμμα μου πως αγαπώ το τένις. Έλεγα ‘εις το επανιδείν’. Είναι σημαντικό να υπενθυμίζω στους φαν πως δεν εγκαταλείπω το άθλημα. Θα βρίσκομαι εκεί.

Ο κόσμος θα έχει την ευκαιρία να με ξαναδεί και θα έχουμε ξανά τις στιγμές μας. Ίσως να είναι διαφορετικές, αλλά θα είναι πανέμορφες στιγμές. Είναι σημαντικό να το θυμίζω και στον εαυτό μου, ειδικά όμως για τους φαν στους οποίους είμαι εξαιρετικά ευγνώμων”.