Επιμέλεια: Θάνος Σταθόπουλος – Γιώργος Συρίγος

Όλοι το γνώριζαν, αλλά κανείς δεν ήθελε να το αποδεχθεί. Ο Ρότζερ Φέντερερ ο «Maestro» του παγκόσμιου τένις, ο «Βασιλιάς» ενός αθλήματος που λάτρεψε και τον λάτρεψε ανακοίνωσε το μεσημέρι της Πέμπτης 15 Σεπτεμβρίου, ότι αποχωρεί από το επαγγελματικό τένις.

Μια ανακοίνωση «τυλιγμένη» σε τέσσερις σελίδες, οι τελευταίες που θα διαβάσουμε από ένα βιβλίο που ξεκινήσαμε πριν από 24 χρόνια και δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε να διαβάσουμε ποτέ ξανά…

Επίσημο αντίο στο Laver Cup

Προς την οικογένεια μου στο τένις και πέρα από αυτήν

Απ’ όλα τα δώρα που μου πρόσφερε το τένις όλα αυτά τα χρόνια, το μεγαλύτερο χωρίς καμία αμφιβολία είναι οι άνθρωποι που γνώρισα κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής: οι φίλοι μου, οι αντίπαλοι και πάνω απ’ όλα οι φίλαθλοι, οι οποίοι δίνουν ζωή στο άθλημα. Σήμερα θέλω να μοιραστώ ορισμένα νέα με όλους σας.

Όπως αρκετοί από εσάς γνωρίζετε, τα τελευταία τρία χρόνια μου επιφύλαξαν προκλήσεις, γεμάτες τραυματισμούς και εγχειρήσεις. Δούλεψα σκληρά με στόχο να επιστρέψω στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Την ίδια στιγμή ωστόσο γνωρίζω καλά τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του σώματος μου και το μήνυμα που αυτό μου στέλνει το τελευταίο διάστημα είναι ξεκάθαρο.

Είμαι 41 ετών. Έχω αγωνιστεί σε περισσότερες από 1500 αναμετρήσεις μέσα σε 24 χρόνια. Το τένις μου έχει συμπεριφερθεί πιο γενναιόδωρα απ’ όσο θα μπορούσα να ονειρευτώ και τώρα οφείλω να αναγνωρίσω πως ήρθε η ώρα να δώσω τέλος στην επαγγελματική μου καριέρα.

Το Laver Cup της ερχόμενης εβδομάδας στο Λονδίνο θα είναι η τελευταία μου συμμετοχή στα ATP. Θα συνεχίσω να παίζω τένις και στο μέλλον βεβαίως, όχι όμως στα Grand Slams ή στο Tour.

«Ευχαριστώ την υπέροχη γυναίκα μου και τα τέσσερα καταπληκτικά παιδιά μου!»

Είναι μια απόφαση που μου αφήνει γλυκόπικρη γεύση. Την ίδια στιγμή υπάρχουν τόσα πολλά για να γιορτάσω. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν από τους τυχερότερους ανθρώπους στη γη. Μου δόθηκε ένα ξεχωριστό ταλέντο για να παίξω τένις και το έκανα σ’ ένα επίπεδο που δεν μπορούσα έστω να το φανταστώ, για ένα διάστημα σημαντικά μεγαλύτερο απ’ αυτό που πίστευα πως είναι εφικτό.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την υπέροχη γυναίκα μου Μίρκα, που έζησε κάθε λεπτό στο πλευρό μου. Με ζέσταινε πριν τους τελικούς, παρακολούθησε αμέτρητα παιχνίδια ακόμα κι όταν ήταν 8 μηνών έγκυος κι ανέχθηκε την περίεργη πλευρά του χαρακτήρα μου κατά την διάρκεια των αγώνων, έχοντας στο πλευρό μου την ομάδα μου, για περισσότερα από 20 χρόνια.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τα τέσσερα καταπληκτικά παιδιά μου για την υποστήριξη, πάντοτε πρόθυμα να γνωρίσουν καινούρια μέρη, δημιουργώντας υπέροχες αναμνήσεις μέσα σε αυτή τη διαδρομή. Το να βλέπω την οικογένεια μου να με υποστηρίζει από τις εξέδρες είναι ένα συναίσθημα που θα απολαμβάνω για πάντα. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους αγαπημένους μου γονείς και την αδελφή μου, χωρίς τους οποίους τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους παλαιούς προπονητές μας, οι οποίοι πάντοτε με οδηγούσαν στη σωστή κατεύθυνση… Είσαστε όλοι υπέροχοι! Και στην Ελβετική Ομοσπονδία τέννις, που πίστεψε σε μένα όταν ήμουν νεαρός και μου προσέφερε μια ιδανική αρχή στην καριέρα μου.

Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω τη συνεισφορά της καταπληκτικής μου ομάδας, τον Ιβάν, τον Ντάνι, τον Ρόλαντ και ιδιαιτέρως τον Σεβ και τον Πιέρ, που μου πρόσφεραν τις καλύτερες δυνατές συμβουλές και ήταν πάντοτε στο πλευρό μου.

Επίσης τον Τόνι, που διαχειρίστηκε δημιουργικά τις επιχειρήσεις μου για περισσότερα από 17 χρόνια. Είστε όλοι απίστευτοι και απόλαυσα κάθε λεπτό που πέρασα μαζί σας.

«Έχω κλάψει, έχω γελάσει, έχω αισθανθεί απίστευτα δυνατός!»

Θέλω να ευχαριστήσω τους πιστούς μου χορηγούς, που πραγματικά τους βλέπω ως δικούς μου ανθρώπους και τις ιδιαίτερα εργατικές ομάδες ανθρώπων των τουρνουά και της ATP Tour, που με συνέπεια καλοσώρισαν όλους εμάς, με ευγένεια και πνεύμα φιλοξενίας.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους συναγωνιστές μου στo κορτ. Ήμουν αρκετά τυχερός που συμμετείχα σε τόσους επικών διαστάσεων αγώνες, τους οποίους δεν θα ξεχάσω ποτέ. Νιώθω ιδιαίτερα ευγνώμων. Πιέσαμε ο ένας τον άλλον κι όλοι μαζί ανεβάσαμε το τέννις σε άλλο επίπεδο.

Πάνω απ’ όλα πρέπει να πω ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στους απίστευτους φαν μου. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να καταλάβετε πόση δύναμη και πίστη μου δώσατε. Το γεμάτο έμπνευση συναίσθημα να μπαίνω σε γεμάτα στάδια κι αρένες αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις της ζωής μου.

Χωρίς εσάς, όλες αυτές οι επιτυχίες θα μου άφηναν μια αίσθηση μοναξιάς, αντί να με γεμίζουν με χαρά κι ενέργεια. Τα τελευταία 24 χρόνια στα τουρνουά ήταν μια απίστευτη περιπέτεια.

Παρότι ορισμένες φορές νιώθω πως όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε μόλις 24 ώρες, την ίδια στιγμή το συναίσθημα είναι τόσο έντονο και μαγικό, που μου αφήνει την αίσθηση πως έχω ζήσει μια ολόκληρη ζωή.

Είχα την τεράστια τύχη να αγωνιστώ μπροστά στα μάτια σας σε περισσότερες από 40 διαφορετικές χώρες, έχω γελάσει κι έχω κλάψει, έχω νιώσει ευτυχία και πόνο και πάνω απ’ όλα έχω αισθανθεί απίστευτα ζωντανός.

«Τα όνειρα ενός μικρού παιδιού έγιναν πραγματικότητα!»

Μέσα από τα ταξίδια μου έχω συναντήσει πολλούς υπέροχους ανθρώπους που θα παραμείνουν φίλοι για μια ολόκληρη ζωή και οι οποίοι με συνέπεια αφιέρωσαν χρόνο από το γεμάτο τους πρόγραμμα για να έρθουν να με δουν να αγωνίζομαι και να με υποστηρίξουν σε κάθε γωνιά του κόσμου. Σας ευχαριστώ.

Όταν γεννήθηκε η αγάπη μου για το τένις, ήμουν ένα παιδί με μια μπάλα στη γενέτειρα μου, τη Βασιλεία. Συνήθιζα να παρακολουθώ τους τενίστες με μια αίσθηση θαυμασμού. Ήταν σαν γίγαντες για μένα και ξεκίνησα να ονειρεύομαι.

Τα όνειρα μου με οδήγησαν να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά και ξεκίνησα να πιστεύω στον εαυτό μου. Οι πρώτες μου επιτυχίες μου έδωσαν αυτοπεποίθηση κι έτσι ξεκίνησα το απίστευτο αυτό ταξίδι που με έφερε εδώ σήμερα.

Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω όλους εσάς από τα βάθη της καρδιάς μου, τον κάθε ένα από εσάς σε ολόκληρο τον κόσμο που βοήθησε να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρα ενός μικρού παιδιού από την Ελβετία. Τέλος, ένα μήνυμα προς το τένις: Σ’ αγαπώ και δεν θα σε εγκαταλείψω ποτέ.

Ρότζερ Φέντερερ