H Σερίνα Γουίλιαμς με επιστολή της στο Vogue ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει το τένις μετά το αμερικανικό όπεν!

Η Γουίλιαμς είχε στείλει το…μήνυμα απόσυρσης από την ενεργό δράση στη συνέντευξη Τύπου, μετά από τη νίκη της για τον 1ο γύρο του National Bank Open στο Τορόντο, μια νίκη η οποία ήταν η πρώτη μετά από 14 μήνες.

«Υποθέτω ότι απλά υπάρχει ένα φως στο τούνελ. Δεν ξέρω φαντάζομαι ότι πλησιάζω όλο και περισσότερο πιο πολύ στο φως.» είπε. «Τον τελευταίο καιρό αυτό σκέφτομαι. Ανυπομονώ να φτάσω σε αυτό το φως.»

Όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για να απαντήσει τι ακριβώς αντιπροσωπεύει αυτό το φως η Σερίνα συμπλήρωσε: «Την ελευθερία. Μου αρέσει να παίζω, αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτό για πάντα.»

Ωστόσο, οι…γρίφοι λύθηκαν έπειτα από μια επιστολή της Σερίνα στο περιοδικό Vogue που δημοσιεύτηκε την Τρίτη (9/8) με την Αμερικανίδα να αποκαλύπτει ότι μετά το τέλος του US Open (27/8-11/9) θα κρεμάσει τη ρακέτα της.

«Είμαι πολύ κακή στους αποχαιρετισμούς, είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Αλλά να ξέρετε πως είμαι πολύ πιο ευγνώμων απ’ όσο μπορώ να εκφράσω με λόγια. Με έχετε οδηγήσει σε τόσες νίκες και τόσα τρόπαια. Θα μου λείψει αυτή η Σερίνα, αυτό το κορίτσι που έπαιζε τένις. Θα μου λείπει σε όλη μου τη ζωή.»

«Ποτέ δεν μου άρεσε η λέξη απόσυρση. Ίσως η καλύτερη λέξη για να περιγράψει το τι θα μου συμβεί είναι είναι εξέλιξη. Πηγαίνω από το τένις σε άλλα πράγματα που είναι σημαντικά για μένα.», είπε μεταξύ άλλων η Αμερικανίδα που τον επόμενο μήνα συμπληρώνει τα 41 χρόνια ζωής.

Αναλυτικά τα όσα αναφέρει η επιστολή της Σερίνα Γουίλιαμς στο περιοδικό Vogue

Ποτέ δεν ήθελα να διαλέξω ανάμεσα σε οικογένεια και τένις, δεν το θεωρώ δίκαιο. Αν ήμουν άντρας, δεν θα το έγραφα αυτό, γιατί θα συνέχιζα να παίζω όσο η σύζυγός μου κάνει όλη τη δουλειά στο σώμα της για να μεγαλώσει την οικογένειά μας. Ίσως να ήμουν περισσότερο Τομ Μπρέιντι, αν είχα τη δυνατότητα.

Μην το πάρετε στραβά, μου αρέσει που είμαι γυναίκα και αγάπησα κάθε δευτερόλεπτο της πρώτης μου εγκυμοσύνης, ενώ συνέχισα να δουλεύω μέχρι τη στιγμή που έπρεπε να πάω στο μαιευτήριο.

Είχα κάνει σχεδόν το απίστευτο, πολύς κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ήμουν dyo μηνών έγκυος, όταν κατέκτησα το Αυστραλιανό Όπεν του 2017. Αυτό το μήνα όμως, θα γίνω 41 ετών και κάτι πρέπει να συμβεί.

Ποτέ δεν μου άρεσε η λέξη απόσυρση. Δεν μου φαίνεται και τόσο μοντέρνα. Το βλέπω αυτό σαν μια μετάβαση, αλλά θέλω να δείξω ευαισθησία στον τρόπο που χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη, μια λέξη που για μια σημαντική μερίδα του κόσμου σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Ίσως η καλύτερη λέξη για να το περιγράψει είναι η εξέλιξη.

Είμαι εδώ για να σας πω ότι φεύγω μακριά από το τένις και πηγαίνω σε άλλα πράγματα που είναι σημαντικά για μένα. Πριν λίγα χρόνια ξεκίνησα το Serena Ventures, μια εταιρεία επιχειρηματικού κεφαλαίου. Λίγο μετά απ’ αυτό ξεκίνησα οικογένεια. Τώρα θέλω να μεγαλώσω αυτή την οικογένεια.

Δεν ήθελα να παραδεχτώ στον εαυτό μου ή σε οποιονδήποτε άλλον ότι πρέπει να σταματήσω να παίζω τένις. Με τον σύζυγό μου το έχουμε συζητήσει ελάχιστα, είναι ένα θέμα ταμπού. Δεν μπορώ να κάνω αυτή τη συζήτηση ούτε με τον μπαμπά μου και τη μαμά μου. Είναι σαν να μην είναι αλήθεια, μέχρι να το πεις φωναχτά.

Έρχεται στην επιφάνεια, μετά ένα άβολο εξόγκωμα εμφανίζεται στο λαιμό μου και αρχίζω να κλαίω. Το μόνο άτομο με το οποίο έχω μιλήσει γι’ αυτό είναι ο ψυχολόγος μου! Αλλά δεν πρόκειται να το ωραιοποιήσω. Πολλοί άνθρωποι δηλώνουν με ενθουσιασμό την απόσυρσή τους και θα ήθελα πραγματικά να ένιωθα έτσι.

Η Άσλεϊ Μπάρτι ήταν στο Νο1 του κόσμου και έφυγε από το άθλημα τον Μάρτιο, ήταν πραγματικά έτοιμη να προχωρήσει. Η Καρολίν Βοζνιάκι, που είναι μια από τις καλύτερες φίλες μου, επίσης ένιωσε ανακουφισμένη όταν συνταξιοδοτήθηκε το 2020.

Είμαι περήφανη για εκείνες, αλλά θα είμαι ειλικρινής: δεν είμαι χαρούμενη που το κάνω. Ξέρω πως δεν είναι συνηθισμένο, αλλά νιώθω πολύ πόνο. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μπορούσα να φανταστώ. Σιχαίνομαι να βρίσκομαι σ’ αυτό το σταυροδρόμι. Λέω συνέχεια στον εαυτό μου πως θα ήθελα να ήταν πιο εύκολο, αλλά δεν είναι, είμαι διχασμένη. Δεν θέλω να τελειώσει αυτό, αλλά ταυτόχρονα θέλω να ξεκινήσει το επόμενο.

Δεν ξέρω πως θα μπορέσω να δω αυτό το περιοδικό όταν κυκλοφορήσει, γνωρίζοντας πως θα είναι το τέλος μιας ιστορίας που ξεκίνησε στο Κόμπτον της Καλιφόρνιας, με ένα μαύρο κορίτσι που απλά ήθελε να παίξει τένις. Αυτό το άθλημα μου έχει δώσει πολλά. Μου αρέσει να κερδίζω. Λατρεύω τη μάχη. Λατρεύω να ψυχαγωγώ τον κόσμο.

Δεν είμαι σίγουρη πως όλοι το βλέπουν έτσι, αλλά μου αρέσει αυτή η πτυχή που μπορώ να ψυχαγωγώ κάθε εβδομάδα τον κόσμο. Μερικές από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου, τις πέρασα περιμένοντας σε εκείνο το χολ στη Μελβούρνη και βγαίνοντας στη Rod Laver Arena φορώντας τα ακουστικά μου και προσπαθώντας να πνίξω τον θόρυβο, αλλά νιώθοντας παράλληλα την ενέργεια του κόσμου. Οι νυχτερινοί αγώνες στο Arthur Ashe Stadium στο Flushing Meadows επίσης. Ένας άσος στο set point.

Όλη μου η ζωή μέχρι τώρα ήταν το τένις. Ο μπαμπάς μου, λέει ότι έπιασα για πρώτη φορά ρακέτα όταν ήμουν τριών ετών, αλλά νομίζω ότι έγινε ακόμα νωρίτερα. Υπάρχει μια φωτογραφία που η Venus με σπρώχνει σε ένα καρότσι σε ένα γήπεδο τένις, που είμαι μόλις 18 μηνών. Σε αντίθεση με τη Venus, που ήταν πάντα στωική και αριστοκρατική, εγώ δεν ήμουν ποτέ κάποια που συγκρατούσε τα συναισθήματά της.

Θυμάμαι ότι έμαθα να γράφω στο νηπιαγωγείο και έκλαιγα όλο το βράδυ επειδή δεν μπορούσα να το κάνω τέλεια. Ήμουν πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου. Έσβηνα και ξαναέγραφα το ‘Α’ ξανά και ξανά και η μητέρα μου με άφηνε να μείνω ξύπνια όλο το βράδυ, ενώ οι αδερφές μου ήδη κοιμόντουσαν. Πάντα έτσι ήμουν εγώ. Θέλω να είμαι τέλεια. Ξέρω ότι δεν υπάρχει τελειότητα, αλλά ποτέ δεν θα σταματήσω μέχρι να το κάνω σωστά.

Αυτή είναι η ουσία του να είμαι η Σερίνα. Να περιμένω το καλύτερο από τον εαυτό μου και να αποδεικνύω στους άλλους ότι κάνουν λάθος. Υπήρχαν πολλοί αγώνες που κέρδισα επειδή κάποιος με θύμωσε ή με έκανε δυστυχισμένη.

Αυτό ήταν το κίνητρό μου. Έχω χτίσει μια καριέρα διοχετεύοντας τον θυμό και την αρνητικότητα, μετατρέποντάς τα σε κάτι καλό. Η αδερφή μου, Βίνους, μου είπε κάποτε πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό που λένε οι άλλοι, το λένε απλά επειδή δεν μπορούν εκείνοι να το κάνουν. Εγώ όμως το έκανα. Και εσείς μπορείτε να το κάνετε επίσης.

Υπάρχει κόσμος που λέει ότι δεν είμαι η καλύτερη όλων των εποχών επειδή δεν έφτασα το ρεκόρ των 24 Slams της Μάργκαρετ Κορτ, που το πέτυχε πριν την εποχή των όπεν, που ξεκίνησε το 1968. Αν έλεγα ότι το έκανα, θα ήταν ψέματα.

Δεν θέλω αυτό το ρεκόρ και δεν το σκέφτομαι, ίσως σε ένα σημείο το σκεφτόμουν υπερβολικά πολύ και αυτό δεν με βοήθησε. Θα έπρεπε να είχα πάνω από 30 Slams, είχα πολλές ευκαιρίες όταν επέστρεψα από την εγκυμοσύνη.

Πήγα από καισαρική σε δεύτερη πνευμονική εμβολή και μετά έπαιξα σε έναν τελικό Grand Slam. Έπαιζα ενώ ακόμα θήλαζα. Έπαιζα με κατάθλιψη. Δεν έφτασε όμως σ’ αυτό το ρεκόρ. Αλλά εμφανίστηκα εκεί 23 φορές και αυτό είναι εντάξει, είναι κάτι το εκπληκτικό.

Τον τελευταίο χρόνο προσπαθούμε με τον Αλέξις να κάνουμε άλλο ένα παιδί και πρόσφατα είχα μια ενημέρωση από τον γιατρό μου που με βοήθησε και με έκανε να νιώσω ξανά έτοιμη, ότι μπορούμε να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας. Σίγουρα δεν θέλω να μείνω ξανά έγκυος όσο ακόμα είμαι αθλήτρια, πρέπει να αφιερώσω την ενέργειά μου σ’ αυτό.

Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι την κληρονομιά που θα αφήσω. Με ρωτάνε πολλοί γι’ αυτό και δεν ξέρω τι να απαντήσω. Θα ήθελα να πιστεύω ότι χάρη στις ευκαιρίες που δόθηκαν σε εμένα, οι αθλήτριες μπορούν να νιώσουν ότι μπορούν να είναι οι εαυτοί τους στο κορτ. Μπορούν να παίξουν επιθετικά, να υψώσουν τις γροθιές τους, μπορούν να είναι δυνατές και όμορφες παράλληλα.

Μπορούν να φοράνε ό,τι θέλουν, να λένε ό,τι θέλουν, να ‘σκίζουν’ και να είναι περήφανες για όλα. Έχω κάνει πολλά λάθη στην καριέρα μου. Τα λάθη είναι διδακτικές εμπειρίες που ασπάζομαι αυτή τη στιγμή.

Απέχω πολύ από την το να είμαι τέλεια, αλλά έχω δεχθεί και πολλές σκληρές κριτικές και θέλω να πιστεύω πως οι δυσκολίες που πέρασα ως τενίστρια θα έχει ένα όφελος, για να τα βρει ευκολότερα η επόμενη γενιά. Με τα χρόνια, ελπίζω να γίνω ένα σύμβολο, κάτι μεγαλύτερο από το τένις. Θαυμάζω την Μπίλι Τζιν Κινγκ, γιατί ξεπέρασε το τένις.

Δυστυχώς δεν ήμουν έτοιμη για να κερδίσω το Wimbledon φέτος και δεν ξέρω αν θα είμαι έτοιμη για να κερδίσω το US Open. Αλλά θα προπονηθώ γι’ αυτό. Και τα προηγούμενα τουρνουά που έπαιξα ήταν διασκεδαστικά. Ξέρω ότι υπάρχει η φαντασίωση πολλών θαυμαστών να φτάσω την Μάργκαρετ εκείνη τη μέρα στο Λονδίνο, να την ξεπεράσω στη Νέα Υόρκη και μετά να αποχαιρετήσω το άθλημα, το καταλαβαίνω, είναι μια ωραία φαντασίωση.

Αλλά δεν ψάχνω για ένα τέτοιο τελετουργικό. Είμαι πολύ κακή στους αποχαιρετισμούς, είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Αλλά να ξέρετε πως είμαι πολύ πιο ευγνώμων απ’ όσο μπορώ να εκφράσω με λόγια. Με έχετε οδηγήσει σε τόσες νίκες και τόσα τρόπαια. Θα μου λείψει αυτή η Σερίνα, αυτό το κορίτσι που έπαιζε τένις. Θα μου λείπει σε όλη μου τη ζωή.