Πόσες ξένοιαστες στιγμές μπορούμε να έχουμε στην εποχή που ζούμε; Ελάχιστες. Μια τέτοια ήλπιζα ότι θα περάσω σήμερα (28/1), πρωινό Κυριακής, πηγαίνοντας στον Σχινιά όπου ο 13χρονος γιός μου θα έτρεχε με τον σύλλογο του (Δρομείς Κερατέας) 1.000μ ανωμάλου δρόμου, όπως και κάθε χρόνο την τελευταία τριετία στην εν λόγω διοργάνωση. Όμως η ταλαιπωρία και οι σκηνές ροκ που ζήσαμε σήμερα φτάνοντας στον Σχινιά μας τσάκισε το νευρικό σύστημα, αποτέλεσμα του οποίου ήταν, να φύγουμε άρον-άρον για να κατεβάσουμε την… πίεση μας και να έχουμε και την αξιοπρέπεια μας…

«H E.Α.Σ. ΣΕΓΑΣ Αθήνας σε συνεργασία με τον το Σ.Α. Κολλεγίου Αθηνών (ΣΑΚΑ) και τον Αθλητικό Σύλλογο Φειδιππίδη Μαραθώνα προκηρύσσει τον ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΑΝΩΜΑΛΟ ΕΔΑΦΟΣ με την ονομασία ‘’ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ 2024’’ για τα Σωματεία που ανήκουν στη δύναμη της ανωτέρω, αλλά και όμορων Ε.Α.Σ. Σ.Ε.Γ.Α.Σ., στα πλαίσια της διεξαγωγής των Περιφερειακών αγώνων Δρόμου σε Ανώμαλο Έδαφος και Δημόσια οδό, βάση της κεντρικής Προκήρυξης του ΣΕΓΑΣ. Αριθμ.πρ.6901/29-11-23» ανέφερε η προκήρυξη του αγώνα…

Αυτό που δεν ενημέρωσαν όμως οι διοργανωτές ήταν ότι θα υποφέρετε όσοι μπορέσετε και φτάσετε στο σημείο των αγώνων. Κι αυτό γιατί; Επειδή έβρεχε από πολύ νωρίς στην περιοχή, η αστυνομία λίγο πριν το σημείο των αγώνων, περίπου 2-3χλμ, έκλεισε τον δρόμο υπό τον φόβο πλημμύρας και τυχόν αποκλεισμού του δρόμου. Ετσι έστελνε τον κόσμο στο πάρκινγκ του Κωπηλατοδρόμιου του Σχινιά και μας πληροφορούσε ότι «θα παρκάρετε εκεί και θα σας μεταφέρουν με πούλμαν στο σημείο που θα γίνουν οι αγώνες». Πολύ ωραία ως εδώ…

Οντως παρκάραμε βλέποντας παράλληλα περίπου 100-άτομα, γονείς παιδιά και αθλητές μικρούς και μεγάλους, να προσπαθούν να μπουν σε ένα πούλμαν. Με την ελπίδα ότι θα περιμένουμε στη σειρά το επόμενο πούλμαν καθίσαμε κι εμείς στην… υποτυπώδη ουρά. Το πούλμαν έφυγε αλλά άλλο πούλμαν δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Αέρας, βροχή και όλοι στη μέση του πουθενά στο περίμενε μέσα στο ψοφόκρυο. Μετά από 15 λεπτά το ίδιο πούλμαν επέστρεψε, παρκάροντας σε άλλο σημείο από εκεί που είχε στηθεί ο κόσμος και όποιος προλάβει, πρόλαβε. Σπρωξίματα, καυγάδες, μπινελίκια, χάος. Πάλι αναμονή και ένταση μεταξύ όσων έμεναν στο σημείο και δώστου να έρχεται συνέχεια κόσμος με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πούλμαν να επιστρέφει μετά από 15 λεπτά για να εξυπηρετήσει 2.500-3.000 γονείς, αθλητές και παιδιά! Και κάθε φορά, πανικός. Βρισιές, σπρωξίματα με γονείς να διαμαρτύρονται για την ταλαιπωρία, σε ποιον; Σε κανέναν! Γιατί ούτε ένας από τους διοργανωτές του χάους  (ΣΕΓΑΣ, Κολλέγιο Αθηνών και Φειδιππίδης), φρόντισε να υπάρχει στο σημείο να καθοδηγήσει τον κόσμο, να βάλει κώνους ή κορδέλες να δημιουργηθεί σειρά και φυσικά να υπάρχουν 2-3 πούλμαν (και όχι ΕΝΑ) να μεταφέρουν τον κόσμο που στο μεταξύ γινόταν όχλος, αφού πολλοί έχαναν το αγώνισμα τους με τόση καθυστέρηση και μαζί την υπομονή τους. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια μέσα στο ψιλόβροχο και τον δυνατό αέρα. Ρωτήσαμε τους αστυνομικούς αν είναι μακριά το σημείο των αγώνων  και μας είπαν επί λέξει: «Μακριά δεν είναι αλλά δεν το λες και κοντά για να πάτε με τα πόδια και ειδικά με αυτό τον καιρό. Μη το κάνετε…». 

Αυτό ήταν, προκειμένου να ξεφτιλιστούμε για να μπούμε στο πούλμαν, ενημερώσαμε τον προπονητή μας ότι αποχωρούμε. Σχεδόν 100 χλμ πήγαινε έλα τζάμπα. Κι εννοείται ότι όλο και κάπου θα διαβάσω αύριο μεθαύριο κάποιο δελτίο Τύπου του Κολλεγίου Αθηνών, που θα παινεύει τα γένια του για μια επιτυχημένη διοργάνωση. Απλά ανίκανοι… 

ΥΓ: Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όσοι τελικά μπόρεσαν και συμμετείχαν…