Πριν λίγες μέρες μόνο. Το σκηνικό: Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου Master στην Πεσκάρα της Ιταλίας, τελικός 100 μέτρα. Στην εκκίνηση ο Μάριος 55 ετών. Όχι ως αφέτης αλλά ως αθλητής. Τερματίζει δεύτερος με 11.85’’ στην κατηγορία 55-59 ετών. Η είδηση, τροφή για σκέψη, περνάει στα «ψιλά» είναι όμως μία μεγάλη διάκριση σε συνέχεια πολλών άλλων του ίδιου, κυρίως όμως κρύβει μια απίθανη ιστορία πείσματος και εξέλιξης, μια ιστορία πραγματικής πηγής έμπνευσης.

Είχα την τύχη και χαρά να φοιτώ στο ίδιο σχολείο με τον Μάριο, για την ακρίβεια στην ίδια τάξη και ακόμα πιο συγκεκριμένα στο ίδιο θρανίο, στο ιστορικό 10ο Γυμνάσιο/Λύκειο στην Οδό Ικτίνου. 100 meter dash έγραφε και σχεδίαζε στα τετράδιά του την ώρα του μαθήματος, σκάφη και ιστία εγώ. Φαντάσου να πάμε παρέα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης λέγαμε γελώντας…

Ο Μάριος όμως τραυματίστηκε, οι αφόρητοι του πόνοι στη μέση δεν τον άφησαν να έρθει μαζί μου. Τα χρόνια πέρασαν, χωριστές πορείες και πόλη, αλλά η φιλία παραμένει. Πριν πολλά χρόνια μου είπε: Θα ξανατρέξω… Kαι οι πόνοι; Τους νίκησα μου απάντησε…

Ο Μάριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1968 και ως αθλητής στίβου του Γ.Σ. ΗΡΑΚΛΗ, ανέδειξε το ταλέντο του από νωρίς στις μικρές ηλικίες στις ταχύτητες. Το πανελλήνιο ρεκόρ παίδων στα 80μ, στα 100μ, στα 150μ και 4Χ100 και στους Εφήβους στα 100μ και 4Χ100 αλλά και στην Ανδρών με την 1η νίκη στα 4Χ100 όντας στην 1η του χρονιά ως Έφηβος ήταν τα διαπιστευτήρια του μεγάλου ταλέντου του. Σπούδασε στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και μετέπειτα σε Ολιστικές θεραπευτικές επιστήμες.

Ο Βαγγέλης, ο μεγαλύτερος αδερφός του Μάριου υπήρξε και αυτός ένα από τα μεγάλα ταλέντα του ελληνικού στίβου, κέρδισε το πανελλήνιο ανδρών στα 4Χ100 το 1986, κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ στα 200 εφήβων κλειστού στίβου και μετά απλά σταμάτησε.

Ο πατέρας του Μάριου και του Βαγγέλη, Γιώργος Χριστοφορίδης πολύ γνωστός και ιστορικός φωτορεπόρτερ της Θεσσαλονίκης που να φανταζόταν ότι θα κατέγραφε τα επιτεύγματα των τέκνων του στα στάδια.

Ο Μάριος Χριστοφορίδης, μια κατ’ εξοχήν αισιόδοξη και ευγενής προσωπικότητα, μας ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας του.

Πως ξεκίνησες τον αθλητισμό; Γιατί επέλεξες τον στίβο;

Από πολύ μικρός είχα την τάση να τρέχω γρήγορα και ο αθλητισμός και ειδικά ο στίβος ήταν το μοναδικό μέσο να εκτονώσω αυτή την ενέργεια.

Τι ρόλο έπαιξε η οικογένειά σου στην αθλητική σου εξέλιξη;

Σίγουρα η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη στήριξη και την πορεία ενός αθλητή στην καριέρα του. Στην δική μου περίπτωση είχα την καλύτερη δυνατή και ευγνωμονώ του γονείς μου που με άφησαν ελεύθερο να κάνω αυτό που αγαπούσα χωρίς να σταθούν εμπόδιο στην επιλογή μου.

Πώς βίωσες τους τραυματισμούς σου και την απώλεια μιας Ολυμπιακής ευκαιρίας;

Μια πολύ πικρή ιστορία ήταν το 1992 όπου θα μπορούσα ίσως να πήγαινα στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης. Αν και προερχόμενος από μια σειρά τραυματισμών πολλά χρόνια πριν, το 1992 είχα την αίσθηση ότι με τους χρόνους που έκανα στην προπόνηση θα μπορούσα να πετύχω κάτι καλό στους Ολυμπιακούς Αγώνες πέραν της συμμετοχής μου. Ο νέος τραυματισμός μου στέρησε το όνειρο που κάθε αθλητής έχει και αυτό το ξέρει καλύτερα ο τότε προπονητής μου ο Πλούταρχος Σαρασλανίδης που είναι ακόμα και σήμερα προπονητής μου. Στην προπονητική ομάδα μας όπου και γυμναζόμασταν όλοι μαζί τότε, ήταν η Βούλα Πατουλίδου, ο Κώστας Κεντέρης και ο Γιώργος Θεοδωρίδης !

Η στιγμή της επιστροφής, πως το αποφάσισες;

Εάν εννοείς ως βετεράνος (master) ήρθε από μόνο του κάποια στιγμή όταν άρχισα να απομακρύνομαι από την φύση μου και κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα. Κάτι ένοιωθα ότι μου έλειπε και νομίζω ότι ήταν το ανεκπλήρωτο όνειρο της διάκρισης μου σε μεγάλους αγώνες. Αν και είχα διακριθεί ως έφηβος στο Βαλκανικό πρωτάθλημα και στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα συλλόγων με 1η θέση δεν θα στερούσα από τον εαυτό μου την ευκαιρία να κάνω αυτό που αγαπώ και να επιδιώκω νέους στόχους.

Πώς κατάφερες να ξεπεράσεις τους νεανικούς τραυματισμούς και ν’ αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο ακόμη και σήμερα;

Είναι πολύ δύσκολο να μπει κάποιος σε αγωνιστικό πρόγραμμα έχοντας λείψει πάνω από 25 χρόνια πόσο μάλλον σε αγώνες. Θέλει πολύ καλή προετοιμασία σε χαμηλότερες εντάσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα με συνεχόμενο τρέξιμο στην αρχή μετά κάποια διαδρομές με λίγο υψηλότερη ένταση, ώστε να δημιουργηθούν εκ νέου οι προσαρμογές στον οργανισμό να αντέξει τις επιβαρύνσεις που απαιτεί το sprint.

Πόσο χρόνο διαθέτεις για την προπόνησή σου;

Ο χρόνος που διαθέτω είναι 4-5 φορές την εβδομάδα με 2-3 ώρες σε κάθε προπόνηση. Το πρόγραμμα εξαρτάται βέβαια από την προπονητική περίοδο και τροποποιείται ανάλογα.

Ποιοι είναι οι επόμενοι αγώνες που προγραμματίζεις να συμμετέχεις;

Ο επόμενος αγώνας στόχος είναι Πανευρωπαϊκό κλειστού στίβου στα 60μ και 200μ. τον Μάρτιο του 2024 στην Πολωνία.

Τι θα συμβούλευες στους νέους αθλητές και αθλήτριες;

Να είναι σχολαστικοί με την αποκατάσταση τους τόσο κατά τη διάρκεια της προπόνησης όσο και μετά με καλό ύπνο, σωστή διατροφή κλπ. Δεν έχει καμία σημασία πόσο καλά γυμνασμένος είσαι εάν δεν μπορείς να αγωνιστείς στο καλύτερο που μπορείς. Αυτό ισχύει τόσο για τους νέους όσο και για παλιούς αθλητές. Σε κάθε ήττα ή νίκη να γίνονται πιο σοφοί και να μαθαίνουν από τα λάθη τους που είναι μέρος της εξέλιξης τους. Μεγάλοι αθλητές έχουν χάσει σε αγώνες από χειρότερους αλλά σε σημαντικούς αγώνες κερδίζουν γιατί με την ωριμότητα τους διαχειρίζονται τόσο την ήττα όσο και την νίκη γιατί και οι δύο αυτές καταστάσεις χρήζουν διαχείρισης.

Τι θα πρότεινες στους συνομήλικούς/κες σου ώστε να φέρουν τον αθλητισμό πίσω στη ζωή τους;

Ο αθλητισμός είναι κίνηση, η ζωή είναι κίνηση, χωρίς κίνηση πολύ γρήγορα το σώμα χάνει τις δυνάμεις και την ενέργεια που είναι ήδη και σε φάση αποδόμησης μετά από κάποια ηλικία. Η διατήρηση αλλά και βελτίωση της υγείας είναι μια συνεχής προσπάθεια και δεν πρέπει να την θεωρούμε δεδομένη.

Γνωρίζοντας την ειδίκευσή σου στη ρεφλεξολογία, ποια είναι η εφαρμογή της εντός και εκτός αθλητισμού;

Ως ολιστικός θεραπευτής συνειδητοποίησα πολλά που ως αθλητής δεν ήμουν σε θέση ν’ αντιληφθώ. Το πως λειτουργεί καλύτερα το ανθρώπινο σώμα και η διατήρηση της «σφαιρικής» υγείας, ιδιαίτερα όσο μεγαλώνουμε τόσο χρειαζόμαστε να προσέχουμε την ευεξία μας γιατί αυτό βοηθάει τόσο στην αντιγήρανση όσο και τη διατήρηση αλλά και αύξηση της ζωτικής ενέργειας που χρειαζόμαστε. Οι γνώσεις μου πλέον σε πολλών ειδών εναλλακτικές θεραπείες με βοηθάει να ξεπερνάω πιο γρήγορα τους τραυματισμούς μου.

Ποιο είναι το επίπεδο των αγώνων που συμμετέχεις;

Ως master τα τελευταία χρόνια έχω τερματίσει 4ος στα 60μ sprint στο Παγκόσμιο Κλειστού στίβου το 2014 (45 ετών). Το 2019 (50 ετών) τερμάτισα 2ος στα 60μ πάλι σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα και μόλις πρόσφατα (55 ετών) στα 100μ στους Πανευρωπαϊκούς με 2η θέση. Προπονούμαι με τον Πλούταρχο Σαρασλανίδη που θεωρώ ότι είναι ένα τεράστιο προπονητικό κεφάλαιο για την χώρα μας.

Ο Πλούταρχος Σαρασλανίδης, ένας από τους πιο καταξιωμένους και χαρισματικούς προπονητές του στίβου σε παγκόσμιο επίπεδο, δήλωσε για τον Μάριο Χριστοφορίδη:

Ο Μάριος είναι μια αθλητική προσωπικότητα, που δεν μπόρεσε να πετύχει, ως νέος αθλητής, τις διακρίσεις που ήταν ικανός να πετύχει. Τα τελευταία 10 χρόνια γυμνάζεται, με ιδιαίτερες προσαρμογές, ως βετεράνος-διαχρονικός αθλητής. Η μεγάλη του επιθυμία να διακριθεί, τα πλούσια ψυχικά του χαρίσματα και η ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης που διαθέτει είναι η ταυτότητα του. Χαίρομαι που συνεργάζομαι μαζί του, από την εποχή που ήταν παίδας…