Η κατάρριψη του πανελλήνιου ρεκόρ της δισκοβολίας ανδρών ήταν η είδηση (τουλάχιστον) του μήνα για τον ελληνικό στίβο. Το 64.90μ του Δημήτρη Παυλίδη στα Kansas Relays είναι ορόσημο για την έναρξη μίας νέας εποχής στην ελληνική δισκοβολία των ανδρών στην οποία όπως φαίνεται θα πρωταγωνιστήσει όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και ο σταθερός συναγωνιστής του σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες και φίλος του, Κωνσταντίνος Μπουζάκης. Το δίδυμο έχει όλα τα φόντα για να επαναφέρει την ελληνική δισκοβολία των ανδρών στα μεγάλα ραντεβού.
Προκειμένουμε να συνδέσουμε τις δύο εποχές, το τώρα με το χθες, αξίζει να κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν συγκεκριμένα για το αγώνισμα της δισκοβολίας ανδρών και την ελληνική παρουσία στις δύο κορυφαίες διοργανώσεις στίβου του πλανήτη.
Η δισκοβολία ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Το αγώνισμα των ρίψεων έχει μείνει σχεδόν απαράλλαχτο από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι σήμερα, όπως μαρτυρούν άλλωστε τα αντίγραφα ενός από τα πιο περίφημα αγάλματα της Αρχαίας Ελλάδας, του Δισκοβόλου του Μύρωνα. Το αγώνισμα που ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την έννοια του αθλητή στην αρχαιότητα δεν θα μπορούσε να λείπει από τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ελλάδα είχε συνολικά 15 συμμετοχές στη δισκοβολία ανδρών: από το 1896 μέχρι και το 1928, από το 1936 μέχρι το 1952 και στις διοργανώσεις του 1960, 1964, 1984 και 2004. Μάλιστα η χώρα μας έχει κατακτήσει και τρία μετάλλια, ένα αργυρό από τον Παναγιώτη Παρασκευόπουλο και ένα χάλκινο από το Σωτήρη Βέρση στην Αθήνα το 1896 και ένα ακόμα χάλκινο από τον Νίκο Γεωργαντά στο Σεντ-Λιούις των ΗΠΑ το 1904.
Από το 1964 και μετά παρατηρείται μία φθίνουσα πορεία για το αγώνισμα με φωτεινές εξαιρέσεις κατά σύμπτωση κάθε… 20 χρόνια ακριβώς! Το 1964 είχε συμμετάσχει στο Τόκιο ο Γιώργος Τσακανίκας και στη συνέχεια ακολούθησαν οι δύο τελευταίοι κάτοχοι του πανελλήνιου ρεκόρ, ο Κώστας Γεωργακόπουλος το 1984 στο Λος Άντζελες και ο Σάββας Πανάβογλου το 2004 στην Αθήνα. Ο Παυλίδης έθεσε πλέον ψηλά τον πήχη και θα προσπαθήσει αρχικά να επιβεβαιώσει την «κατάρα» της ελληνικής δισκοβολίας στους άνδρες και στη συνέχεια, αν πάνε όλα καλά, να τη σπάσει το 2028 στο Λος Άντζελες. Αν διατηρήσει την ανοδική του πορεία είναι πιθανό να βρεθεί στο Παρίσι το 2024.
Η δισκοβολία ανδρών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα
Η φθίνουσα πορεία στην πλέον σύγχρονη ιστορία του στίβου αποτυπώνεται και στις συμμετοχές σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Από το 1983 μέχρι σήμερα που υπάρχει ο θεσμός η Ελλάδα είχε μόλις τρεις συμμετοχές, το 1983, το 1987 και το 1997. Στην παρθενική διοργάνωση του παγκόσμιου πρωταθλήματος στο Ελσίνκι το 1983 ο Κώστας Γεωργακόπουλος είχε μείνει για μία θέση εκτός τελικού (13ος) μέ 59.54μ. Ο ίδιος αθλητής συμμετείχε και το 1987 στη Ρώμη αλλά δεν μπόρεσε να καταγράψει επίδοση. Η τελευταία ελληνική συμμετοχή ήταν αυτή του Χρήστου Παπαδόπουλου, του 7ου καλύτερου Έλληνα όλων των εποχών με ατομικό 60.96μ, ο οποίος είχε κατακτήσει την 35η θέση με 56.44 στη διοργάνωση του 1997 στην Αθήνα. Έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι οι δύο καλύτεροι Έλληνες όλων των εποχών, ο Σάββας Πανάβογλου και ο Γιώργος Τρέμος, δεν μπόρεσαν λόγω συγκυριών στην καριέρα τους να αγωνιστούν σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, παρά μόνο σε ευρωπαϊκό. Αν ο Δημήτρης Παυλίδης μπορέσει να πάρει την πρόκριση για το παγκόσμιο της Βουδαπέστης το καλοκαίρι του 2023 θα γίνει ο μόλις τρίτος Έλληνας στην κορυφαία διοργάνωση, 26 χρόνια μετά από την τελευταιά ελληνική συμμετοχή.
Να σημειωθεί ότι από τις 36 διαθέσιμες θέσεις της δισκοβολίας ανδρών για το παγκόσμιο του 2023 μόλις οι 9 έχουν ήδη ονοματεπώνυμο με επίτευξη του δύσκολου ορίου των 67.00μ. Είναι ακόμα αρκετά νωρίς στη σεζόν για τη δισκοβολία και δεν υπάρχει πλήρης εικόνα, με πέντε αγώνες πάνω από τα 62μ όμως θεωρείται ασφαλής εκτίμηση το πλασάρισμα εντός πρώτης εικοσάδας.
Το 64.90μ αξιολογείται με 1151β σύμφωνα με τους σχετικούς πίνακες αλλά η διοργάνωση των Kansas Relays δεν ανήκει στο καλεντάρι της World Athletics και συνεπώς δεν αναμένεται να μετρήσει στο ranking για τη Βουδαπέστη. O Παυλίδης όμως έχει στο πρόγραμμά του αρκετούς αγώνες με υψηλή αξιολόγηση όπως οι τελικοί του NCAA, το πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών, το ευρωπαϊκό ομάδων και το ευρωπαϊκό Κ23.