Μία κατά πολλούς λανθασμένη πολιτική που είχε τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΕΓΑΣ πλέον φαίνεται ότι έχει αλλάξει, και μάλιστα αθόρυβα, χωρίς επίσημη ανακοίνωση.

Όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες αθλητές επιλέγουν πλέον να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι για τις ΗΠΑ με αθλητική υποτροφία. Μέχρι και σήμερα η συγκεκριμένη συνθήκη δεν χαροποιεί ιδιαίτερα αρκετούς κύκλους μέσα στο ΣΕΓΑΣ, φαίνεται όμως ότι πλέον δεν έχουν τον πρώτο λόγο.

Τα προηγούμενα χρόνια η Επιτροπή Υψηλού Αθλητισμού είχε κάνει σαφές μέσα από τις προϋποθέσεις συμμετοχής για τις διεθνείς διοργανώσεις ηλικιακών κατηγοριών πως δεν θα αναγνώριζε όρια σε αγώνες στις ΗΠΑ με μοναδική εξαίρεση τους τελικούς του NCAA. Στους αγώνες-κριτήρια υπήρχαν αντιθέτως αρκετά ελληνικά μίτινγκ, καθώς και τα πανελλήνια πρωταθλήματα. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν πασίγνωστα κολεγιακά μίτινγκ στις ΗΠΑ (Texas Relays, Drake Relays κτλ) που όχι μόνο πληρούσαν όλες τις οργανωτικές προϋποθέσεις για την αναγνώριση των ορίων αλλά είχαν και το παγκόσμιο κύρος και την αναγνωρισιμότητα που ομολογουμένως έλειπε από πολλούς αγώνες-κριτήρια στην Ελλάδα.

Λόγω αυτής της κατάστασης οι περισσότεροι αθλητές που σπούδαζαν στις ΗΠΑ έπρεπε να επιβεβαιώσουν το όριο σε πολύ λίγους διαθέσιμους αγώνες τον Ιούνιο (συνήθως πανελλήνια πρωταθλήματα) και σε μερικές περιπτώσεις αυτή η πολιτική είχε στερήσει προκρίσεις. Υπήρχε παράδειγμα αθλήτριας που είχε πιάσει το όριο σε αγώνα στις ΗΠΑ το οποίο δεν αναγνωρίστηκε και στη συνέχεια στο πανελλήνιο Κ23 τον Ιούνιο έφτασε 1 εκατοστό μακριά από το όριο. Με απόφαση του τότε Εθνικού προπονητή δεν συμπεριλήφθηκε στην αποστολή για το ευρωπαϊκό Κ23, μίας κατηγορίας που έχει ως μοναδικό στόχο την ομαλή μετάβαση στη μεγάλη κατηγορία, των ανδρών-γυναικών. Η συγκεκριμένη απόφαση ήταν τότε εντός κανόνων (του ΣΕΓΑΣ) μεν, για πολλούς κατάφωρα άδικη δε.

Πρέπει όμως να αναφερθεί από την άλλη μεριά ότι και οι διαδοχικές κορυφώσεις στην αθλητική απόδοση που απαιτεί ο κολεγιακός αθλητισμός στις ΗΠΑ από αρκετά νωρίς στη σεζόν του ανοιχτού είναι ένας παράγοντας που επηρέαζε αρνητικά σε αρκετές περιπτώσεις τις επιδόσεις των εν λόγω αθλητών-ριών στα τέλη του Ιουνίου.

Τα τελευταία χρόνια επιλέγουν την «αθλητική μετανάστευση» ακόμα περισσότεροι αθλητές και μεταξύ αυτών πρωτοκλασάτα ονόματα του ελληνικού στίβου, συνεπώς η συγκεκριμένη πολιτική ήταν απαραίτητο να αναθεωρηθεί. Όπερ και εγένετο. Πλέον μοναδική προύπόθεση είναι να είναι εγκεκριμένη η διοργάνωση από την World Athletics, όπως έχει αναφέρει το ρεπορτάζ του ApexSports.gr. Επίσης, μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας έχει γίνει λόγος στα Δελτία Τύπου για επίτευξη ορίων (δείτε ένα παράδειγμα). Ακολουθεί η λίστα με τους αθλητές που έχουν σημειώσει επιδόσεις στις ΗΠΑ καλύτερες από τα όρια για το ευρωπαϊκό Κ23:

Δάφνη-Ευτυχία Λαβασά – 1500μ – 4:22.24 (όριο 4:24.00)
Δάφνη-Ευτυχία Λαβασά – 5000μ – 16:18.29 (όριο 16:35.00)
Έλλη-Ευτυχία Δεληγιάννη – 800μ – 2:05.48 (όριο 2:06.50)
Έλλη-Ευτυχία Δεληγιάννη – 1500μ – 4:21.74 (όριο 4:24.00)
Νίκος Πολυχρονίου – σφυροβολία – 71.37μ (όριο 65.50μ)
Δημήτρης Παυλίδης – δισκοβολία – 59.73μ (όριο 54.50μ)
Κώνσταντίνος Μπουζάκης – δισκοβολία – 56.38μ (όριο 54.50μ)
Σάντυ Παπακώστα – ύψος – 1.89μ (όριο 1.81μ)
Αναστασία Ρέτσα – επί κοντώ – 4.20μ (όριο 4.05μ)
Νοράγια Τζόνσον – 400μ – 54.77 (όριο 55.00)

Ακολουθεί η μοναδική προϋπόθεση ως προς τον αγώνα για την αναγνώριση της επίδοσης, όπως αναφέρεται στις σχετικές οδηγίες του ΣΕΓΑΣ:

Όλες οι επιδόσεις πρέπει να έχουν επιτευχθεί σε αγώνες που έχουν οργανωθεί ή εγκριθεί από την WA, την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, ή της Εθνικές Ομοσπονδίες και είναι σύμφωνες με τους κανονισμούς της WA. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία διατηρεί το δικαίωμα να θέσει επιπλέον κριτήρια για την αποδοχή των αποτελεσμάτων βάση των ορίων πρόκρισης, με σκοπό  να διατηρήσει την ακεραιότητα.

Προϋποθέσεις ακεραιότητας των επιδόσεων για το ευρωπαϊκό Κ23