Για πρώτη φορά μετά από 4 μήνες μίλησε για όλους και για όλα ο 20χρονος Έλληνας αθλητής του άλματος επί κοντώ, Εμμανουήλ Καραλής, σε συνέντευξή του στο Down Town.

Αναφέρθηκε στην ανάρτησή του στο αεροδρόμιο, λόγω της ελλιπούς προσέλευσης και υποδοχής του, στην απλότητα και την αληθινή εκδοχή του εαυτού του, αλλά και για τις φορές που του στοιχίζει η ειλικρίνειά του.

Μίλησε, επίσης, για τις προσδοκίες που του “χτίζει” ο κοινωνικός/αθλητικός περίγυρος, αλλά και για το ζήτημα της ψυχικής υγείας, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί τόσο στο θέμα του ρατσισμού, όσο και για την επιλογή του να αγωνίζεται μόνο για το εθνόσημο, και όχι για κάποια άλλη χώρα.

Σχετικά με την ανάρτηση στο αεροδρόμιο, είπε: «Το θέμα δεν είναι ποιος θα έρθει στο αεροδρόμιο. Το θέμα είναι πως όταν φέρνεις μία επιτυχία γίνεται χαμός. Έρχονται όλοι στο αεροδρόμιο και σε έχουν σαν θεό. Αντίθετα, αν δεν κάνεις αυτό που περίμεναν, τότε είσαι μόνος σου, αυτό είναι το παράπονο των αθλητών».

Για το αν του έχει κοστίσει η ειλικρίνειά του, είπε: «Ναι, μερικές φορές μου κοστίζει, γιατί αυτό μπορεί να παρεξηγείται. Εμένα όμως με κάνει χαρούμενο, γιατί είμαι αληθινός. Στο τέλος της ημέρας νιώθω εγώ καλά που είμαι χαρούμενος και εκφραστικός και συναισθηματικός. Είναι αυτό που είμαι. Αυτός είμαι».

Για τις προσδοκίες που “χτίζουν” οι άνθρωποι γύρω του, είπε: «Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν πράγματα. Προσωπικά δεν με αγχώνει, γιατί δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν και κάνω αυτό που αγαπάω. Οπότε, αν πετύχω και καταφέρω πράγματα θα είναι επειδή είμαι εγώ χαρούμενος και κάνω τη δουλειά που πρέπει».

Σχετικά με την ανάδειξη του ζητήματος της ψυχικής υγείας στον αθλητισμό, είπε: «Είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται φωναχτά και εξωτερικεύω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, οπότε μου φάνηκε πολύ φυσικό να μοιραστώ με τον κόσμο το πώς νιώθω. Είναι μια κατάσταση απόλυτα φυσιολογική και όλοι μπορεί να βρεθούν στη θέση αυτή.

Δεν πιστεύω πως έχω ανοίξει κάποιο δρόμο, αλλά μακάρι να είμαι ένας άνθρωπος που βοήθησε στο να αλλάξουν κάποια μυαλά και αντιλήψεις. Χαίρομαι πολύ όταν ο κόσμος μπορεί να εξωτερικεύει και να λέει αυτά που νιώθει».

Σχετικά με την εξωστρέφεια και την εσωστρέφεια, είπε: «Στην καθημερινότητά μου έκανα ό,τι έκανα συνήθως. Τα ταξίδια και τους αγώνες μου. Απλώς, όλα ήταν σε μία πολύ πιο σκοτεινή και πολύ πιο μουντή φάση. Ήταν όλα σαν να έχω μια κουρτίνα μπροστά μου, χωρίς να βλέπω φως. Υπήρχε μια σκιά».

Για το που πηγάζει τη δύναμή του, είπε: «Εγώ τη δύναμή μου τη βρήκα έχοντας κοντά μου τους γονείς μου και τους ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Αποτραβήχτηκα για λίγο από πράγματα που με πίεζαν, έδωσα χώρο σε πράγματα που απλώς ήθελα να κάνω.

Αυτό ήταν κάτι που με χαλάρωσε και με έκανε να σταθώ και πάλι στα πόδια μου. Μερικές φορές είναι καλό να κάνεις ένα διάλειμμα, να βλέπεις πίσω, να ζυγίζεις τα πράγματα, να είσαι με τους ανθρώπους και την οικογένειά σου για να φορτίσεις μπαταρίες και να επιστρέψεις δυνατότερος.

Επίσης, πιστεύω ότι καλό θα ήταν σε κάποιες περιπτώσεις να εμπιστευόμαστε και να ζητάμε βοήθεια από τους ειδικούς, οι οποίοι μπορούν να μας καθοδηγήσουν ώστε να ξαναβρούμε το χαμόγελό μας».

Σχετικά με τον ρατσισμό, είπε: «Δυστυχώς ο ρατσισμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Για μένα είναι κάτι που έχει τελειώσει, επειδή μπόρεσα να μιλήσω γι’ αυτό. Πιστεύω ότι έδωσα δύναμη και σε άλλους ανθρώπους, εντός και εκτός αθλητισμού, να μιλήσουν και να πουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Εάν δεν το πουν, το πρόβλημα θα συνεχιστεί. Οπότε ελπίζω να έβαλα ένα μικρό λιθαράκι στο να αλλάξουν τέτοιες συμπεριφορές».

Για το αν φοβήθηκε μετά την καταγγελία του, είπε: «Ναι, η αλήθεια είναι ότι είχα φοβηθεί γιατί όλα αυτά είχαν ξεκινήσει από όταν ήμουν 15 χρονών. Σε αυτή την ηλικία, όντας ένα παιδί, δεν ένιωθα άνετα να μιλήσω γι’ αυτές τις συμπεριφορές. Μεγαλώνοντας, πέντε χρόνια μετά, στα είκοσί μου και μετά από ένα γεγονός που αυτός ο προπονητής πήγε να βλάψει την οικογένειά μου, είπα “αρκετά” και βρήκα το θάρρος να μιλήσω».

Για το γεγονός πως επέλεξε να υπερασπίζεται μόνο το εθνόσημο, είπε: «Η αλήθεια είναι πως τα χρήματα ήταν πολλά για να πάω σε άλλες χώρες και να αγωνιστώ. Όμως, είμαι Έλληνας και νιώθω Έλληνας, οπότε και όλα τα λεφτά του κόσμου να μου έδιναν δεν θα άλλαζα υπηκοότητα».