Συγκινητική ήταν η παρουσίαση της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη, που μίλησε για τη ζωή της, στο 1ο Authentic Talks, το οποίο διοργάνωσε ο ΣΕΓΑΣ, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 39ου ΑΜΑ.

Για τις εύκολες και δύσκολες στιγμές. Για τον αθλητισμό στα πρώτα βήματα και τον αθλητισμό που της χάρισε μοναδικές επιτυχίες, όπως τα δύο χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου. Για τη δουλειά της στο στέκι της κυρά Γιώτας, που έπαιξε κι εκείνη το ρόλο της για να φτάσει εκεί που έφτασε. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης στα 20χλμ. και 35χλμ. βάδην.

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια, είπε τα εξής: «Κάθε άνθρωπος και αθλητής έχει πίσω του μια δικιά του ιστορία, ένα ταξίδι και μια δύσκολη πορεία. Ξεκίνησα τον αθλητισμό πάρα πολύ μικρή, με πολλές αποτυχίες, χωρίς να έχω κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο σε άλλα αγωνίσματα. Βρισκόμενη σε αυτό το αγώνισμα (βάδην), άρχισα να βλέπω ότι υπάρχει κάτι για μένα σε αυτό, ατομικό ταλέντο και πολύ θέληση. Όλα όσα ζούσα στο περιβάλλον μου, οι δυσκολίες, ίσως να με απωθούσαν από το να πάω σε ένα στάδιο να γυμναστώ και να ξεφύγω.

Δεν μετράει μόνο όμως το από που ξεκινάει η ζωή ενός ανθρώπου, πάντα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή όπου αισθάνεται ότι μπορεί να πετύχει. Είμαι 38 ετών και φέτος κατέκτησα δυο χρυσά μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ λίγο πριν είχα μια μεγαλύτερη επιτυχία κατά τη γνώμη μου, μια 4η θέση σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με αθλητές πολύ υψηλού επιπέδου που κάποτε πίστευα ότι δεν μπορώ να τους φτάσω ή να τους κοιτάξω στα μάτια και να είμαι στην ίδια γραμμή μαζί τους. Αυτή τη φορά όμως ήρθα 4η στον κόσμο, μια θέση πάρα πολύ σημαντική για εμένα. Αυτό μου έδωσε σιγουριά για την επιτυχία που ακολούθησε. Ήταν ένα φοβερό καλοκαίρι, χάρη στην αγάπη και τη συγκίνηση που εξέλαβα από πάρα πολύ κόσμο και ανθρώπους που με έβλεπαν από το σπίτι τους. Μια φοβερή εμπειρία που εύχομαι όλοι οι αθλητές να ζήσουν στο μέλλον.

Δούλεψα πάρα πολλά χρόνια, πολύ σκληρά, χωρίς να πετυχαίνω σπουδαία πράγματα. Βελτίωνα την επίδοση μου χάρη στην δική μου προσπάθεια, της οικογένειας μου και των δικών μου ανθρώπων, φίλων, προπονητών ή συνεργατών. Χρειαζόμαστε εμείς οι αθλητές την στήριξη για να νιώσουμε την ασφάλεια ότι μπορούμε να πετύχουμε. Χωρίς αυτή, δεν μπορούμε να πετύχουμε μεγάλα πράγματα παρά μόνο όσα τα πόδια και το μυαλό μας αντέχουν. Έχω παλέψει πολύ, ακόμα και σήμερα εργάζομαι και δημιουργώ στην επιχείρηση που βρίσκομαι παράλληλα με τον αθλητισμό, τον οποίο δεν τον βλέπω σαν δουλειά, απλά πλέον δεν αισθάνομαι ερασιτέχνης. Αυτό που θέλω να πω μέσα από τη φετινή επιτυχία, είναι πως πρέπει να στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή για να ξεπερνάμε τα εμπόδια. Αυτό θα κάνω και στις προκλήσεις που ακολουθούν, θέλοντας πολύ να βρεθώ στη γραμμή εκκίνησης στην Ολυμπιάδα στο Παρίσι».