Καλεσμένη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου ήταν η Ελίνα Τζένγκο, η οποία μίλησε για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, για την ελληνική υπηκοότητα, αλλά και το τηλεφώνημα από τον πρωθυπουργό.

Η πρωταθλήτρια του ακοντισμού, αναφέρθηκε στις άθλιες εγκαταστάσεις στις οποίες προπονείται, λέγοντας μάλιστα πως μόλις τις είδαν οι αντίπαλές της στο εξωτερικό έπαθαν σοκ.

«Το παράπονο που έχουμε οι αθλητές είναι ότι περιμένουμε τη στήριξη του κόσμου όχι μόνο στις χαρές μας, αλλά και όταν έχουμε μια κακή χρονιά. Πιο σημαντικό να είναι δίπλα μας όταν δεν έχουμε καλή χρονιά για να μας δώσουν ώθηση να τα πάμε καλύτερα την επόμενη χρονιά.

Τα τελευταία πέντε χρόνια κάνω ακόντιο. Ζήλευα επειδή έβλεπα τις αδερφές μου να κάνουν στίβο», είπε αρχικά η αθλήτρια.

«Κάνω προπόνηση σε ένα γηπεδάκι ποδοσφαίρου χωρίς καν ταρτάν, ρίχνω το ακόντιο πάνω από τα σύρματα του γηπέδου και δεξιά έχει έναν γκρεμό. Στον τελευταίο αγώνα έδειξα στις αντίπαλες που προπονούμαι και έμειναν… κόκκαλο. Όταν στις μεγάλες πόλεις δεν έχουν εγκαταστάσεις, να περιμένουμε κάτι παραπάνω στην Καλλικράτεια;», τόνισε η Τζένγκο.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τηλεφώνημα του πρωθυπουργού.

«Όταν κέρδισα το χρυσό μετάλλιο, με πήρε ο πρωθυπουργός για να με συγχαρεί, δεν το πίστευα και τον ρώτησα αν ήταν όντως εκείνος. Καθόμουν στο δωμάτιο χαλαρή και ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο. Το σηκώνω και μου λέει ότι είναι ο πρωθυπουργός» είπε.

Τέλος, η Τζένγκο αναφέρθηκε στις δυσκολίες που πέρασε για να πάρει την ελληνική υπηκοότητα, παρά το γεγονός ότι είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, τονίζοντας το πόσο δύσκολη περίοδος ήταν γι’ αυτήν.

«Οι γονείς μου είναι από την Αλβανία κι εγώ έχω γεννηθεί στην Ελλάδα. Πήρα την υπηκοότητα πιο γρήγορα λόγω των επιδόσεων μου, αλλιώς θα καθυστερούσα περισσότερο να την πάρω. Για αυτόν το λόγο δεν μπορούσα να πάω να δω τον παππού μου και τη γιαγιά μου, που βρίσκονται στην Αλβανία.

Αν πήγαινα, θα είχα θέμα και δεν θα μπορούσα να γυρίσω στην Ελλάδα. Ήταν από τα πρώτα πράγματα που έκανα, όταν πήρα ταυτότητα. Πήγα να τους δω», δήλωσε η Ελίνα Τζένγκο.

Καταλήγοντας: «Εν μέρει το καταλαβαίνω που δεν θα αποκτήσουν οι γονείς μου την ελληνική υπηκοότητα αλλά όταν ένα παιδί γεννιέται στην Ελλάδα, πηγαίνει εδώ σχολείο, μαθαίνει τα ήθη κι έθιμα και τις παραδόσεις, είναι πολύ κρίμα. Μας στερούν τα όνειρα».