Γράφει ιστορία η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη! Μετά το χρυσό μετάλλιο στα 35χλμ βάδην στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, η Καρδιτσιώτισα αθλήτρια στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης και στα 20χλμ.
Με χρόνο 1.29.03 πέτυχε ένα απίστευτο νταμπλ, που κανένας άλλος Έλληνας αθλητής δεν έχει πετύχει στην ιστορία του στίβου σε καμία διοργάνωση. Η 38χρονη μετά τα πρώτα χιλιόμετρα ακολούθησε πιστά το γκρουπ των 6- 7 αθλητριών που ήταν μπροστά και από 10ο χιλιόμετρο κι έπειτα κυνήγησε το χρυσό μετάλλιο.
Από το 17ο χιλιόμετρο και μετά, η Ντρισμπιώτη πέρασε μπροστά και δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω! Με μεγάλο χαμόγελο, πέρασε πρώτη τη γραμμή του τερματισμού με 17 δευτερόλεπτα διαφορά από τη δεύτερη Πολωνή Ζοζιέμπλο ενώ τρίτη ήταν η Σάσκια Φειγκέ (Γερμανία) με 1.29.25.
Εξαιρετική εμφάνιση πραγματοποίησε και η Χριστίνα Παπαδοπούλου, που ήταν 12η με 1.35.19 και κατάφερε να βελτιώσει το φετινό της ρεκόρ. Η αθλήτρια προερχόταν από έναν τραυματισμό που την κράτησε πίσω και δεν της επέτρεψε να κυνηγήσει κάτι καλύτερο στη διοργάνωση του Όρεγκον.
Μετά την απονομή, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη μίλησε στην κάμερα της ΕΡΤ:
«Δεν ξέρω τι να πω, ήξερα ότι είμαι πολύ καλά και ζήτησα από τον προπονητή μου να αγωνιστώ. Έκανα ατομικό ρεκόρ, όμως μπορούσα να κάνω και πανελλήνιο ρεκόρ, από το οποίο ήμουν μόλις 5” μακριά, όμως δεν το κατάλαβα γιατί δεν κοίταξα ποτέ το ρολόι μου.
Οι άλλες κοπέλες ανέβαζαν ρυθμό και μετά έπεφταν, εγώ αντίθετα ήμουν σταθερή. Είχα υπομονή και τις περίμενα. Ήξερα ότι στο τέλος θα μου έρθουν. Έξι χιλιόμετρα πριν από το τέλος συνέβη ακριβώς αυτό και έκανα την επίθεση μου.
Ήδη από τη δεύτερη μέρα ένιωθα πολύ καλύτερα, ένιωθα ότι είχα ανακτήσει το 70% των δυνάμεων μου και ότι μπορούσα να είμαι στην δεκάδα. Κοιτούσα συνεχώς γύρω μου. Όταν κατάλαβα ότι είμαι στις 7 πρώτες και έβλεπα πόσο έχουν κουραστεί, ενώ εγώ ήμουν ξεκούραστη κατάλαβα ότι ήμουν έτοιμη και γι αυτό δεν άκουσα τον προπονητή μου και έφυγα νωρίτερα γιατί ήθελα τη νίκη.
Αυτό που έχω να διαχειριστώ τώρα είναι πολύ δύσκολο. Πρέπει πρώτα να διαχειριστώ τα δικά μου συναισθήματα, του προπονητή μου και μετά της οικογένειας μου. Ο κόσμος με έχει βάλει στην καρδιά του και τον ευχαριστώ. Έτρεξα για όλους αυτούς που πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην το βάζουν ποτέ κάτω.
Χάρηκα πολύ με τον καιρό είναι για μένα ιδανικό να βρέχει, με ήλιο είναι πιο δύσκολα θέλει καλύτερη διαχείριση και να ακούω τον κόουτς απόλυτα. Σήμερα δεν το έκανα έφυγα πιο νωρίς.
Ήταν όλη η ομάδα εδώ, η στήριξη τους ήταν μεγάλη μου χαρά και την είχα ανάγκη. Τους άξιζε η νίκη και πιο πολύ στον προπονητή μου, από τον οποίο έχω ζητήσει μία μπύρα, η οποία δεν έχει έρθει ακόμα. Όχι τίποτα άλλο για αποκατάσταση».
Τον λόγο κάπου εκεί πήρε ο Ναπολέων Κεφαλόπουλος ο οποίος είπε: «Την αφήνω να πιει τώρα την πύρα όμως μου χρωστά μία σαμπάνια σε δυο χρόνια στο Παρίσι και θα τα καταφέρει αρκεί να είναι και εκεί η Αντιγόνη που ξέρουμε.
Στην προπόνηση κάνουμε συνδυαστικά δύο δυνατές προπονήσεις. Μετά τον αγώνα φάνηκε ότι δεν τα είχε δώσει όλα. Στην προπόνηση χθες είδα την Ισπανίδα ότι δεν ήταν καλά και της είπα ότι είναι ένα φαβορί λιγότερο. Πίστευα ότι όλα μπορούν, αλλά όχι το χρυσό φαίνεται πως η Αντιγόνη δεν το είχε αποκλείσει. Συνήθως την συγκρατώ, όμως τώρα την άφησα γιατί ήξερε τις δυνάμεις της. Κέρδισε με την ψυχή της και όχι με το κορμί της. Συμβαίνει καμία φορά αλλά σπάνια, αλλά η Αντιγόνη είναι σπάνια».
