Ο Γουίλ Πέρετ παραδέχεται ότι το όνειρό του να γίνει ο καλύτερος αθλητής στην ποδηλασία πίστας υποτιμά την προηγούμενη ζωή του ως περιβαλλοντικός σύμβουλος.

 Έχοντας βρεθεί χωρίς ομάδας όταν ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού, ο 26χρονος Βρετανός βρήκε δουλειά εργαζόμενος στις πράσινες καινοτομίες και μετρώντας την περιβαλλοντική επιβάρυνση των μεγάλων αποθηκών ενώ προσπαθούσε να βρει τρόπο να περιορίσει τη ζημιά. Στα 2 χρόνια ως περιβαλλοντικός σύμβουλος συνέχισε να προπονείται και αυτή την σεζόν πήρε μέρος στο Τσάμπιονς Λιγκ ποδηλασίας πίστας καταλαμβάνοντας την 7η θέση στην κατηγορία της αντοχής.

 «Έχω περιβαλλοντική συνείδηση αλλά είναι δύσκολο όταν είσαι αθλητής της ποδηλασίας και παίρνεις το αεροπλάνο για όλους αυτούς τους αγώνες και να δηλώνεις κάτι τέτοιο. Φυσικά προσπαθώ να κάνω διάφορα πράγματα, να χρησιμοποιώ αντικείμενα ξανά, όχι απλά να αγοράζω, ανακυκλώνω και χρησιμοποιώ μεταφορικά μέσα φιλικότερα προς το περιβάλλον. Πηγαίνεις με το ποδήλατό σου, περπατώντας, δεν παίρνεις πάντα το αυτοκίνητο».

 Ο ίδιος δηλώνει ότι η ποδηλασία πίστας δεν είναι το πιο φιλικό άθλημα απέναντι στο περιβάλλον, ένα αρνητικό στοιχείο που ελπίζει ότι θα μικρύνει από τα θετικά που έχει να προσφέρει το άθλημα. «Προφανώς δεν είναι το πιο φιλικό προς το περιβάλλον άθλημα, χρειάζεται πολλή ενέργεια για να θερμανθούν όλοι αυτοί οι χώροι, η μεταφορά με αεροπλάνο όλων αυτών των αθλητών από όλο τον κόσμο. Από την άλλη πλευρά όμως, υπάρχει η προώθηση της ποδηλασίας ως αθλήματος και αν μπορεί να φέρει τον κόσμο στα ποδήλατα για να τα χρησιμοποιεί ως μέσο μεταφοράς τότε είναι κάτι το θετικό».