Είναι γνωστό πως η ηλεκτροκίνηση στα σκάφη είναι ακόμα πολύ πρώιμη και πρακτικά ανεφάρμοστη, αφού η αυτονομία που παρέχουν οι μπαταρίες και οι ανανεώσιμες πηγές είναι αστεία.

Η ιταλική start-up εταιρία Sealence λοιπόν κατάλαβε πως πρέπει να σκεφτεί διαφορετικά. Βρήκε τρόπο να πετύχει σημαντική αύξηση στην ταχύτητα και την εμβέλεια των ηλεκτρικών σκαφών χάρη σε μια ριζοσπαστική νέα ηλεκτρική υδροπρόωση σε σχήμα λοβού.

Η κατασκευή ενός ηλεκτρικού σκάφους δεν είναι δύσκολη, αλλά το να ανταγωνιστεί ένα βενζινοκίνητο ή πετρελαιοκίνητο είναι. Αυτό το πρόβλημα ώθησε τον Ιταλό μηχανικό William Gobbo στην ανάπτυξη ενός ιδιαίτερου συστήματος ηλεκτρικής πρόωσης.

Αντί απλώς να αντικαταστήσει τον κινητήρα εσωτερικής καύσης με έναν ηλεκτρικό και να αφήσει ανέγγιχτο το υπόλοιπο σύστημα μετάδοσης κίνησης, ο Gobbo συνειδητοποίησε ότι μια συνολική προσέγγιση που θα εκμεταλλευόταν τα δυνατά σημεία ενός ηλεκτροκινητήρα, θα έφερνε πολύ μεγαλύτερα οφέλη.

Η λύση που βρήκε είναι ένας ηλεκτρικός εκτοξευτήρας νερού που συνδυάζει τόσο τον κινητήρα όσο και το σύστημα πρόωσης σε μια ενιαία μονάδα.Αυτός μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από το σκάφος όπως τα IPS ή στον καθρέπτη σαν sterndrive (έσω-έξω) και να κατευθύνει την ώθησή του όπως το IPS. Η έκδοση pod μπορεί ακόμη και να περιστραφεί κατά 360° για να παρέχει ανάποδη ή πλάγια ώθηση.

Το σύστημα ονομάζεται DeepSpeed και έχει πολλά πλεονεκτήματα τόσο σε σχέση με προπέλες όσο και με τζετ. Καταρχήν, δεν υπάρχουν μηχανικές απώλειες, καθώς δεν υπάρχουν γρανάζια, άξονες ή μετάδοση κίνησης που να μεταφέρει ισχύ από τον κινητήρα στο σύστημα πρόωσης, παρά μόνο ένα καλώδιο που παίρνει ρεύμα από τις μπαταρίες.

Κατά δεύτερον, είναι πολύ μικρότερο και ελαφρύτερο πακέτο που ζυγίζει μόλις 75 κιλά (χωρίς την μπαταρία) σε σύγκριση με τα περίπου 660 κιλά μίας Volvo Penta D4 και καταλαμβάνει πολύ λιγότερο χώρο από έναν κινητήρα και ένα ρεζερβουάρ καυσίμου.

Τρίτον, σε αντίθεση με μια προπέλα που πέφτει η απόδοσή της όσο πιο γρήγορα κινείται το σκάφος λόγω της σπηλαίωσης και των απωλειών, η εκτόξευση νερού γίνεται πιο αποτελεσματική όσο ανεβαίνει η ταχύτητα.

Τέλος, η θέση του λοβού DeepSpeed ​​βρίσκεται απευθείας στη διαδρομή του νερού που ρέει κάτω από το σκάφος αντί να χρειάζεται να ανακατευθύνει τη ροή μέσω ενός συστήματος εισαγωγής και εξαγωγής, όπως θα έκανε ένας κινητήρας τζετ.

Τα δε επίπεδα θορύβου είναι χαμηλότερα από οποιαδήποτε εναλλακτική. Η ιδέα είναι του 2007, το πρώτο πρωτότυπο γεννήθηκε το 2010 αλλά η πλήρης εφαρμογή έγινε το 2016. Σήμερα η εταιρία απασχολεί 21 ειδικούς επιστήμονες.

Η αρχή λειτουργίας του βασίζεται κατά πολύ σε κινητήρες τζετ (τύπου turbofan) αεροπορικού τύπου. Γι’ αυτό η ταχύτητα ανεβάζει την απόδοση.

Επί του παρόντος, η Sealence εργάζεται πάνω σε δύο μοντέλα DeepSpeed, το 120e και το 280e. Το πρώτο αποδίδει 72 ίππους με μέγιστη ισχύ 92 ίππους, αλλά θεωρείται το ισοδύναμο ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης 120 ίππων. Το δευτερο έχει ισχύ 163 ίππων με μέγιστη απόδοση 244 ίππων, αλλά ισοδυναμεί με κινητήρα εσωτερικής καύσης 280 ίππων.

Και οι δύο μπορούν να τοποθετηθούν ως μονή ή διπλή εγκατάσταση σε βάσεις στήριξης ή τύπου pod.

Σύμφωνα με τη Sealence, όταν τοποθετηθεί σε ένα αγωνιστικό σκάφος 40 ποδών 12 τόνων, ένα ζεύγος 280e θα έδινε τελική ταχύτητα 38 κόμβων.