Ο Γιώργος Παναγιωτίδης ασχολείται με την ιστιοπλοΐα σχεδόν όλη του ζωή, αφού όπως κάθε ιστιοπλόος που επιμένει να κάνει ένα άθλημα κόντρα σε τόσες δυσκολίες, αγαπά αυτό που κάνει. Σε μια εβδομάδα μπορεί να μεταπηδήσει από σκάφος σε σκάφος και από αγώνα σε αγώνα, απλά και όμορφα. Έτρεξε στο «Χειμερινό Κύπελλο ανοικτής θάλασσας» του ΝΟΕ με το Black Jack την Κυριακή… και την Δευτέρα με τα Dragon στην «31η Athens Sailing Week».

«H ιστιοπλοΐα είναι πάντα εκεί και σε περιμένει» και με αυτή την κουβέντα στο «ζέσταμα», ο 50χρονος πρωταθλητής στις μισές ολυμπιακές κατηγορίες και Κυβερνήτης στην ανοικτή θάλασσα εξηγεί γιατί δεν είναι και τόσο δύσκολο πια να μπει κανείς σε ένα σκάφος και να μάθει να συνεργάζεται με τον άνεμο. «Αν δεν έχεις κάτι να σε αναζωογονεί να σε βγάζει από την ρουτίνα ο εγκέφαλος σκαλώνει. Δεν μπορεί να είναι μόνο η δουλειά στην ζωή μας».

Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει στο άθλημα;

«Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε φυσιολάτρες. Όπως λέει μια φίλη “εσείς παθιάζεστε με τον άνεμο, όχι με την θάλασσα”. Και έχει δίκιο. Κυνηγάμε τον άνεμο, τα μποφόρ, θέλουμε τον αέρα».

Με το Black Jack πως είναι η εμπειρία; Ηταν το μόνο σκάφος που βγήκε στον Αγώνα του Αγ. Γεωργίου στο «Χειμερινό Κύπελλο 2022» με την «Εύα» να κινείται απειλητικά.

«Το Black Jack θέλει 10 άτομα για να τρέξει σε αγώνα και να είναι όλοι fit. Με τον Μάρκο (σ.σ. Χατζηκυριακάκης) το πήγαμε μόνο 2 άτομα, το οποίο είναι και λίγο επικίνδυνο. Όπως και έγινε όταν έβαλε αέρα. Είναι ένα πολύ δύσκολο αγωνιστικό σκάφος. Είναι απαιτητικό και ο ιδιοκτήτης του σκάφους κύριος Μάκης Κoυρτέσης και η χορηγός Porche, φροντίζει ώστε να το έχουμε εξοπλισμένο με πανιά και υλικά για όλες τις συνθήκες αγώνων. Αγωνίζεται μάλιστα και μαζί μας και είναι πάντα χρήσιμος σε έναν αγώνα. Αγαπά το άθλημα και το σκάφος και είναι μέσα στους αγώνες. Σύντομα θα έχουμε και νέο σκάφος, πολύ πιο κατάλληλο για αγώνες στα καταμετρημένα ORCI.

Δεν είχε συμμετοχές στον πρώτο αγώνα στον Άγιο Γεώργιο λόγω καιρού. Εκείνο το Σαββατοκύριακο η ΕΜΥ έδωσε ανέμους έως 8 μποφόρ και οι περισσότεροι συμμετέχοντες το φοβήθηκαν. Εμείς έχουμε τα αναγκαία υλικά δηλαδή πανιά και λοιπά για τέτοιες συνθήκες, είμαστε καλυμμένοι και δεν το φοβηθήκαμε. Τελικά είχε πολύ καλό για ιστιοπλοΐα. Στον 2^ο αγώνα είχε όλες τις συμμετοχές. Εμείς με τον πρώτο αγώνα κερδίσαμε έδαφος που το χάνουμε από άλλες παραμέτρους στην εξίσωση. Στον 3ο αγώνα φτάσαμε πρώτοι στις Φλέβες, αλλά μετά έβγαλε άνεμο και σκίσαμε δύο πανιά, με αποτέλεσμα να τερματίσουμε 6οι». 

Πως μπήκε η ιστιοπλοΐα στην ζωή σας;

«Ασχολούμαι από 7 ετών με την ιστιοπλοΐα λόγω οικογένειας. Μας έβαλαν με το ζόρι στη θάλασσα, ενώ εγώ δεν τα κατάφερα να βάλω τα παιδιά μου να αγαπήσουν το άθλημα. Ο γιος μου έκανε ως 15 ετων και μετά δεν ήθελε να συνεχίσει. Με την κόρη μου που είναι μικρότερη προσπαθώ να δω τι είναι αυτό που θα της κεντρίσει το ενδιαφέρον. Προσπαθώ να δω τι ήταν αυτό που έκαναν οι γονείς μου σε μένα για να με κάνουν να ενδιαφερθώ.

Θα πρέπει εμείς ως γονείς να βρούμε τι θα ήταν αυτό που θα τους έκανε να ενδιαφερθούν ώστε να μπουν μέσα στο κρύο στο σκάφος για προπόνηση. Ποιο είναι το τυράκι για να αφήσουν το κινητό ή την καφετέρια και να βγουν στη θάλασσα. Ένα παιδί που κάνει αθλητισμό έχει και συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Σαν νέος θα βγει για ποτό με την παρέα του αλλά θα πει “μισό ποτό και έφυγα, έχω προπόνηση το πρωί”. Θα πρέπει να είναι τρόπος ζωής ο αθλητισμός, να βλέπεις κάποιον στα 60 να κάνει τζόκινγκ γιατί έτσι έχει συνηθίσει».

Γιατί οι Βόρειες χώρες έχουν τέτοιο πάθος με την ιστιοπλοΐα;

«Ό,τι δεν έχεις αυτό θες. Είναι χώρες χωρίς θάλασσα, με παγωμένες λίμνες για πολλούς μήνες κι όμως… Πρόσφατα στην Ελβετία σε λίμνη είδα έξι διαφορετκές κατηγορίες σκαφών σε προπονήσεις. Αν δίνανε σε Γερμανό τις καιρικές συνθήκες που έχουμε στην Ελλάδα θα κάλυπτε την πρώτη 10άδα σε όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Λόγω ιστιοπλοΐας έχω γυρίσει όλο τον κόσμο και βλέπω ότι αυτό που έχουμε εδώ δεν το έχουν άλλου. Τον ήλιο, το μπλε της θάλασσας και τον ήπιο καιρό. Έρχεται όμως το οικονομικό κομμάτι και εκεί χάνεται η μπάλα. Γιατί το άθλημα είναι ακριβό και απαιτεί εξοπλισμό, χρόνο μεταφορές… Έξοδα»

Γίνονται αρκετοί αγώνες; Πως επηρέασε η οικονομική κρίση τα σκάφη στην ανοικτή θάλασσα;

«Γίνονται πάρα πολλοί αγώνες. Το άσχημο είναι ότι η κρίση επηρέασε αρνητικά τον στόλο των σκαφών. Μειώθηκαν κατά πολύ. Για παράδειγμα ένας πολύ δημοφιλής αγώνας, αυτός της Ύδρας ο οποίος στα καλά χρόνια είχε τόσες συμμετοχές που δεν αρκούσε το λιμάνι να φιλοξενήσει όλα τα σκάφη, έφτασε να γίνεται μόνο με 40 κότερα.  Η κρίση ανάγκασε κόσμο να πουλήσει το σκάφος του και πολλά πληρώματα να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις».

Και το δεύτερο πλήγμα της γενιάς, ο κορονοϊός;

«Εκεί ήρθε το δεύτερο χαστούκι. Ο κόσμος έφυγε από την ιστιοπλοΐα με τον κορονοϊό. Η πανδημία ακύρωσε για μια διετία τις σχολές και την παραγωγή νέων ιστιοπλόων που μόλις αποφοιτούσαν και ήθελαν μπορούσαν να είναι χρήσιμοι σε ένα σκάφος. Είναι ένα από τα αθλήματα που πειράχτηκε πολύ. Και οι χορηγοί και αυτοί ζορίστηκαν, αλλά υπάρχουν».

Ποιά η συμβολή του live streaming και της τηλεοπτικής κάλυψης;

«Μεγάλη. Είναι ένα άθλημα χωρίς κερκίδα. Για παράδειγμα στα Ποσειδώνια που είναι ένας αγώνας με μεγάλη κάλυψη τηλεοπτικά, όλα τα σκάφη έχουν χορηγό. Το ίδιο και ο αγώνας της Άνδρου και το Ράλλυ Αιγαίου. Είναι αγώνες που προσελκύουν σπόνσορα».