Ο Κώστας Ντούνης μετά την παρουσία στο στο Final-4 του Ναυπλίου αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του και κάνει το βήμα έξω από τις γραμμές του γηπέδου έχοντας τιμήσει τη φανέλα του Δούκα για 13 χρόνια.

Υπερήφανος και γεμάτος, ο έμπειρος αθλητής του ΑΣΕΔ, που έχει προσφέρει πολλά στο ελληνικό χάντμπολ, αποχωρεί με ψηλά το κεφάλι από την ενεργό δράση. Το χάντμπολ άλλωστε του χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι γεμάτο από έντονες και μεγάλες συγκινήσεις.

Ο Ντούνης ψάχνει τις λέξεις για να περιγράψει όλα όσα έζησε αλλά και στη δύσκολη απόφαση της αποχώρησής του, λέγοντας τα εξής: «Έφτασε η στιγμή να ανακοινώσω την αποχώρηση μου από την ενεργό δράση. Είναι μια απόλυτα συνειδητή απόφαση η οποία ήρθε έπειτα από ώριμη σκέψη καθώς οι αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω. Φεύγω πραγματικά χαρούμενος και γεμάτος!

Αγάπησα το χάντμπολ από παιδάκι αλλά ποτέ δεν φαντάστηκα πως θα έκανα ένα τόσο μεγάλο, συναρπαστικό και αξέχαστο ταξίδι. Είμαι περήφανος για όσα κατάφερα, αλλά και για όσα δεν κατάφερα, γιατί πάντα έδινα το 100%. Ο ΑΣΕΔ για εμένα είναι η δεύτερη οικογένεια μου, ήρθα στον Σύλλογο σε ηλικία 18 ετών και δεν σκέφτηκα ποτέ το ενδεχόμενο να αλλάξω ομάδα. Όλα αυτά τα χρόνια περάσαμε μοναδικές στιγμές, εύκολες και δύσκολες αλλά πάντα ενωμένοι και όλοι μαζί. Αισθάνομαι ευλογημένος για τις φιλίες και τις σχέσεις ζωής που δημιούργησα στον Σύλλογο και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο του Συλλόγου, στη διοίκηση, στους ανθρώπους που στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια το τμήμα του χάντμπολ, σε όλους τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές μου, το staff αλλά και σε όλους τους φίλους της ομάδας που στέκονται δίπλα μας. Δεν θα μπω σε ονόματα γιατί μπορεί να ξεχάσω κάποιον και δεν θα είναι δίκαιο.

Φεύγοντας,  θέλω να πω στους μικρούς αθλητές του Δούκα ότι ο αθλητισμός είναι πηγή δημιουργίας και ανάτασης. Όποιος επένδυσε σ’ αυτόν κέρδισε τη μάχη της ζωής. Είναι πολύ τυχεροί που βρίσκονται σε έναν ιστορικό Σύλλογο που δουλεύει υποδειγματικά δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα δικά του παιδιά. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Δούκας πρωταγωνιστεί στις αναπτυξιακές ηλικίες και όχι μόνο και είναι από τους λίγους Συλλόγους που στελεχώνει την ανδρική του ομάδα με αθλητές που προέρχονται από τις ακαδημίες του.

Όσο για εμένα… Ένας κύκλος που κράτησε όσο μια ζωή, τελειώνει εδώ! Μπορεί να αποχαιρετώ τα τερέν όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είμαι δίπλα στην ομάδα σε κάθε αγώνα. Να τη στηρίζω από την κερκίδα και να πανηγυρίζουμε όλοι μαζί τις νέες επιτυχίες που θα έρθουν».