Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι έδωσε την πρώτη του συνέντευξη Τύπου ως προπονητής της Ρόμα και αναφέρθηκε στους λόγους που πήρε τη θέση.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

«Δεν υπέγραψα κάτι συγκεκριμένο, είπα στους Φρίντκιν να βάλουν το ποσό που ήθελαν. Θα παλέψω μέχρι να πεθάνω για να μείνω εδώ, η παραμονή μου θα ήταν όνειρο για εμένα».

Εάν μίλησε στον Τότι: «Ναι μου έστειλε και μου ευχήθηκε καλή επιτυχία, ήταν ενθουσιασμένος. Μιλάμε συχνά και βρισκόμαστε όποτε μπορούμε».

Αν ήταν η κατάλληλη στιγμή να προπονήσει τη Ρόμα: «Θα ήταν σωστή στιγμή να αρνηθώ; Τη Ρόμα δεν την απορρίπτεις. Είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται και άνθρωποι που ρίχνονται στη μάχη.

Δεν είναι επιλογή για νοσταλγία για το παρελθόν, αλλά ο μόνος λόγος που θα έλεγα όχι ήταν αν πίστευα ότι η ομάδα ήταν φτωχή ή μέτρια.

Για μένα αυτή η ομάδα είναι δυνατή, θα κάνουμε καλή εντύπωση και θα με βοηθήσει επίσης στην πορεία της ανάπτυξης».

Ενώ για τους οπαδούς που δεν είναι χαρούμενοι αυτή τη στιγμή σχολίασε: «Δεν χρειάζομαι επιπλέον ερεθίσματα και δεν αποσταθεροποιώ αυτή την κατάσταση.

Δεν είναι ωραίος τρόπος να μιλήσουμε για την απόφαση της διοίκησης, αλλά σίγουρα οι προπονητές πρέπει να λάβουν υπόψη τους όλους τους παράγοντες και ανάμεσά τους υπάρχει και η αντίδραση του κόσμου απέναντι στην ομάδα.

Τα sold-outs των τελευταίων σεζόν έφεραν βαθμούς στη Ρόμα, κανείς δεν μπορεί να παίξει πιο καθοριστικό ρόλο από τους οπαδούς των τζαλορόσι.

Ελπίζω να εκμεταλλευτώ τον ενθουσιασμό τους, αλλά φυσικά δεν με επέλεξαν γιατί εντυπωσιάστηκαν από την εμπειρία που είχα στη ΣΠΑΛ.

Αλλά νομίζω ότι δεν είμαι εδώ μόνο για να ηρεμήσουν τα πράγματα, αλλά και για την προσωπικότητα μου, επειδή είμαι ηγέτης και πολλά άλλα»

Όταν μπήκες στα αποδυτήρια ένιωσες προπονητής της Ρόμα; «Προφανώς, δεν ονειρεύτηκα να έρθω εδώ γιατί θα έδιωχναν έναν προπονητή σαν τον Μουρίνιο. Νιώθω προπονητής της Ρόμα, αλλά δεν θέλω να έχω διαφορετική σχέση με τους παίκτες.

Μπορείς επίσης να σεβαστείς τον εαυτό σου χωρίς να προσποιηθείς ότι ήσουν σε αυτό το καμαρίνι και να γνωρίσεις διαφορετικούς παίκτες.

Δεν χρειάζεται να προσποιούμαι τίποτα, μόλις μπω στο γήπεδο νιώθω προπονητής γιατί τα παιδιά με ακούνε και με ακολουθούν».