Δύο μήνες τώρα ο ΠΑΟΚ του Ράζβαν Λουτσέσκου παίζει το καλύτερο, ομορφότερο και πιο ουσιαστικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα σε αντίθεση με τους τρεις του τέως ΠΟΚ (Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Ολυμπιακός) που προχωρούν ασθμαίνοντας γεμάτοι δεκάδες προβλήματα (κούραση, αγωνιστική νοοτροπία, τραυματισμοί κλπ) που είτε προσπαθούν απεγνωσμένα να λύσουν είτε αναζητούν δικαιολογίες….

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν μετά από 15 αγώνες βρίσκεται στη κορυφή της βαθμολογίας παίζοντας μπάλα που την ευχαριστιέται όχι μόνο ο κόσμος του αλλά κα κάθε ποδοσφαιρόφιλος. Παιχνίδι με θέαμα και ουσία, ανάλογο με εκείνο της περσινής ΑΕΚ αλλά κι εκείνου των δύο πρώτων σεζόν του Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό…

Αποπνέει φρεσκάδα το παιχνίδι του «δικεφάλου». Παίζει υγιές ποδόσφαιρο κι αυτό φαίνεται από κάθε πλευρά. Ταχύτητα, αλληλοκάλυψη, αυτοματισμοί, εναλλαγές, γρήγορη σκέψη από όλους, πλουραλισμός στο σκοράρισμα, γρήγορη μετάβαση της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση σε ανοιχτό γήπεδο, τρίγωνα, τετράγωνα, τα πάντα όλα, από μια ομάδα που δεν ξεκίνησε καλά τη σεζόν αλλά που σύντομα με σκληρή δουλειά κατάφερε να πατήσει κορυφή και να μαγνητίζει με το ποδόσφαιρο της.

Έργο Λουτσέσκου 100%, ομάδα Λουτσέσκου 1000%! Και μεγαλύτερη απόδειξη από το γεγονός ότι όποιος μπει στην ενδεκάδα ο ρυθμός και το παιχνίδι του ΠΑΟΚ δεν αλλάζουν αλλά παραμένει ο ίδιος. Όπως και το γεγονός ότι ο Ρουμάνος κατάφερε κι έβαλε στην εξίσωση της ομάδας όλες τις μεταγραφές της τελευταίας στιγμής το καλοκαίρι. Και έχει πείσει τους πάντες ότι πάνω από όλα τα σύνολο και μετά ο εαυτός τους. Τόσο δύσκολο και τόσο απλό ταυτόχρονα…

Ο Παναθηναϊκός δείχνει ότι «ξεφούσκωσε» από δυνάμεις στην τιτάνια προσπάθεια που έκανε μήπως και πετύχει την υπέρβαση και μπει στους ομίλους του Champions league. Δεν τα κατάφερε, αλλά μπόρεσε και μπήκε σε εκείνους του Europa League.

Και μετά σαν να «άδειασε» ψυχολογικά και κατά’ επέκταση και σωματικά. Το τελευταίο διάστημα υποφέρει στα παιχνίδια του τόσο στη δημιουργία όσο και στο σκοράρισμα. Δείγμα ότι δεν υπάρχουν οι αρχικές δυνάμεις και η ομάδα χρειάζεται restart μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος.

Ο δε αποκλεισμός από τη νοκ άουτ φάση του Conference League ήταν κυρίως ψυχολογικό χτύπημα για τους «πράσινους» που πλέον παίζουν περισσότερο ηρωικά και λιγότερο με το μυαλό, δείγμα και τους άγχους το οποίο τους έχει κυριεύσει σε ο,τι έχει να κάνει με το κυνήγι του τίτλου…

Η ΑΕΚ πληρώνει τον τελευταίο μήνα πρώτα από όλα το γεγονός ότι γέμισε το ρόστερ της από τη μέση και μπροστά αλλά… ξέχασε ότι υπάρχει η άμυνα, όπου ειδικά στο κέντρο άμυνας της έμεινε γυμνή. Ο Βίντα δεν είναι πια αυτός που ήταν, παίζει περισσότερο με την πείρα του και λιγότερο με την αγωνιστική του ετοιμότητα.

Η Ένωση έχει τεράστια κενό εκεί, αφού κι ο Μουκουντί δεν είναι… Βίντα κι έτσι δέχεται πολλές φάσεις στην πλάτη της άμυνας της που το χρυσοπληρώνει. Το κακό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο από τη στιγμή που ο Αθανασιάδης είναι ντεοφορμέ και τα λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι να χρεώνεται ο Έλληνας γκολκίπερ όλα τα αμυντικά κενά της ομάδας η απόσταση είναι διαστημική…

Ο Ολυμπιακός δίνει την εντύπωση ότι επέστρεψε στα περσινά του επίπεδα σε πολλά σημεία. Πέρσι δεν είχε ο στόπερ, είχε ανάγκη από δύο καλές μεταγραφές αλλά και πάλι αναζητούνται στόπερ και τη νύφη πληρώνουν ο Ρέτσος με τον Ντόη!

Ο δανεικός Φρέιρε μονίμως στα πιτς, ο Πορόζο δανεικός κι αυτός αλλά τραυματίας, ο Μπιανκόν θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση για να βρει ρυθμό. Πέρσι ο Ολυμπιακός δεν είχε επίσης δημιουργικούς χαφ πλην Φορτούνη, αφού από τον β’ γύρο και ύστερα ο Μπιέλ εξαφανίστηκε.

Φέτος υποτίθεται με τον δανεισμό του Σκάρπα ότι οι Πειραιώτες έπαιζαν με τρία «δεκάρια», αλλά αυτό αποδείχθηκε… οφθαλμαπάτη. Ο Φορτούνης είναι απελπιστικά μόνος κι όταν δεν παίζει, ο Ολυμπιακός εξαφανίζεται επιθετικά. Ο Σκάρπα ήρθε και δεν ακούμπησε. Και πώς να ακουμπήσει;

Όταν φέρνεις παίκτη από την Πρέμιερ Λιγκ στο ελληνικό πρωτάθλημα, χαίρεται. Ξενερωμένος από την αρχή ως το τέλος! Ο Μπιέλ παραμένει εκτός τόπου και χρόνου και ο Καρβάλιο είναι σε δικό του κόσμο.

Παίκτης που δεν μπορείς να στηριχτείς πάνω του ότι θα σε δικαιώσει. Χωρίς ένταση και πάθος ο οποίος παίζει μόνο… δεκάλεπτα αραιά και που. Επίσης πέρσι ο Ολυμπιακός δεν είχε εξτρέμ κι ενώ το καλοκαίρι απέκτησε τρεις, επί της ουσίας δεν έχει… μισό!

Ο Ποντένσε δεν είναι ο παλιός Ποντένσε κι έχει προσφέρει λιγότερο από το αναμενόμενο. Ο Σολμπάκεν είτε ήρθε είτε όχι κανείς δεν το κατάλαβε, τον Μπρνιτς ούτε που προλάβαμε να τον δούμε καθώς ο Μαρτίνεθ τον εξαφάνισε, ο Βρουσάι άφαντος!

Και ξαφνικά με την αλλαγή προπονητή, εμφανίζεται ο Μπρνιτς αλλά δεν μπορείς ακόμη να έχεις απαιτήσεις. Λέγεται ότι θα εμφανιστεί εκ νέου ο Βρουσάι αλλά μόνο ως δεξιός μπακ για να παίρνει ανάσες ο Ροντινέι. Δεν ξέρω τι μπορεί να διορθωθεί τον Γενάρη, όμως δεν αποκλείω να υπάρξει στο μέλλον κι άλλη αλλαγή και εν αναφέρομαι μόνο στο ρόστερ, όπως συνέβη και πέρσι…