Για τον φετινό στόχο της ΑΕΚ, τη δική του απόδοση που πρέπει να ανέβει και το πως πήρε τη μεταγραφή στην Ένωση σχολίασε ο Ροδόλφο Πισάρο.

Αναλυτικά όσα είπε σε συνέντευξή του στον «Δικέφαλο»:

-Αρχικά, Ροδόλφο πως προέκυψε η ιστορία με την ΑΕΚ; Πότε είχες την πρώτη επαφή και αποφάσεις να έρθεις;

«Το όνειρό μου από μικρός ήταν πάντα να μπορέσω να παίξω στην Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι είχα πάρα πολύ καλή σχέση εξ αρχής με τον Ματίας και πάντα σκεφτόμουν να βρω κάποιο τρόπο ώστε να ξανασυνεργαστούμε τώρα που είναι στην Ευρώπη. Εγώ σε προσωπικό επίπεδο δεν ήθελα να τον ενοχλήσω και να του πω κάτι. Όμως ο ατζέντης μου έκανε την κίνηση χωρίς εγώ να το ξέρω και του είπε ότι θα μπορούσα να είμαι διαθέσιμος. Δεν ήθελα εγώ να μπω σε αυτή τη διαδικασία και να μιλήσω στον Ματίας γιατί είχα φύγει από το Μεξικό και ήμουν στις ΗΠΑ, είχα ένα συμβόλαιο και ήξερα επίσης ότι μια μεταγραφή από το Μεξικό στην Ευρώπη απαιτεί πάρα πολλά χρήματα. Συνεπώς δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Ο μάνατζερ μου, μου έκανε μια έκπληξη και ήρθε πρώτος σε επαφή με τον Ματίας. Όταν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, τότε ξεκινήσαμε να μιλάμε».

-Άρα η πρώτη επαφή είναι όταν μαθαίνεις στο Μαϊάμι ότι έρχεται ο Μέσι και πως πρέπει να αδειάσει μια θέση Designated Player και τότε ο ατζέντης σου κάνει την επαφή με την ΑΕΚ. Υπήρχε και προηγουμένως κάποια επαφή την προηγούμενη χρονιά;

«Την προηγούμενη χρονιά δεν είχαμε κάποια επαφή. Εκείνη την περίοδο, Ιούλιο με Αύγουστο, εγώ είχα τρεις επιλογές. Η μία ήταν επειδή έληγε το συμβόλαιό μου τον Δεκέμβρη στο Μαϊάμι να μείνω ως τότε. Η άλλη ήταν να πάω δανεικός στο Λος Άντζελες και με μια προοπτική να έχω άλλο ένα συμβόλαιο για δύο χρόνια εκεί. Αυτές ήταν οι ρεαλιστικές. Η τρίτη ήταν να μπορέσω να έρθω στην ΑΕΚ. Υπήρχε και μια τέταρτη οψιόν για να επιστρέψω στο Μεξικό αλλά δεν το σκεφτόμουν. Όσον αφορά τη θέση που έπρεπε να αδειάσει για τον Μέσι, εκεί έχουν τρεις θέσεις για Designated Players και τρεις θέσεις για τους TAM. Θα μπορούσα, αν ήθελα να παραμείνω, να κάνω μια επέκταση συμβολαίου και να πάρω μια από τις θέσεις των τριών TAM. Έτσι αν ήθελα θα μπορούσα να είχα μείνει».

-Ποια ήταν η πρώτη σου κίνηση όταν ο μάνατζερ σου έφερε την πρόταση από την ΑΕΚ; Μίλησες με τον Πινέδα, με τον οποίο γνωριζόσουν από το Μεξικό και ήσασταν συμπαίκτες εκεί; Μίλησες με τον Αλμέιδα; Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση για να αποδεχθείς την πρόταση;

«Ο πρώτος και βασικός λόγος που αποφάσισα να δεχθώ την πρόταση και να έρθω ήταν ότι ήθελα πάρα πολύ να ξαναδουλέψω με τον Ματίας. Δουλέψαμε συνολικά μαζί ενάμιση χρόνο. Τότε η ομάδα που ήμασταν τα πήρε όλα, είχαμε κερδίσει πάρα πολλά πράγματα. Επειδή λοιπόν τον γνώριζα προσωπικά, επειδή γνώριζα τον τρόπο που δουλεύει, επειδή γνώριζα τον τρόπο που δουλεύει και το τεχνικό του επιτελείο, όπως ο γυμναστής του ο Γκίντο για παράδειγμα, αυτός ήταν ο πρώτος και βασικός λόγος. Σκέφτηκα να έρθω γιατί ήθελα να επιστρέψω στον ρυθμό που είχα εκείνον τον ενάμιση χρόνο γνωρίζοντας ότι ο προπονητής θα μου δείξει εμπιστοσύνη και εγώ ότι θα μπορέσω να αποδώσω. Ήθελα να κάνω κάτι παρόμοιο και να δείξω τι μπορώ να κάνω όπως εκείνον τον ενάμιση χρόνο που ήμασταν με τον Ματίας στην Τσίβας και πραγματικά ήταν από τις καλύτερές μου στιγμές. Μίλησα φυσικά και με τον Πινέδα. Γνωριζόμαστε από πολύ μικρή ηλικία. Έχουμε συνυπάρξει ανά περιόδους στις Εθνικές του Μεξικού οπότε ήταν εύκολο να μπορέσω να τον ρωτήσω για το πως είναι τα πράγματα στην ΑΕΚ και να μου περιγράψει την κατάσταση. Επίσης έβλεπα ότι ο Πινέδα τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά στην ΑΕΚ, οπότε σκέφτηκα για τον εαυτό μου ότι θα ήταν μια ευκαιρία. Είδα τον εαυτό μου να έρχεται εδώ για να μπορέσω να έχω μια παρόμοια απόδοση με αυτή του Πινέδα. Συνεπώς αυτό με έκανε να το αποφασίσω πολύ πιο γρήγορα. Είναι αλήθεια πως από τη στιγμή που ήρθα με τον Ορμπελίν κάνουμε πολύ περισσότερη παρέα σε σχέση με πριν, αν και γνωριζόμασταν νωρίτερα, γιατί με έχει βοηθήσει σε πολλά από τη μέρα της άφιξής μου. Πλέον δεν είναι ο μόνος Μεξικανός στην ομάδα, είμαι και εγώ, και από την πρώτη μέρα που ήρθα μου είπε ότι είναι εκεί για ό,τι χρειαστώ και με βοηθάει».

-Είσαι τώρα τέσσερις με πέντε μήνες στην ΑΕΚ. Έχοντας δουλέψει με τον Ματίας στην Τσίβας, ποια θα έλεγες ότι είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που έχει φέρει ο Ματίας στην ΑΕΚ σε σχέση και με εκείνα στη μεξικανική ομάδα και πως θα περιέγραφες τον «Πελάδο» έτσι όπως τον έχεις ζήσει;

«Νομίζω ότι το βασικό χαρακτηριστικό είναι το man to man και το ένας εναντίον ενός. Είναι δύο πολύ βασικά χαρακτηριστικά που δουλεύει ο Ματίας. Το να ακολουθείς τον αντίπαλο, οπότε μπορώ να πω πως το κοινό στοιχείο στην Τσίβας και στην ΑΕΚ είναι αυτό το ένας εναντίον ενός. Στο πνευματικό κομμάτι το βασικό είναι ότι ο Ματίας δείχνει εμπιστοσύνη σε όλους, τους αντιμετωπίζει όλους το ίδιο και θέλει όλοι να δουλεύουμε ως σύνολο. Θέλει το αποτέλεσμα να έρχεται μέσα από την ομαδική δουλειά και επίσης ο τρόπος του δεν είναι ο ίδιος μόνο ως προς τους ποδοσφαιριστές, αλλά από τον φροντιστή μέχρι και τον πρώτο σκόρερ της ομάδας αυτό που ψάχνει είναι η ομάδα να είναι ενωμένη. Είναι αυτό που λέει πάντα σε εμάς και το εννοεί. Το να είμαστε όλοι μια οικογένεια».

-Από την ώρα που μάθαμε το όνομά σου περάσαμε ώρες ψάχνοντας στο Wyscout τον τρόπο παιχνιδιού σου. Σε έχουμε δει να παίζεις και ως αριστερός εξτρέμ και πίσω από τον επιθετικό. Αν ο ίδιος επέλεγες να βάλεις τον εαυτό σου στην ενδεκάδα σε ποια θέση θα τον έβαζες;

«Δεν μου αρέσει γενικά να είμαι πάντα σταθερός σε μια θέση. Αν μπορούσα εγώ να επιλέξω θα επέλεγα έναν ελεύθερο ρόλο μέσα στο γήπεδο για να μπορώ να αλλάζω θέσεις».

-Στην ΑΕΚ χρησιμοποιείσαι κυρίως αριστερά. Σε βοηθάει αυτό με βάση τα τεχνικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού σου;

«Ίσως τα χαρακτηριστικά μου δεν βοηθάνε τόσο γιατί αυτό που ζητάει ο Ματίας από τα εξτρέμ είναι να είναι στη γραμμή και να επιδιώκουν το ένας εναντίον ενός. Ίσως με βάση τα δικά μου χαρακτηριστικά δεν με βοηθάει και τόσο πολύ και γι’ αυτό ίσως δεν μπορώ να έχω την απόδοση που θα ήθελα να έχω. Τα δικά μου στοιχεία είναι να συγκλίνω περισσότερο προς τα μέσα».

-Είσαι, παίκτης της μιας επαφής ή χρειάζεσαι πολλές επαφές με την μπάλα; Όταν την έχεις φαίνεται πως ξέρεις που θα τη δώσεις και θα κάνεις την κίνηση, έτσι δεν είναι;

«Μου αρέσει να έχω επαφή με την μπάλα. Μου αρέσει να έχει η ομάδα μου την κατοχή και εγώ να δουλεύω για το σύνολο της ομάδας. Δεν είμαι από τους ποδοσφαιριστές που θα πάρουν την μπάλα και κατευθείαν θα κάνουν την επίθεση. Για παράδειγμα κάποια στιγμή καθ’ υπερβολή θα μπορούσα να κάνω και 30 επαφές μέχρι να τη δώσω σε κάποιον συμπαίκτη μου. Το χαρακτηριστικό μου δεν είναι να πάρω την μπάλα και κατευθείαν να κάνω την επίθεση. Μου αρέσουν οι συνδυασμοί με τους συμπαίκτες μου, να παίζω το ένα – δύο. Είναι κάποιες φορές που μπορεί η ομάδα να κερδίζει 1-0 ή 2-0 και η μπάλα να έρχεται στα πόδια μου. Αυτό που θα προτιμούσα είναι να μην κάνω επίθεση κατά μέτωπο αλλά η ομάδα να έχει την κατοχή της μπάλας, να ζαλίσει τον αντίπαλο και μετά να τους κάνουμε την επίθεση από την ανοικτή πτέρυγα».

-Ερχόμενος για πρώτη φορά στην Ευρώπη, σε σχέση με το Μεξικό και τις ΗΠΑ, ποια είναι τα στοιχεία του ποδοσφαίρου εδώ που σε έχουν δυσκολέψει και ποια θεωρείς πιο εύκολα για σένα προκειμένου να προσαρμόσεις το παιχνίδι σου;

«Για να κάνω τη σύγκριση, μπορώ να πω ότι σε σχέση με το πρωτάθλημα στο Μεξικό, το ποδόσφαιρο είναι παρόμοιο. Η διαφορά που βλέπω όμως είναι ότι υπάρχουν τέσσερις με πέντε ομάδες που κάνουν τη διαφορά και προσπαθούν να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Οι υπόλοιπες, σύμφωνα με αυτό που έχω δει, είναι ότι αμύνονται ώστε να μην δεχθούν κάποιο γκολ. Αυτός είναι ο στόχος τους. Στο Μεξικό δεν συμβαίνει αυτό. Η τελευταία ομάδα μπορεί να παίξει ανοικτά για να κερδίσει την πρώτη ομάδα στον βαθμολογικό πίνακα και μπορεί να το καταφέρει. Φυσικά και εδώ στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί αυτό, αλλά η μεγάλη ομάδα θα πρέπει να βρεθεί σε μια πάρα πολύ κακή μέρα για να μπορεί η άλλη να πάρει το αποτέλεσμα. Επίσης ένα άλλο στοιχείο που έχω δει είναι ότι οι ομάδες εδώ στην Ελλάδα αμύνονται πολύ καλά, αμύνονται οργανωμένα και συγχρονισμένα. Δεν δίνουν πολύ χώρο στον αντίπαλο για να παίξει. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσεις να καταφέρεις κάτι σε ένα τέτοιου είδους παιχνίδι είναι να κουράσεις τον αντίπαλο για να πάρεις αυτό που θέλεις. Στο MLS το παιχνίδι είναι διαφορετικό. Βασίζεται στο τρανζίσιον με την μπάλα να πηγαίνει πάνω – κάτω. Οπότε αμυντικό και επιθετικό τρανζίσιον, κάτι παρόμοιο με την Premier League, αλλά σε όχι τόσο καλό βαθμό. Συνεπώς θα έβρισκα πολύ περισσότερες ομοιότητες στο ελληνικό με το μεξικανικό πρωτάθλημα όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού».

-Από αυτά που έχεις βιώσει και έχεις δει μέχρι τώρα, είσαι ικανοποιημένος από αυτά που έχεις βρει μέσα στην ΑΕΚ; Και ποια η άποψή σου για το γήπεδο, για τον κόσμο της ομάδας και όλο αυτό που έχεις συναντήσει εδώ;

«Όσον αφορά την επιλογή μου να έρθω στην ΑΕΚ, δεν το μετανιώνω σε καμία περίπτωση. Αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος εδώ. Σίγουρα θα ήθελα να έχω πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, σίγουρα θα ήθελα να έχω καταφέρει να βοηθήσω την ομάδα πολύ περισσότερο. Ξέρω ότι θα πρέπει να είμαι αφοσιωμένος στη δουλειά μου, να κάνω αυτό που πρέπει και να ανεβάσω το επίπεδό μου. Το γνωρίζω πάρα πολύ καλά προκειμένου και εγώ να μπορώ να το απολαμβάνω και να το διασκεδάζω πολύ περισσότερο. Έξω από το γήπεδο είμαι επίσης πολύ ικανοποιημένος με τη ζωή που υπάρχει στην Ελλάδα και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι έχω μετανιώσει. Είμαι χαρούμενος και το διασκεδάζω που είμαι εδώ. Τώρα όσον αφορά το γήπεδο και τον κόσμο, είναι ένα πάρα πολύ όμορφο γήπεδο, αλλά νομίζω πως την ενέργεια που δίνει αυτό το γήπεδο τη δημιουργεί ο ίδιος ο κόσμος. Και γι’ αυτό έλεγα πριν ότι το μεξικανικό ποδόσφαιρο μοιάζει με το ελληνικό γιατί υπάρχει αυτό το πάθος. Ο κόσμος φαίνεται σαν να είναι η πρώτη του ανάγκη το ποδόσφαιρο και ζει γι’ αυτό το πράγμα. Όταν λοιπόν ο κόσμος το ζει και σου μεταφέρει αυτό το πάθος, παίρνεις μια έξτρα ενέργεια για να μπορέσεις να του ανταποδώσεις αυτή τη χαρά που περιμένει. Μια χαρά που δεν υπάρχει παρόμοια για παράδειγμα στις ΗΠΑ. Εκεί είτε χάσεις, είτε κερδίσεις είναι το ίδιο. Οπότε δεν υπάρχει αυτό το έξτρα κίνητρο που σου δημιουργεί ο κόσμος στην ΑΕΚ. Ο κόσμος βέβαια από ό,τι έχω δει είναι παθιασμένος και στις υπόλοιπες ομάδες. Είναι πιστοί στις ομάδες που υποστηρίζουν. Αυτό αυξάνει το πάθος ακόμα περισσότερο και γίνεται ακόμα πιο ανταγωνιστικό το παιχνίδι για εμάς που παίζουμε μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

-Οπότε, όταν πιάσεις τα επίπεδα της απόδοσης που θες, θα δούμε και τον αγαπημένο σου πανηγυρισμό του Τζόκερ ή κάτι άλλο; Γιατί λείπει ένα τέτοιο στιγμιότυπο με τη φανέλα της ΑΕΚ. Είναι κάτι που σε χαρακτηρίζει, έτσι δεν είναι;

«Στα πρώτα γκολ θα το πανηγυρίσω με αυτόν τον τρόπο, με τον Τζόκερ και έπειτα θα το αλλάξω».

-Έχεις ένα τατουάζ στο πόδι. Είναι μια μορφή της Αρχαίας Ελλάδας;

«Η αλήθεια είναι πως το είχα κάνει πιο πριν, είναι μια σύμπτωση. Το είχα κάνει αυτό το τατουάζ έξι μήνες πριν έρθω στην Ελλάδα χωρίς να γνωρίζω κάτι. Είναι σαν μοίρα. Είναι ένας Έλληνας πολεμιστής, ο Λεωνίδας. Ήθελα να κάνω έναν πολεμιστή και είχα δύο επιλογές, είτε Έλληνα, είτε Ρωμαίο. Ήμουν μεταξύ των δύο και διάλεξα τον Έλληνα γιατί μου άρεσε περισσότερο».

-Η ομάδα συνεχίζει να είναι μέσα σε όλους τους στόχους. Πως βλέπεις τη σεζόν να κυλάει ως τώρα; Υπάρχει αυτό το πνεύμα του νικητή που έχει φέρει ο Αλμέιδα στην ομάδα. Πόση πίστη υπάρχει στην ΑΕΚ για την επίτευξη των δυο εγχώριων στόχων όπως πέρυσι, αλλά και της πρόκρισης από τον ευρωπαϊκό όμιλο;

«Εγώ προσωπικά βλέποντας την ομάδα και παρακολουθώντας και τους αντιπάλους τη φετινή σεζόν, θεωρώ και πιστεύω πως πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να παλέψουμε και για το Πρωτάθλημα και για το Κύπελλο. Και το λέω αυτό γιατί έχουμε παίξει απέναντι στους βασικούς ανταγωνιστές και η ομάδα τα πήγε πολύ καλύτερα. Προσωπικά είδα ότι ήμασταν πολύ καλύτεροι. Θεωρώ ότι κάναμε τα πράγματα δύσκολα από μόνοι μας απέναντι σε πιο αδύνατους αντιπάλους. Οπότε εξαρτάται από μας για τη συνέχεια, αλλά πιστεύω ότι και τη φετινή χρονιά πρέπει να πάρουμε και το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Όσον αφορά την Ευρώπη, δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε. Είναι στα χέρια μας η πρόκριση, και από τη στιγμή που ονειρευόμαστε, γιατί να μην ονειρεύομαι ότι η ομάδα μπορεί να βρεθεί στα ημιτελικά, ακόμα και στον τελικό».

-Ποια είναι η στιγμή που έχεις ξεχωρίσει σε αυτό το διάστημα που είσαι στην ΑΕΚ;

«Το πρώτο παιχνίδι που συμμετείχα. Στα προκριματικά του Champions League κόντρα στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ στην Κροατία. Μπήκα ως αλλαγή και σε πέντε λεπτά έβγαλα την ασίστ για τον Γαλανόπουλο στο γκολ».

-Τις έχεις τις ασίστ στο ρεπερτόριό σου. Αν πιάσεις τα επίπεδα που μπορείς θα βγάλεις κι άλλες…

«Εγώ έχω ένα σκεπτικό. Βλέπω πως το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Βασίζονται πάρα πολλά στα στατιστικά, μπορεί κάποιος να βλέπει αν ένας παίκτης σκόραρε ή έβγαλε ασίστ. Εγώ είμαι πιο ρομαντικός. Κάποιος σε ένα παιχνίδι μπορεί να μην παίξει καθόλου καλά ή να βάλει ένα – δύο γκολ και να θεωρείται ότι είναι ο καλύτερος ή να μην παίξει καλά και να δώσει μια ασίστ και να θεωρείται ο καλύτερος. Αλλά για μια όμορφη ενέργεια μέσα στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ίσως ο κόσμος να μην δίνει πλέον τόση σημασία. Εγώ είμαι αυτό. Του ρομαντικού. Με ενδιαφέρει να κάνω μια όμορφη ενέργεια, να δώσω λίγη ομορφιά μέσα στο γήπεδο. Δεν ανήκω τόσο πολύ στα αποτελέσματα που όλοι θέλουν να βλέπουν, στα στατιστικά και τα λοιπά».

-Ποιος παίκτης ήταν το είδωλό σου;

«Ήταν ο Ρονάλντο και ο Ροναλντίνιο που τους έβλεπα μαζί στην Εθνική Βραζιλίας, αλλά σε αυτόν που ήθελα να μοιάσω ήταν ο Κακά».

-Βραζιλία σκέτη λοιπόν;

«Ναι, καθαρό Jogo Bonito»!

-Υπήρχε κάποιος από την οικογένειά σου που σε έκανε να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

«Δεν είναι ότι κάποιος από την οικογένεια με έσπρωξε και με ώθησε για να πάω στο ποδόσφαιρο. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να παίζω μπάλα από όταν ήμουν τεσσάρων ετών. Όταν πλέον μεγάλωσα και οι γονείς μου είδαν ότι το όνειρό μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής δεν είναι ότι με ώθησαν, αλλά ότι μου επέτρεψαν να ονειρεύομαι. Οπότε όταν ήρθε η στιγμή για να επιλέξω ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στο πόσο καλός μαθητής θα έπρεπε να ήμουνα, η μητέρα μου ήρθε και μου είπε ότι αφού θέλω να κυνηγήσω το όνειρό μου, εκείνοι θα με στήριζαν. Απλά να σκεφτόμουν αν ήθελα να αλλάξω σχολείο, γιατί εκείνο στο οποίο βρισκόμουν ήταν απαιτητικό, προκειμένου να μπορέσω να ακολουθήσω στη συνέχεια το όνειρό μου».