Η Φλουμινένσε του Μαρσέλο, σήκωσε το πρώτο Copa Libertadores στην ιστορία της μετά από τη νίκη στην παράταση με 2-1 επί της Μπόκα.

Μια αναμονή που κρατούσε δεκαετίες έλαβε τέλος. Η Φλουμινένσε βρέθηκε ξανά σε τελικό Copa Libertadores, μετά από την αποτυχία του 2008, αλλά αυτήν την φορά έκανε το καθήκον της στην έδρα της, το “Μαρακανά”, και επικράτησε με 2-1 στην παράταση επί της Μπόκα.

Η ομάδα του Μαρσέλο, στέφθηκε πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής για πρώτη φορά στην ιστορία της, κέρδισε θέση στο επόμενο τουρνουά και στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και εμπόδισε τους Αργεντινούς να γίνουν η πολυνίκης ομάδα του θεσμού με επτά κατακτήσεις μαζί με την Ιντεπεντιέντε.

Ο αγώνας ξεκίνησε με πολύ άγχος, νεύρα και τις δύο ομάδες να μην δείχνουν διάθεση να ρισκάρουν. Η “Φλου” ήταν το φαβορί, είχε την ένθερμη υποστήριξη από τις κερκίδες, αλλά δεν κατάφερε να κυριαρχήσει στον αγωνιστικό χώρο.

Οι παίκτες του Χόρχε Αλμιρόν ακολούθησαν το σχέδιο του προπονητή τους με επιτυχία και δεν επέτρεψαν πολλές πάσες στον αρχισκόρερ τους, τον Κάνο. Ακόμα κι έτσι, οι Βραζιλιάνοι ήταν αυτοί που δοκίμασαν περισσότερο τα αντανακλαστικά του αντιπάλου τερματοφύλακα, με τον Σέρχιο Ρομέρο να δηλώνει “παρών” όποτε χρειάστηκε στον αγώνα.

Όλα αυτά έως το 36′, όταν σε μία συνεργασία από δεξιά, η μπάλα έφτασε στον Κάνο στο ύψος του πέναλτι και ο 35χρονος επιθετικός σημείωσε το 13 γκολ στη φετινή διοργάνωση.

Με το 1-0 υπέρ της, η Φλουμινένσε δεν άλλαξε κάτι στο παιχνίδι της, με εξαίρεση τον Φελίπε Μέλο, όταν ο 40χρονος τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε στο 52′, έχοντας καλή απόδοση απέναντι στον Έντινσον Καβάνι και στον Μιγκέλ Άνχελ Μερεντιέλ.

Ο αγώνας κυλούσε σε σταθερό τέμπο κάτι που βόλευε τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι διατηρούσαν την κατοχή της μπάλας.

Όσο πενουζε η ώρα όμως ο εκνευρισμός μεγάλωνε, με πρωταγωνιστή τον Καβάνι. Η Μπόκα άρχισε να παίρνει το μομέντουμ πάντως και στο 72′ μία οβίδα του Λούις Αντβίνκουλα έφερε το παιχνίδι στα ίσια.

Οι δύο προπονητές έφεραν νέα «όπλα» από τον πάγκο, όμως οι αλλαγές τους δεν στάθηκαν ικανές να σταματήσουν το ματς από το να πάει στην παράταση.

Εκεί, το βολέ του Τζον Κένεντι στο 9ο λεπτό άφησε «παγωτό» τον Σέρχιο Ρομέρο κι έβαλε ξανά μπροστά στο σκορ τη “Φλου”. Ο σκόρερ ωστόσο, λίγο αργότερα δέχθηκε δεύτερη κίτρινη κάρτα κι αποβλήθηκε.

Οι Αργεντινοί δεν πρόλαβαν να χαρούν, καθώς στις καθυστερήσεις του 1ου μέρους της παράτασης ο Φρανκ Φάμπρα έδωσε χαστούκι σε αντίπαλο και αποβλήθηκε κι αυτός με απευθείας κόκκινη κάρτα.

Οι δύο ομάδες τα έδωσαν όλα στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα, με την Φλουμινένσε να καταφέρνει να κρατήσει το προβάδισμα κι εν τέλει να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο.

ΜΠΟΚΑ: Ρομέρο, Αντβίνκουλα, Φιγκάλ (113′ Βαλντές), Βαλεντίνι, Φάμπρα, Μεντίνα (106′ Ταμπόρντα), Γκ. Φερνάντες, Ε. Φερνάντες (106′ Σαράτσι), Μπάρκο (78′ Λανγκόνι), Μερεντιέλ (91′ Χάνσον), Καβάνι (78′ Μπενεντέτο)

ΦΛΟΥΜΙΝΕΝΣΕ: Φάμπιο, Σαβιέρ (85′ Γκούγκα), Νίνο, Μέλο (52′ Μάρλον), Μαρσέλο (80′ Μπαρμπόζα), Μαρτινέλι (80′ Λίμα), Αντρέ, Άριας, Γκάνσο (81′ Κένεντι), Κένο (103′ Μπραζ), Κάνο

Οι κατακτήσεις

7 φορές Ιντεπεντιέντε (1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1984)
6 φορές Μπόκα (1977, 1978, 2000, 2001, 2003, 2007)
5 φορές Πενιαρόλ (1960, 1961, 1966, 1982, 1987)
4 φορές Ρίβερ (1986, 1996, 2015, 2018), Εστουδιάντες (1968, 1969, 1979, 2009)
3 φορές Ολίμπια (1979, 1990, 2002), Νασιονάλ (1971, 1980, 1988), Σάο Πάουλο (1992, 1993, 2005), Σάντος (1962, 1963, 2011), Γκρέμιο (1983, 1995, 2017), Παλμέιρας (1999, 2020, 2021), Φλαμένγκο (1981, 2019, 2022)
2 φορές Κρουζέιρο (1976, 1997), Ιντερνασιονάλ (2006, 2010), Ατλέτικο Νασιονάλ (1989, 2016)
1 φορά Κόλο Κόλο (1991), Ρασίνγκ (1967), Αρχεντίνος (1985), Βάσκο (1998), Όνσε Κάλντας (2004), Λίγκα ντε Κίτο (2008), Κορίνθιανς (2012), Ατλέτικο Μινέιρο (2013), Σαν Λορένσο (2014), Φλουμινένσε (2023)