Ο Ραζβάν Λουτσέσκου σε δηλώσεις του σε Μέσα της Ρουμανίας χαρακτήρισε τον ΠΑΟΚ ως ένα πολύτιμο κομμάτι του εαυτού του.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Αναφορικά με το ιστορικό ρεκόρ που βρίσκεται κοντά στο να «σπάσει»:

«Ο ΠΑΟΚ είναι η ψυχή μου. Είμαι μέλος της οικογένειας αυτής της ομάδας. Βρίσκομαι εδώ για σχεδόν πέντε χρόνια, τη μεγαλύτερη περίοδο της καριέρας μου.

Ταυτίζομαι με τη μαχητικότητα αυτής της ομάδας, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλη πίεση πάνω μου, γιατί ο κόσμος περιμένει ακόμα πολλά.

Δεν μπορώ να πω ότι με ενοχλεί, αλλά ότι με αναγκάζει. Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι κάτι πέρα ​​από το ποδόσφαιρο. Είναι μέρος του εαυτού μου.»

Για το πώς βλέπει τον εαυτό του τώρα μετά από σχεδόν 20 χρόνια προπονητικής καριέρας:

«Αυτή τη στιγμή νιώθω ελεύθερος άνθρωπος και προπονητής. Η πίεση στους ώμους μου, επαγγελματικά, έχει αρθεί. Κερδίσαμε ό,τι μπορούσε να κερδηθεί, τίτλους, κύπελλα, κάναμε διοργανώσεις, κερδίσαμε το Champions League της Ασίας.

Όλα από εδώ και στο εξής είναι μπόνους. Μην με παρεξηγείτε, δεν σημαίνει ότι δεν έχω κίνητρο πια ή ότι δεν θέλω άλλα τρόπαια, αλλά το ότι έχω πετύχει σε αυτή τη δουλειά μου δίνει μια διαφορετική στάση απέναντι στα πράγματα και σε μένα τον ίδιο.

Όταν έφυγα από τη Ρουμανία, πήγα στη Skoda Ξάνθη, μια ομάδα με παράδοση που σε 29 χρόνια δεν είχε υποβιβαστεί στη Β’, αλλά, εκείνη τη στιγμή, ήταν στα πρόθυρα του υποβιβασμού. Σωθήκαμε στο τέλος. Τότε φτάσαμε στον πρώτο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας στην ιστορία της Ξάνθης.»

Για το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος:

«Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο πρωτάθλημα, είναι πρωτάθλημα πλουσίων θαμώνων, μπλέκει η πολιτική. Στην Αθήνα φτιάχνεται ο νόμος.

Το είπα και το επαναλαμβάνω χωρίς να φοβάμαι τίποτα, μας έκλεψαν στον ΠΑΟΚ, μας έκλεψαν ένα πρωτάθλημα. Εδώ το ποδόσφαιρο βιώνεται διαφορετικά.

Σημασία έχει τι κάνεις σήμερα, τώρα, επί τόπου. Όλα πρέπει να συμβούν στο παρόν. Δεν υπάρχει αύριο εδώ αν δεν κερδίσεις»

Για το στυλ παιχνιδιού πού ταιριάζει;

«Οι ομάδες έχουν πολύ καλούς παίκτες, το πάθος είναι τεράστιο. Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα γιατί ακόμα και οι μικρές ομάδες παίζουν αμυντικό ποδόσφαιρο, αλλά είναι αμυντικό-επιθετικό, που σημαίνει ότι έχουν μεγάλη επιθετικότητα.

Το γεγονός ότι πήραμε τον τίτλο το 2019 αήττητοι και με ρεκόρ έχει επίσης σημασία για μένα. Τη χρονιά της διοργάνωσης είχαμε 59 αγώνες, η Λίβερπουλ που κατέκτησε το Champions League είχε 62 αγώνες, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Τώρα όταν κερδίζω ξυπνάω το πρωί χαρούμενος, γαλήνιος. Αλλά αν χάσω 3-4 μέρες, στενοχωριέμαι, ανησυχώ»

Τι το ιδιαίτερο έχει ο ΠΑΟΚ;

«Η ενέργεια από τον ΠΑΟΚ είναι η ενέργεια των κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας. Αισθάνεσαι διαφορετικά. Είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί. Πρέπει να το ζήσεις. Υπάρχει κόσμος και οικογένειες που περιμένουν τους αγώνες και τα αποτελέσματα του ΠΑΟΚ για να έχουν μια ήρεμη και ευημερούσα εβδομάδα και όταν χάνεις τους έχεις καταστρέψει όλη τη ζωή μέχρι το επόμενο παιχνίδι.»

Για το αν ταυτίζεται με αυτό το φαινόμενο;

«Είμαι ΠΑΟΚ! Με αυτό νομίζω ότι τα είπα όλα. Έτσι νιώθω και το γεγονός ότι είμαι μέρος αυτού του φαινομένου με παρακινεί.

Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ είναι σε απίστευτο επίπεδο, εδώ ζεις στο πνεύμα του ΠΑΟΚ, ο κόσμος εκπαιδεύει τα παιδιά του έτσι, τα πιτσιρίκια από ενός έτους ντύνονται ΠΑΟΚ και τα φέρνουν στο γήπεδο, τους μαθαίνουν τραγούδια, έχουν απίστευτο πάθος, και το πάθος μεταδίδεται στην ομάδα.

Αυτό σε κάνει ακόμα πιο υπεύθυνο απέναντί ​​τους γιατί ξέρεις τι συναισθήματα κρύβονται πίσω από τη δουλειά που κάνεις και πόσα συναισθήματα μπορείς να δημιουργήσεις, απίστευτης ευτυχίας ή μεγάλης λύπης»

Για το αν ήταν αυτοί οι λόγοι που επέστρεψε στην Ελλάδα από τη Σαουδική Αραβία;

«Το να επιστρέψω εδώ ήταν επικίνδυνο γιατί είχα πάρει τα πάντα πριν από δύο χρόνια. Ο τίτλος μετά από 34 χρόνια, η διοργάνωση, η μοναδική αήττητη ομάδα. Πολλοί με ρώτησαν τι άλλο χρειαζόμουν, ότι έδειξα μόνο ό,τι έπρεπε να επιδειχθεί. Το γεγονός ότι επέστρεψα και είμαι εδώ στον τρίτο χρόνο της δεύτερης θητείας μου τα λέει όλα»

Για το συμβόλαιό του που λήγει το καλοκαίρι και τι έπεται:

«Δεν ξέρω τι θα είναι και δεν έχει νόημα να μιλάμε τώρα, ιδανικά θα μιλούσαμε μετά το τελευταίο στάδιο, αλλά μάλλον δεν θα είναι δυνατό, οπότε θα το κάνουμε κάποια στιγμή τον Απρίλιο, τότε θα πάρετε την απόφαση.

Εγγυημένα όμως, η πρώτη ομάδα με την οποία θα συζητήσω νέο συμβόλαιο είναι ο ΠΑΟΚ, το υποσχέθηκα και το οφείλω στον κόσμο εδώ. Έχω μια καλή, πολύ καλή σχέση με όλους αυτούς, είμαι και συναισθηματικά συνδεδεμένος με τη διοίκηση αυτού του συλλόγου, που με εκτίμησε και με εκτιμά.

Υπήρχαν προφανώς προσφορές, και υπάρχουν, αλλά αρνήθηκα να συζητήσω λεπτομέρειες γιατί είμαι με συμβόλαιο. Είναι γνωστό ότι έχω μερίδιο και στη Σαουδική Αραβία, όπου είχα αποτελέσματα, αλλά το μόνο που με νοιάζει πλέον είναι ο ΠΑΟΚ.

Η Βόρεια Ελλάδα ήταν πάντα σε μειονεκτική θέση σε σχέση με το νότο, ιδιαίτερα πολιτικά. Οι άνθρωποι βρίσκουν αντίσταση ενάντια στο σύστημα στο ποδόσφαιρο. Και βλέπω τον εαυτό μου ως ηγέτη τους σε αυτόν τον αγώνα. Αυτή είναι η πίεση στους ώμους μου»

Για το τι άλλαξε τα τελευταία χρόνια:

«Έγινα πιο έμπειρος. Ξέρω πώς να διαχειρίζομαι τις απογοητεύσεις μου όταν προκύπτουν, έχω μάθει να μην είμαι τόσο συναισθηματικός με τους παίκτες, έχω συσσωρευτεί και συσσωρεύομαι ακόμα»

Για το ποιο είναι το δυνατό του σημείο:

«Η οργάνωση στις λεπτομέρειες είναι το δυνατό μου σημείο. Δεν είναι εύκολο να εκνευρίζεις τους παίκτες με τα ίδια πράγματα και να απαιτείς την τελειότητα από αυτούς, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι οι μικρές λεπτομέρειες που κάποιοι μπορεί να μην βλέπουν τόσο σημαντικές είναι συχνά αυτές που κάνουν τη διαφορά.

Χρωστάω πολλά στον πατέρα μου, χάρη σε αυτόν μπόρεσα να κάνω τις δικές μου επιλογές, δεν αναγκάστηκα να κάνω συμβιβασμούς, μπόρεσα να είμαι ανεξάρτητος και αυτό έχει μεγάλη σημασία. Με βοήθησε γρήγορα να βγω κάτω από το καπέλο του.

Τα αποτελέσματα που είχα τότε, σε ηλικία 36-37 ετών, διαμόρφωσαν τη δική μου ταυτότητα ως προπονητής και από εκεί την ανέλαβα.

Αλλά ακόμα κι έτσι, τελικά το μοντέλο προπονητή είναι ο πατέρας μου γιατί έμενα δίπλα του, είδα πώς ήταν, μου πέρασε συνειδητά ή ασυνείδητα τη φιλοσοφία του για δουλειά, ζωή, επαγγελματική ζωή.»

Για το αν τον ενδιαφέρει η ηλικία των ποδοσφαιριστών του:

«Δεν με νοιάζει καν ποιος είναι ο παίκτης, αν είναι 18 ετών ή 36 ετών, ποια είναι η εθνικότητά του, η θρησκεία του ή δεν ξέρω τι άλλο. Έχω συνηθίσει τις πολυεθνικές.

Τον αντιμετωπίζω ως παίκτη, ως ποδοσφαιριστή, όχι ως πολίτη, μπορεί να είναι από τη Γαλλία και την Πορτογαλία, και από την Αφρική, είναι πολύ λίγο σημαντικό.

Μπαίνει σε ένα δικό μου σύστημα όπου πρέπει να ακολουθεί κάποιους κανόνες. Παντού στον κόσμο, όλοι οι παίκτες θέλουν να τους αγαπούν και να νιώθουν σημαντικοί, αλλά έχουν και ευθύνες».