Ιδιαίτερα υψηλούς στόχους έχει θέσει ο Μαρσέλο Μπιέλσα, σχετικά με την θητεία του στον πάγκο της εθνικής Ουρουγουάης. Ο διάσημος Αργεντινός προπονητής, καλείται να δημιουργήσει μία νέα «σελέστε», δεδομένου ότι οι Καβάνι, Γοδίν, Μουσλέρα και Κάσερες, έπαιξαν στο Μουντιάλ του Κατάρ, για τελευταία φορά στην καριέρα τους στην κορυφαία διοργάνωση.

«Ονειρεύομαι να νικήσουμε στην Κολομβία, να είμαστε ανταγωνιστικοί και να είμαστε καλύτεροι από την Βραζιλία. Αυτό είναι το όνειρό μου. Πάντα αναρωτιέμαι εάν αυτή η ψευδαίσθηση υποστηρίζεται στον σχεδιασμό της ομάδας και πείθω τον εαυτό μου ότι ναι. Χωρίς να κάνω λάθος, σε αυτήν την περίπτωση πιστεύω ότι και στους δύο αγώνες, η Ουρουγουάη μπορεί να είναι ανταγωνιστική και να σκέπτεται την νίκη», σχολίασε ο Μπιέλσα, αναφερόμενος στις επικείμενες αναμετρήσεις με την Κολομβία (12 Οκτωβρίου) και την Βραζιλία (18 Οκτωβρίου), για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2026.

Μετά από τρεις νίκες στις πρώτες τέσσερις αναμετρήσεις, ο Μπιέλσα γνωρίζει τις απαιτήσεις που υπάρχουν. Οπως έκανε και με την εθνική Χιλής το 2007, βλέπει την όμορφη γενιά που έρχεται για αυτήν τη μικρή χώρα των 3,4 εκατομμυρίων κατοίκων. Με τους Μανουέλ Ουγκάρτε, Φεντερίκο Βαλβέρδε, Φακούντο Πελίστρι, Ντάρβιν Νούνιεζ, Τζιορτζιάν Ντε Αρασκαέτα και Ρόναλντ Αραούχο, ο κορυφαίος προπονητής, είναι βέβαιος για το μέλλον:

«Κοιτάξτε, νομίζω ότι οι μισοί από τους Ουρουγουανούς παίκτες είναι συγκρίσιμοι με τους μισούς Βραζιλιάνους παίκτες. Θέλω να πω, δεν μου αρέσουν τα σωστά ονόματα γιατί μερικές φορές φαίνεται να αφήνουμε τους εαυτούς μας να μας καθοδηγεί η ματαιοδοξία, αλλά σας λέω ότι υπάρχουν 5-6 παίκτες της Ουρουγουάης που μπορούν να ανταγωνιστούν πέντε Βραζιλιάνους παίκτες. Δεν υπάρχει ομοφωνία στην υπόθεση ότι οι παίκτες της Ουρουγουάης είναι λιγότερο καλοί από τους Βραζιλιάνους. Εάν έχετε έναν καλό, χωρίς ενθουσιασμό παίκτη και έναν λιγότερο καλό αλλά ενθουσιώδη παίκτη, τότε ο πιο ενθουσιώδης παίκτης θα είναι καλύτερος από τον καλό παίκτη. Και επίσης, η ψευδαίσθηση δεν είναι μόνο αυτή των παικτών, αλλά αυτή της αλληλεπίδρασης, μιας σύνδεσης μεταξύ του κοινού και του παίκτη που δημιουργεί μια δύναμη που τρέφεται απ΄αυτήν την σχέση. Εάν το κοινό νιώθει υπερήφανο για αυτούς που το εκπροσωπούν, αυτή η σχέση δίνει δύναμη στην ομάδα που επιτυγχάνει αυτήν την σύνδεση».