Όταν έχεις απέναντι σου μια ομάδα σε δυναμικότητα περίπου σαν τη Λαμία ή τον Παναιτωλικό, κάνεις παιχνίδι κυριαρχίας, προηγείσαι 2-0, δεν κινδυνεύεις σχεδόν καθόλου, τότε η ποδοσφαιρική λογική και όχι τα… θαύματα ή άλλα μεταφυσικά φαινόμενα, λέει, πως καθαρίζεις το ματς και μάλιστα με ευρύτερο σκορ. Ακόμη κι αν ο αντίπαλος καταφέρει να μειώσει, τον καταπίνεις με τρίτο και τέταρτο γκολ ή σβήνεις το ματσάκι…

Στον Ολυμπιακό όμως χθες βράδυ την Σερβία καταργήθηκε κάθε έννοια λογικής. Οι Πειραιώτες προηγήθηκαν 2-0 κι έδειχναν ότι θα κάνουν υγιεινό περίπατο, όμως έκαναν το λάθος, όπως το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν σε εγχώρια παιχνίδια, να πιστέψουν ότι το ματς τελείωσε οπότε πάμε να φύγουμε. Κι… έφυγαν από το γήπεδο με πρώτο τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ που με τις κινήσεις του έδωσε το σύνθημα της «αποχώρησης». Πώς να εξηγήσεις ότι αμέσως μετά το 2^ο γκολ του Ποντένσε ο Ισπανός κόουτς απέσυρε από το ματς και τους δύο σκόρερ της ομάδας (Μασούρα, Ποντένσε) δείχνοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι το ματς… έληξε; Σα να μην έφθανε αυτό ήρθε λίγο αργότερα η (αυστηρή) αποβολή του Ντόη και το ματς έγινε από το πουθενά… Γολγοθάς για τους «ερυθρόλευκους» που σχεδόν τρομοκρατήθηκαν, πανικοβλήθηκαν και νόμιζαν ότι είχαν απέναντι τους κάποιο μεγαθήριο έτοιμο να τους κατασπαράξει. Εντάξει, μια μαζεμένη ομάδα είναι η Τόπολα, αλλά μέχρι εκεί. Περιορισμένων δυνατοτήτων. Στην Σούπερ Λίγκα θα τερμάτιζε λίγο πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Συνεπώς, προς τι ο φόβος μετά το 72’; Κι εκεί που λες ότι ο Ολυμπιακός δεν κινδυνεύει έστω κι έτσι –άλλωστε η ομάδα της Σερβίας δεν είχε υποψία ευκαιρίας μέχρι την ισοφάριση στο 90’- ήρθαν οι νέες αλλαγές του Μαρτίνεθ στο 73’ για να ολοκληρώσουν την αυτοχειρία της ελληνικής ομάδας. Εξω και ο Φορτούνης μέσα και ο Αλεξανδρόπουλος και φουλ άμυνα! Ψύχραιμα κόουτς, η Μπάτσκα Τόπολα ήταν απέναντι όχι η Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ολυμπιακός γύρισε αναγκαστικά πολύ πίσω, απείλησε μόνο μια φορά με τον Γιόβετιτς και μετά έδειχνε να περιμένει το μοιραίο. Και ήρθε ξανά στο φινάλε, όπως με τη Φράιμπουργκ λίγο πριν το φινάλε (85’), όπως τόσες και τόσες φορές την περσινή σεζόν που όταν έφτανε το ρολόι στο 87’-88’ ήξερες ότι ήρθε η ώρα να δεχτεί γκολ η «ερυθρόλευκη» άμυνα…

Το πιο πιθανό είναι ότι ο Ολυμπιακός πολύ δύσκολα θα χάσει την 3^η θέση του ομίλου του και την πρόκριση στο Conference League, όμως με τόση αφέλεια και αυτοχειρία, δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να του προκύψει. Αλλωστε οι Σέρβοι δυσκόλεψαν πολύ και την Γουέστ Χαμ στο Λονδίνο, στο ματς της πρεμιέρας. Γιατί να μην το κάνουν και στο Φάληρο;

ΥΓ1: Μετά τους Σισέ, Μπα η σειρά του Ντόη. Το παλικάρι δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης. Ναι δεν παίζει συχνά για να έχει ρυθμό όμως τα αβίαστα λάθη, είναι αυτά που μετράνε περισσότερο και ειδικά σε ευρωπαϊκά παιχνίδια δύσκολα συγχωρούνται. Ισως ως αμυντικός χαφ είναι καλύτερος…

ΥΓ2: Ο Μαρτίνεθ δείχνει μέχρι στιγμής δύο εμμονές. Η πρώτη ότι βιάζεται να κάνει αλλαγές. Η δεύτερη ότι βρέξει χιονίσει ο ένας από τους δύο πρώτους που αλλάζει είναι ο Φορτούνης και αυτό το πληρώνει η ομάδα αφού σταματάει να απειλεί και να παράγει ευκαιρίες… 

ΥΓ3: Άλλο Ελλάδα κι άλλο Ευρώπη. Επτά γκολ παθητικό στην Ευρώπη σε έξι αγώνες για τον Ολυμπιακό, μόλις δυο γκολ παθητικό σε 7 παιχνίδια στο πρωτάθλημα…