Πέρασαν τρεις μέρες από το ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακού για την 4^η αγωνιστική της SuperLeague αλλά ορισμένοι αμετανόητοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι θέλουμε να βλέπουμε ποδόσφαιρο και όχι όλα να περιστρέφονται βάσει των οπαδικών τους συναισθημάτων γύρω από τη διαιτησία. 

Δεν γίνεται για παράδειγμα να έχουμε ένα τρομερό σε ρυθμό κι ένταση ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος, βγαλμένο από αξιόλογα πρωταθλήματα της Ευρώπης κι εκείνοι να ασχολούνται με το αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι του Ελίασον ή αν έπρεπε να μετρήσει το γκολ του Αραούχο ή αν έπρεπε να αποβληθεί στο 15’ με 22^η κίτρινη ο Φορτούνης! Απλά δεν γίνεται… 

Όμως αυτό το σκηνικό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο.! Αυτό που το κρατάει αιχμάλωτο στα νύχια των ιδιοκτητών, αυτό που διαιωνίζει την τοξικότητα και αρρωσταίνει το περιβάλλον. Ναι, τρεις μέρες μετά οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ ασχολούνται με τη διαιτησία. Κι επειδή δεν βολεύει να φωνάξουν και τόσο πολύ για ένα ματς όπου στο β’ μέρος δεν έγιναν φάσεις, η εμφάνιση της ΑΕΚ μετά το 22’ δεν ήταν η αναμενόμενη, φωνάζουν για τη διαιτησία με… τρόπο για να μην εκτεθούν, ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουν. Τώρα, τι υπηρεσίες προσφέρουν στη δημοσιογραφία, στην ομάδα της καρδιάς τους, στο ποδόσφαιρο, είναι μια άλλη συζήτηση που δεν έχει νόημα να γίνει. Όμως το φοβερό είναι ότι δεν μίλησε επίσημα κανείς από την ΠΑΕ ΑΕΚ και βάλθηκαν  κάποιοι να γίνουν χαλίφηδες τη θέση του χαλίφη (είτε λόγω καφρίλας είτε λόγω εντολής) λες και είναι μέτοχοι στην ΠΑΕ ή συνιδιοκτήτες και ακόμη φωνάζουν για ένα ντέρμπι που τουλάχιστον στο πρώτο μέρος του ήταν διαφήμιση για το ποδόσφαιρο. Αλλά όταν οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ είναι και ιδιοκτήτες ΜΜΕ κι έχουν στη δούλεψη τους φανερά ή κρυφά, ρεπόρτερ των ομάδων τους, δεν μπορεί κανείς να περιμένει διαφορετικό αποτέλεσμα…

Αμ, ο Παναθηναϊκός; Άλλη περίπτωση που έχει ξεκινήσει από την προπέρσινη σεζόν με το να διαμαρτύρεται επίσημα για ένα πλάγιο άουτ για ένα φάουλ στη σέντρα ή για μια κίτρινη στη σέντρα του γηπέδου! Τι είδους τακτική είναι αυτή και γιατί την ακολουθεί μόνο στα ελληνικά παιχνίδια και όχι στα ευρωπαϊκά είναι σίγουρα πρωτοπορία. Η οποία όμως κατεβάζει το επίπεδο και μικραίνει έναν μεγάλο σύλλογο. Κι αν πραγματικά αδικηθεί για οποιονδήποτε λόγο και φωνάξει, χάνει το δίκιο του με όλα όσα ποστάρει κατά τη διάρκεια των αγώνων του.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του φωνάζει πριν και μετά τους ορισμούς διαιτητών στα ντέρμπι, ενώ υπάρχουν ρεπόρτερ της ομάδας που σε κάθε ορισμό ή μετά από κάθε ματς έχουν να πουν κάτι αρνητικό για τη διαιτησία στα ματς των «ερυθρολεύκων». Βέβαια οι «ερυθρόλευκοι» δικαίως εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους (μέσω Λίγκας ή των ρεπόρτερ) για τον ορισμό του Ντίας στην «OPAP Arena» με βάση όλα όσα είχαν προηγηθεί το 2020 σε ματς της ΑΕΚ με τον Αρη στο ΟΑΚΑ με τον ίδιο ρέφερι. Αλλά αυτή είναι η εξαίρεση…

Μια από τα ίδια με ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ που μόλις γίνει ορισμός διαιτητών, αφιερώνουν κομμάτια στο ρεπορτάζ αποκλειστικά στο παρελθόν των διαιτητών και βοηθών. Τι σφύριξαν, τι υπέδειξαν, πότε αδίκησαν τον ΠΑΟΚ (εννοείται σχεδόν σε όλα τα ματς που ο «δικέφαλος» κέρδισε ή όχι). Ο μόνος φέτος που δεν μιλάει για τους (Ελληνες) διαιτητές είναι ο Αρης. Να φταίει άραγε το γεγονός ότι πλέον έχει περάσει στο στρατόπεδο της ΑΕΚ και τα έχει σπάσει ο ιδιοκτήτης του με τον Β. Μαρινάκη; Ποιος ξέρει; Αλλωστε οι Ελληνες παράγοντες δεν φημίζονται για τις φιλίες τους αλλά για τις λυκοφιλίες τους. Οπου φυσάει ο άνεμος. Σήμερα είναι με τον τάδε παράγοντα, αύριο με τον δείνα. Και συμπαρασύρουν σε αυτό το «παιχνίδι» πρώτα τα ΜΜΕ και μετά τον κόσμο τους, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα ή τα λάθη τα δικά τους. Είπαμε, ο εύκολος στόχος και ανέξοδος είναι η διαιτησία…