Όταν μια νίκη έστω με μισό μηδέν συνοδεύεται από μια σοβαρή εμφάνιση, τότε ναι, μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι ο Παναθηναϊκός έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να τον φέρουν στα πλέι οφ του Champions League.

Και η χθεσινή (9/7) εμφάνιση των «πράσινων» στο πρώτο παιχνίδι του 3ου προκριματικού κόντρα στην Μαρσέιγ ήταν κάτι περισσότερο από πειστική…

Για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το σημαντικό ήταν να πάρει προβάδισμα πρόκρισης ενόψει της ρεβάνς στο καυτό «Βελοντρόμ» την ερχόμενη Τρίτη (15/8) και το πήρε με τη νίκη του 1-0 χάρις σε γκολ ενός πρώην παίκτη της γαλλικής ομάδας του Μπερνάρ.

Όμως το πιο σημαντικό ήταν η εμφάνιση των «πράσινων». Σοβαρή, μεστή, με διάρκεια, αυστηρά προσηλωμένη στο πλάνο του κόουτς. Ομάδα με ηρεμία, υπομονή και μέταλλο από το παλιό καλό ευρωπαϊκό παρελθόν του συλλόγου.

Με τον Πέρεθ παντού, τους ακραίους μπακ απροσπέλαστους, τον Βιλένα ανεβασμένο, τους Τζούρισιτς και Μαντσίνι να ταλαιπωρούν αρκετά τη γαλλική άμυνα και με όλους τους παίκτες να βγάζουν τρομερή ενέργεια κι ένταση στο παιχνίδι, ξέροντας ότι έχουν να κάνουν με μια ομάδα, που ναι μεν ήταν και παραμένει φαβορί για τη πρόκριση αλλά εντελώς ανέτοιμη ακόμη για τέτοια παιχνίδια…

Η Μαρσέιγ των πολλών μεταγραφών, που άλλαξε μεγάλο μέρος του ρόστερ, με νέο προπονητή και με μόλις τέσσερα φιλικά παιχνίδια στα πόδια της, λογικό ήταν να παρουσιαστεί ανέτοιμη στο παιχνίδι, χωρίς πολλές συνεργασίες και χωρίς πολλές δυνάμεις. Το γεγονός βέβαια ότι έπαιξε από το 65’ με παίκτη λιγότερο χάνοντας μάλιστα με την αποβολή τον καλύτερο της παίκτη την επιβάρυνε ακόμη περισσότερο.

Πλέον ο Παναθηναϊκός κρατάει τη τύχη του στα χέρια και καλείται στη Μασσαλία να παίξει τα ρέστα του προκειμένου να βρεθεί στα πλέι οφ, όπου πιθανότατα θα βρεθεί εκεί η πορτογαλική Μπράγκα. Πολύ δύσκολη αποστολή αλλά εκείνο που μετράει είναι πως οι «πράσινοι» μετρούν ήδη δύο νίκες και μια ισοπαλία πρόκρισης στα τρία παιχνίδια που έχουν παίξει ως τώρα. Κι αυτό τους δίνει ψυχολογία και αυτοπεποίθηση…

Υ.Γ. Η διαιτησία του Ρουμάνου Κόβατς ήταν η ιδανική, ήταν αυτή που θέλει κάθε ομάδα σε ευρωπαϊκό παιχνίδι, ήταν αυτή που ήθελε και ο Παναθηναϊκός. Γιατί όταν δίνεις κίτρινη κάρτα στον αμυντικό χαφ μόλις στα 34 δευτερόλεπτο του αγώνα για ένα φάουλ στη σέντρα, τότε δείχνεις από νωρίς πόσο ανασφαλής ρέφερι είσαι και πόσο σε έχει επηρεάσει η ατμόσφαιρα.

Οπότε τι κάνεις; Σφυρίζεις by the book και γίνεσαι επικίνδυνος. Όταν μάλιστα στο 12’ δίνεις και 2η κάρτα σε παίκτη για διαμαρτυρία αντί να κάνεις παρατηρήσεις επειδή είναι η πρώτη φορά και συνολικά στο 30’ έχεις δώσει τρεις κίτρινες στον φιλοξενούμενο, τότε τι άλλο να ζητήσει ο γηπεδούχος;