Το φιλικό του Ολυμπιακού στο Νόριτς ξεσκέπασε όλα τα αγωνιστικά προβλήματα των «ερυθρολεύκων» κι έβαλε σε δεύτερο πλάνο την πολύ καλή εμφάνιση τους στο προηγούμενο φιλικό με την Ρέιντζερς στη Γλασκόβη.

Όχι βέβαια γιατί περιμέναμε να δούμε κάτι διαφορετικό αλλά γιατί φάνηκε η γύμνια της ομάδας τόσο στο ρόστερ όσο και στον βαθμό… ανετοιμότητας της. Κι αν το δεύτερο είναι θέμα χρόνου να λυθεί, το πρώτο παραμένει άλυτο κι επηρεάζει το δεύτερο…

Ο Ολυμπιακός έχει πολλά κενά στο ρόστερ και η καθυστέρηση στην υλοποίηση του μεταγραφικού και ποιοτικού σχεδιασμού είναι περισσότερο από εμφανής. Απομένουν μόλις 10 μέρες για το πρώτο επίσημο ματς της χρονιάς και ακόμη βλέπουμε την περσινή ομάδα στο γήπεδο. Απομένουν 18 μέρες για την έναρξη του πρωταθλήματος και ακόμη παίζουν οι παλιοί.

Ήδη η ομάδα έπαιξε πέντε φιλικά και από καινούργιους πρόλαβαν να παίξουν μόλις δύο ποδοσφαιριστές, ενώ άλλοι δύο που αποκτήθηκαν δανεικοί, ο ένας (Φρέιρε) μπήκε με δύο προπονήσεις να παίξει 30 λεπτά κόντρα στη Νόριτς και ο δεύτερος (Κένεντι) θα παίξει στο έξτρα φιλικό με τον Αστέρα Τρίπολης (2/8), ένα ματς που θα αποτελέσει την πρόβα τζενεράλε για το ευρωπαϊκό παιχνίδι με Γκενκ ή Σερβέτ. Για τους υπόλοιπους βλέπουμε…

Πέρα από τις καθυστερημένες μεταγραφές πάντως, κάτι ακόμη αρνητικό είναι το γεγονός πως στο χθεσινό φιλικό με τη Νόριτς κάποιοι παίκτες έχασαν την ευκαιρία που τους έδωσε ο Μαρτίνεθ και απογοήτευσαν για μια φορά ακόμη.

Κι αυτό καθιστά πολύ δύσκολη την παραμονή τους στο ρόστερ της νέας σεζόν. Εκτός αν παραμείνουν ελλείψει άλλων. Παράλληλα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που συνεχίζουν να προβληματίζουν ενώ έχουν δείξει τι μπορούν να προσφέρουν…

Ο Αγκιμπού Καμαρά, ο Ανδρούτσος, ο Ραμόν, ο Μπουχαλάκης, δεν έδειξαν αυτά που θα ήθελε ο κόουτς και η θέση τους στο ρόστερ παραμένει επισφαλής.

Όμως το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει ο Πεπ Μπιέλ. Ο Ισπανός συνεχίζει τις πολύ χαμηλές πτήσεις από τα περσινά πλέι οφ και στα φετινά φιλικά, όπου δεν έδειξε τίποτα το ιδιαίτερο και απλά βρίσκεται στο γήπεδο και στο φύλλο αγώνα. Χθες ήταν και πάλι αόρατος.

Μηδέν πρωτοβουλίες, μηδέν προσωπικές ενέργειες, καμία σύνδεση με τους συμπαίκτες του, πέρα από κάποιες βοήθειες στο αμυντικό κομμάτι. Λανθασμένες επιλογές, αποτυχημένες ατομικές προσπάθειες είτε στα άκρα είτε πίσω από τον φορ.

Προσωπικά μου έκανε κάτι σαν «τι θέλω εγώ εδώ και γιατί με βασανίζεται». Μου θύμισε μάλιστα την περίπτωση του Μαντί Καμαρά τη 2η σεζόν του στον Ολυμπιακό. Ενώ εντυπωσίασε την πρώτη σεζόν στην ομάδα και είχε αναλάβει σχεδόν ηγετικό ρόλο, στη συνέχεια «αποξενώθηκε».

Ήταν ξενερωμένος –λένε κάποιοι- επειδή του είχαν πει ότι θα πάρει μεταγραφή για το εξωτερικό και τελικά δεν πήρε. Άσχετα αν φέτος δείχνει ο παλιός καλός Καμαρά. Και ο οποίος φέρεται και πάλι, να βρίσκεται στους παίκτες που πρόκειται να πουληθούν…

Κάπως έτσι είναι και η περίπτωση του Μπιέλ με βάση την αγωνιστική συμπεριφορά του στο χορτάρι. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα αλλά ο Ισπανός δείχνει εντελώς εκτός τόπου και χρόνου στα φιλικά που έπαιξε. Κι αυτό είναι ένα ακόμη μεγάλο αγκάθι για τον Μαρτίνεθ και την ομάδα…

Υ.Γ.1: Καλή ομάδα δεν χρίζεις με δανεικού παίκτες και ο Ολυμπιακός έχει πάρει ήδη δύο, σε θέσεις κλειδιά (στόπερ και εξτρέμ). Ας θυμηθούμε, πότε και πόσους δανεικούς παίκτες απέκτησε την επόμενη σεζόν πληρώνοντας την οψιόν αγοράς του ο σύλλογος…

Υ.Γ.2: Άσχετο: Δεν περιμέναμε να ακούσουμε τη «συγγνώμη» του Θοδωρή Βλάχου για να τον εκτιμήσουμε ως προπονητή και ως άνθρωπο!

Και είναι σίγουρα εκείνος που δεν χρειάζεται να ζητάει συγγνώμη από τον κόσμο. Αρκούν οι τεράστιες επιτυχίες της εθνικής πόλο από το 2016 που την ανέλαβε αλλά κι εκείνες που έρχονται…