Στα λόγια όλοι καλοί είναι, στις πράξεις όμως φαίνεται η διαφορά. Φτάσαμε 24 Ιουλίου και ο Ολυμπιακός βαδίζει αργά, απελπιστικά αργά, στην όποια ενίσχυση του.

Σήμερα δίνει το 2^ο φιλικό του παιχνίδι στο βασικό στάδιο προετοιμασίας του στην Αυστρία και οι μόνοι νέοι παίκτες που θα πάρουν μέρος είναι οι δύο συμπατριώτες του Αντόνιο Κορδόν που τους επέλεξε, Ιμπόρα και Κίνι.

Οι άλλοι βλέπουμε. Όπως δήλωσε και ο αθλητικός διευθυντής της ομάδας, δεν χρειάζονται βιασύνες, χρειάζεται υπομονή από όλους και στην τελική, υπάρχουν και οι… εκπλήξεις και αμέσως κέρδισε χρόνο!

Αυτό όμως, που βλέπει ο κόσμος της ομάδας – πού έτσι κι αλλιώς κάνει υπομονή μήπως και δει κάτι ενθαρρυντικό- είναι πως οι μέρες περνούν επικίνδυνα και μεταγραφές πουθενά στον ορίζοντα, τη στιγμή που το πρώτο παιχνίδι στον προκριματικό γύρο του Europa league είναι στις 10 Αυγούστου, σε λιγότερο από ένα μήνα δηλαδή.

Με λίγα λόγια, ίδια τακτική όπως και πέρσι, που πριν τα πρώτα παιχνίδια με την Μακάμπι (20-27 Ιουλίου) είχαν αποκτηθεί όλοι κι όλοι τέσσερις ποδοσφαιριστές: δύο δεξιοί μπακ (Αβιλα, Βρσάλικο), ο Ζινκερνάγκελ που έφυγε νωρίς και ο τραυματίας Αμπουμπακάρ Καμαρά.

Και όλοι ξέρουμε τι έγινε στη συνέχεια. Πως λοιπόν να μην ανησυχεί ο κόσμος του Ολυμπιακού; Διαβάζει, ακούει και μαθαίνει διάφορα. Από ονόματα άλλο τίποτα. Αλλά οι μέρες περνούν, το βασικό στάδιο προετοιμασίας κορυφώνεται και ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ μένει να προετοιμάζει μια ομάδα, σχεδόν όπως ακριβώς πέρσι ο Πέδρο Μαρτίνς.

Με παίκτες, αρκετοί εκ των οποίων δεν είναι σίγουρο ότι θα μείνουν στο ρόστερ, άλλους που παλεύουν να μπουν σε αυτό και άλλοι που νιώθουν στον αέρα γιατί αν έρθει καλή πρόταση θα πωληθούν. Πώς να συγκεντρωθούν έτσι στην προετοιμασία; Και μένουν οι παλιοί να προσπαθούν να κρατήσουν την ομάδα.

Οι ομοιότητες με πέρσι πολλές. Ακόμα και για παίκτες που δεν πήγαν στην προετοιμασία. Όπως και πέρσι που κάποιοι κλήθηκαν από νωρίς να βρουν ομάδα και να φύγουν, αλλά στην πορεία όχι μόνο δεν έφυγαν αλλά έγιναν και βασικοί!

Δεν μπορώ να γνωρίζω τους λόγους της καθυστερημένης ενίσχυσης των «ερυθρολεύκων». Αυτό όμως που ξέρω είναι πως ο Ολυμπιακός υποτίθεται θέλει να χτιστεί από την αρχή για να επανακάμψει στους τίτλους.

Αυτό προϋποθέτει εγρήγορση όχι βιασύνη, μεταγραφικό πλάνο και σχεδιασμό. Και κάποια πράγματα θα έπρεπε να έχουν ήδη ξεκαθαρίσει και όχι όλα να είναι ανοιχτά για όλους.

Έπειτα, όταν λέει μια ομάδα μια καλή πορεία στην Ευρώπη, τι εννοεί; Να φτάσει στους «8» των διοργανώσεων (με βάση πάντα τα ελληνικά δεδομένα); Όχι. Αλλά τουλάχιστον να καταφέρει πρώτα από όλα να φτάσει στους ομίλους των διοργανώσεων που μετέχει.

Και για να φτάσει εκεί πρέπει να παρουσιαστεί έτοιμη, ενισχυμένη, προετοιμασμένη, δουλεμένη. Αν η ενίσχυση προκύψει τέλος Ιουλίου ή αρχές του Αυγούστου, πότε θα προλάβει ο Ολυμπιακός να γίνει ένα καλά δουλεμένο σύνολο; Και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει ένας πρόωρος αποκλεισμός από την Ευρώπη.

Εσωστρέφεια, γκρίνια, μουρμούρες, λάθη, ισοπέδωση των πάντων και με το καλημέρα, «καίγεται» ο πρώτα ο προπονητής και μετά οι παίκτες! Συνέβη και πέρσι, θα συμβεί και φέτος αν επαναληφθούν τα περσινά.

Και ας συνιστά ο Κορδόν υπομονή. Όμως, άλλο Ισπανία κι άλλο Ελλάδα. Άλλο Βιγιαρεάλ ή Μπέτις σε νοοτροπία κι άλλο Ολυμπιακός. Εδώ είναι Πειραιάς…