Όταν μιλάμε για το πρώτο φιλικό προετοιμασίας, μιλάμε για το πρώτο ξεμούδιασμα μιας ομάδας, μιλάμε για τα πρώτα πειράματα του προπονητή και για μια πρώτη γεύση του κόουτς για τις δυνατότητες των παικτών του σε πραγματικές συνθήκες… εργασίας.

Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να τα πάρει ως μέτρο σύγκρισης για να δει τι μπορεί να κάνει στη σεζόν μια ομάδα. Δεν μπορείς να κρίνεις έτσι την εικόνα των παικτών.

Κάπως έτσι συμβαίνει και με το πρώτο φιλικό του Ολυμπιακού με τη Σλοβάτσκο που είδαμε χθες. Όμως θα σταθώ στην παρουσία του Κώστα Φορτούνη. Και θα ήθελα πολύ να μάθω με ποια κριτήρια, συγκεκριμένα, δεν έχει θέση στην εθνική του Πογέτ, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Ουρουγουανός τεχνικός…

Προσέξτε, γιατί πολλοί παρεξήγησαν όταν έκανα κριτική στον κόουτς για την επιλογή του. Μου έσυραν χίλια δύο, ότι είμαι Ολυμπιακός και διάφορα άλλα. Λες και στο ίδιο κείμενο δεν σχολίασα ότι δεν θα έπρεπε να κληθεί ο Ρέτσος. Στην ίδια ομάδα παίζουν! Τέλος πάντων. Για να εξηγούμαστε, δεν ισχυρίστηκα ούτε έγραψα πουθενά ότι ο Φορτούνης θα πρέπει να παίζει βασικός.

Μη τα μπερδεύουμε. Αυτό που ξαναγράφω είναι ότι δεν γίνεται να μην έχει θέση στην 23άδα της εθνικής ο Κώστας Φορτούνης, ο πιο ποιοτικός Ελληνας χαφ. Δεν γίνεται να μη χωράει στην αποστολή και την ίδια στιγμή να ακούμε τον Πογέτ να λέει γενικόλογα ότι δεν κλήθηκε επειδή δεν χωράει στο σύστημα που παίζει! Όταν δεν του βγαίνει το σύστημα που παίζει, δεν το αλλάζει; Δεν χρειάζεται έναν παίκτη που μπορεί με μια απίθανη μακρινή πάσα να βγάλει την ομάδα μπροστά; Δεν γίνεται αυτή την μπαλιά στο χθεσινό δεύτερο γκολ του Ελ Αραμπί να τη βγάζουν όλοι.

Σε αυτή την εθνική λοιπόν μόνο οι Μάνταλος και Φορτούνης μπορούν να βγάλουν τέτοιες πάσες, κάθετες, γρήγορες, «κρυφές». Και ο Φορτούνης δεν καλείται. Και με γενικολογίες προσπαθεί να πείσει ο Πογέτ ότι δεν έχει θέση μεταξύ 23 παικτών ο Φορτούνης! Κι έχουν πχ ο Τζαβέλλας ή ο Ρέτσος…

Η χθεσινή παρουσία του «ερυθρόλευκου» άσου δείχνει πόσο καταλυτικός και επιδραστικός είναι στην ομάδα του, όταν είναι υγιής και νιώθει σίγουρος ότι τον εμπιστεύονται. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για τα προσόντα του. Πέρασε δύο σοβαρούς τραυματισμούς κι όμως άντεξε.

Κι επιστρέφει πάντα δυνατός. Κι επειδή όλοι ξέρουμε πως γίνονται οι κλήσεις στην εθνική ομάδα, ίσως είναι καλύτερα που δεν καλείται για να γλιτώνει και την ταλαιπωρία των πολλών αγώνων. Κι ας τα στρογγυλοποίησε ο Πογέτ λέγοντας πως στο μέλλον θα κληθεί και πάλι. Πως θα γίνει αυτό; Θα αλλάξει τη φιλοσοφία και το σύστημα του; Μα, τότε δεν θα κληθούν άλλοι. Και δεν ξέρω αν θα τον αφήσουν παράγοντες ή ατζέντηδες…

Υ.Γ.: Μου άρεσε πολύ η ΑΕΚ που είδα στο φιλικό με την Αντβέρπ. Γεμάτη σχεδόν σε όλες τις γραμμές (ίσως θέλει ένα στόπερ ακόμα), συμπαγής, με ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο και αρκετούς παίκτες που ξέρουν να δημιουργούν παιχνίδι και χώρους. Πολύ καλός δημιουργικά ο 21χρονος Λαμαράνα από την Γκάμπια που αποκτήθηκε δανεικός για την ομάδα Β του «διεκεφάλου» και ο οποίος αν μάθει να παίζει και άμυνα, μπορεί να βοηθήσει.