Το εγκώμιο του Αχιλλέα Μπέου που του εμπιστεύθηκε την τεχνική ηγεσία του Βόλου έπλεξε ο Κώστας Μπράτσος.
Ο Έλληνας προπονητής αναφέρθηκε στους στόχους της ομάδας του τη νέα αγωνιστική περίοδο, αλλά και στη μεταγραφή του Φράνκο Φεράρι στον Άρη.
Οι δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Metropolis 95,5»:
Για τους στόχους της νέας σεζόν: «Θα ήταν γρουσουζιά να έχουμε γκρίνιες και δυσαρέσκεια. Ότι και αν γίνεται το ξεπερνάμε και το βλέπουμε θετικά. Σίγουρα ανεβάζει τον πήχη η περσινή 6η θέση. Ο Βόλος θέλει να προοδεύει βήμα-βήμα. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί μια επιτυχημένη χρονιά και έπειτα οι στόχοι να γίνονται όνειρα. Αν όμως θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, η έξοδος σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα είναι πιο δύσκολη του χρόνου γιατί υπάρχουν λιγότερα ευρωπαϊκά εισιτήρια».
Για τις μεταγραφικές κινήσεις: «Από εμάς έχουν αποχωρήσει αρκετοί παίκτες, οπότε ήτανε επιτακτική ανάγκη να ενισχυθούμε. Αυτό είναι κάτι που επαναλαμβάνεται στον Βόλο, το κάνει κάθε αγωνιστική σεζόν. Ουσιαστικά κάνει γενναίες ανανεώσεις στο ρόστερ του, φέτος είναι ακόμη μεγαλύτερη αυτή η τάση. Αν σκεφτείτε ότι ο Βόλος έφτασε στα πλει-οφ μέσα στα 6 χρόνια ύπαρξής του, φανταστείτε τι κίνητρο θα έχουν οι καινούριοι ποδοσφαιριστές που θα έρθουν».
Για την εμπιστοσύνη του Αχιλλέα Μπέου: «Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς έναν άνθρωπο χωρίς εμπειρία, που κάνει τα πρώτα του βήματα. Αυτό θα πρέπει να γίνεται και με τους υπόλοιπους Έλληνες προπονητές και από άλλους παράγοντες και προέδρους. Οι Έλληνες προπονητές είναι αξιόλογοι και μοντέρνοι, πρέπει να τους δίνεται το βήμα. Εγώ ήμουν τυχερός που έχω ένα τέτοιο πρόεδρο που πίστεψε σε έμενα και είχε την αυτοπεποίθηση να μου δώσει την ευκαιρία».
Για τη μεταγραφή του Φράνκο Φεράρι στον Άρη: «Το διάβασα χθες, δεν ξέρω αν επισημοποιήθηκε. Ο Φράνκο ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έγινε γνωστός μέσα από την ομάδα του Βόλου, μάλιστα ήταν και αρχηγός. Εμένα με βοήθησε και σαν προπονητή. Έχουμε πολύ καλή σχέση, αν τον δω στο δρόμο θα τον πάρω αγκαλιά. Αυτό θα το έκανα με όλους τους ποδοσφαιριστές που έχω συνεργαστεί, κανείς δεν ξεχνιέται. Ο καθένας έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου».
