Ο Ανδρέας Δημάτος έκανε μια ανάλυση των κληρώσεων των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, συστήνοντας ρεαλισμό!
Ο Media Consultant της UEFA χαρακτήρισε τις συγκεκριμένες κληρώσεις ευκαιρία, ώστε να βρεθούν τουλάχιστον τρεις ελληνικές ομάδες στους ομίλους.
Αναλυτικά:
Πριν καταφύγουμε στη γνωστή μας αισιοδοξία, μετά την πρώτη ευρωπαϊκή κλήρωση της χρονιάς στη Νιόν, πριν την καλλιέργεια των γνώριμων και σίγουρα επιθυμητών και αναγκαίων υψηλών προσδοκιών και την προαναγγελία βέβαιων προκρίσεων, αλλά και πριν προστατευτούμε οι πιο συντηρητικοί από τα κλισέ τύπου… «από την κλήρωση δεν προκρίθηκε και δεν αποκλείστηκε κανείς, το γήπεδο είναι αυτό που μετράει», καλό είναι να μετρήσουμε τα αριθμητικά δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και να αντιμετωπίσουμε κατάματα τη διαμορφωθείσα κατάσταση…
Ακόμα και οι εκπρόσωποι της ΑΕΚ Λάρνακας στο περιθώριο της χθεσινής κλήρωσης διατύπωναν την αισιοδοξία τους για την κλήρωση του Παναθηναϊκού με την Ντνίπρο στηριζόμενοι στην εμπειρία των δικών τους ματς στα περσινά πλέι οφ του Europa, όταν απέκλεισαν τους Ουκρανούς με δύο νίκες, αλλά η κυπριακή ομάδα πριν από τη Ντνίπρο, όταν οι δικές μας ομάδες βολόδερναν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, είχαν αποκλείσει και την Παρτιζάν Βελιγραδίου…
Και φυσικά πριν αναρωτηθούμε… αν γίνεται να αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός από την Ντνίπρο, την οποία απέκλεισε εύκολα μια κυπριακή ομάδα, ας αναλογιστούμε πρώτα ότι oι κυπριακές ομάδες, που κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν μπορεί να μας θαύμαζαν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έκαναν πέρυσι 14 νίκες στην Ευρώπη και οι ελληνικές μόλις 3 (τρεις), οι δυο εκ των οποίων ήταν του Αρη επί της Γκόμελ από τη Λευκορωσία…
Και φυσικά δεν χρειάζεται, πριν προδιαγράψουμε τις καταστάσεις ενός ακόμα ποδοσφαιρικού καλοκαιριού στα προκριματικά των Κυπέλλων Ευρώπης, να μείνουμε μόνο στην περσινή σεζόν. Θα πρέπει όμως, πριν από τις όποιες αναλύσεις, να κάνουμε μια στάση εδώ και να προβληματιστούμε αν ήταν εντελώς αποσπασματικό το γεγονός ότι η χώρα μας στην ποδοσφαιρική σεζόν 2022-23 τερμάτισε στην 41η θέση στην κατάταξη της UEFA σε σύνολο 55 χωρών με τις ομάδες μας να κάνουν τρεις νίκες σε σύνολο είκοσι αγώνων!
Μια κακή επίδοση που σαφέστατα το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί και πρέπει να ανατρέψει, αλλά στο μεταξύ θα την κουβαλάει στην καμπούρα του για τα επόμενα πέντε χρόνια… Στο ποδόσφαιρο, άλλωστε, δεν υπάρχουν τραγωδίες, υπάρχουν μόνο καλές και κακές στιγμές τις οποίες θα πρέπει να μελετάμε σε βάθος χρόνου.
Συμπληρώθηκαν επτά χρόνια, όχι ακριβώς… φαγούρας, αλλά επτά ευρωπαϊκές σεζόν στις οποίες το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε απευθείας εισιτήριο για το Group Stage των Κυπέλλων Ευρώπης με όλες τις ομάδες μας (πέντε κατά την πρώτη 5ετία και τέσσερις την τελευταία διετία) να καλούνται να κερδίσουν τη συμμετοχή τους στους ομίλους μέσα από την ταλαιπωρία των προκριματικών. Ενα επαρκές χρονικό διάστημα για να καταγράψει την καλοκαιρινή πραγματικότητα…
Σε αυτά τα επτά χρόνια υπήρξαν 33 απόπειρες των ομάδων μας για πρόκριση στους ομίλους και μόλις 14 στέφτηκαν με επιτυχία, ένα ποσοστό αρκετά κάτω από το 50%…
Σε αυτά τα χρόνια οι ομάδες μας έδωσαν 116 αγώνες κόντρα σε ομάδες, πολλές εκ των οποίων αντιμετωπίσαμε με… ανακούφιση την ημέρα της κλήρωσης, όπως και χθες, αλλά ο απολογισμός μας ήταν μόλις 53 νίκες, 31 ισοπαλίες και 32 ήττες… Και εδώ η στατιστική απεικόνιση μας δείχνει ότι θα πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι!
Στην 5ετία με την πενταπλή ελληνική εκπροσώπηση στην Ευρώπη μόνο δυο φορές καταφέραμε να στείλουμε στο Μονακό για την κλήρωση των ομίλων τις τρεις από τις πέντε ομάδες μας (ποτέ δεν κάναμε το 5 στα 5 ή έστω το 4 στα 5), δύο φορές στείλαμε τις δυο από τις πέντε και μόλις την περίοδο 2019-20, όχι και τόσο πίσω δηλαδή, γράψαμε μία στις πέντε!
Ως προς την εφετινή σεζόν με δεδομένο το ότι η πρωταθλήτρια ΑΕΚ έχει καπαρωμένη θέση σε μια από τις τρεις διοργανώσεις, θα είναι ξεκάθαρη αποτυχία αν δεν κάνουμε τουλάχιστον το τρία στα πέντε, αν και για να καλύψουμε τα περσινά θα χρειαστούμε ακόμα και το τέσσερα στα πέντε (χωρίς να μας… χαλάει το πέντε στα πέντε), κάτι που δεν το έχουμε πετύχει σε αυτή την 7ετια.
Ολα αυτά λένε πολλά, μπορεί να μην λένε και τίποτα, αλλά ένα είναι το σίγουρο: θα πρέπει να αποφύγουμε τους μακρόπνοους υπολογισμούς και να περιμένουμε τη διαμόρφωση της πραγματικότητας αγώνα με τον αγώνα από την εναρκτήρια ημερομηνία του ελληνικού ποδοσφαίρου στη νέα ευρωπαϊκή σεζόν που θα είναι η 25η ή η 26η Ιουλίου. Θα επακολουθήσει ένας μήνας και κάτι με σκληρές δοκιμασίες που ενδέχεται να γράψουν την ανατροπή της άσχημης κατάστασης, που έχει δημιουργηθεί, ή την παγίωση νέων δεδομένων διόλου κολακευτικών για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μπορούμε να κρατήσουμε μόνο το ότι οι πέντε Ευρωπαίοι μας προέρχονται από το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών, μπορούμε να κρατήσουμε το ότι οι τέσσερις από τους πέντε συνεχίζουν με τον ίδιο προπονητή με τον οποίο τελείωσαν την περσινή σεζόν, κάτι όχι συνηθισμένο για τα ελληνικά δεδομένα, και μένει να δούμε αν τόσο ο καλοκαιρινός τους προγραμματισμός όσο και η προετοιμασία τους θα έχουν ως άξονα την ευρωπαϊκή πρόκληση, κάτι που δεδομένα δεν συνέβη τα τελευταία χρόνια.
Τόσο σε επίπεδο συλλόγων όσο και σε επίπεδο ποδοσφαιρικών αρχών και θεσμών… Η Ευρώπη αντιμετωπίστηκε ως αναγκαίο κακό, άντε ως πηγή εσόδων, ποτέ όμως ως ποδοσφαιρική προτεραιότητα και γενεσιουργός αιτία λήψης συνολικών αποφάσεων. Ας είμεθα ειλικρινείς!
Είτε γιατί αντιμετωπίσαμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα του στυλ… «έλα μωρέ τώρα ποια είναι η Βελέζ, η Λέφσκι και η… Ντνίπρο» ή ακόμα χειρότερα γιατί η ευρωπαϊκή συμμετοχή δεν εκτιμήθηκε ως αρκούντως σημαντική και σίγουρα ποτέ ως πιο ενδιαφέρουσα σε σχέση με τις εγχώριες διαμάχες και τον εσωτερικό ανταγωνισμό!
Θα πρέπε, όμως, πρώτα να δούμε το νέο δείγμα γραφής και μετά να προετοιμαστούμε για καλοκαιρινούς θριάμβους και μεγαλειώδεις επιστροφές στα ευρωπαϊκά γήπεδα!
Πάνω απ’ όλα απαιτείται ρεαλισμός! Ούτε απαισιοδοξία, γιατί η κατάσταση μπορεί να τεθεί υπό… έλεγχο, κόντρα στις πρόσφατες ηχηρές αποτυχίες, αλλά ούτε και γιγάντωση των προσδοκιών και προεξόφληση προκρίσεων ακόμα και αν δεν μας θυμίζει κάτι το όνομα του αντιπάλου είτε λέγεται Αραράτ ή Εγνατία…
