Χρειάστηκαν 25 χρόνια προπονητικής καριέρας, 1097 επίσημα παιχνίδια και πολλή υπομονή ώστε να πάρει ένα επίσημο τρόπαιο, ο Ντέιβιντ Μόγιες.

Στην συνέντευξη Τύπου 24 ώρες πριν το ματς στην Πράγα, είπε ότι η αναμέτρηση με τη Φιορεντίνα για το τρόπαιο του Europa Conference League είναι η πιο μεγάλη στιγμή στην καριέρα του. Και πράγματι ήταν και έγινε η καλύτερη σελίδα στην προπονητική του ζωή έως τώρα, αφού πήρε χρυσό χρώμα και μπήκε και στα βιβλία της Γουέστ Χαμ.

Μετά την λήξη του αγώνα δήλωσε συγκινημένος:
«Έχω μια μακρά καριέρα στο ποδόσφαιρο και οι στιγμές σαν αυτή δεν είναι πολλές»

Όντως ο Μόγιες, με μια προπονητική καριέρα που έχει διανύσει 25 χρόνια τώρα, δεν έχει βιώσει πολλές τέτοιες στιγμές. Εφόσον φυσικά με τον όρο μεγάλες στιγμές, γίνεται λόγος για τα τρόπαια. Μετά από 1097 παιχνίδια στους πάγκους, στα 60 του χρόνια, ο Σκωτσέζος τεχνικός πήρε επιτέλους τον πρώτο τίτλο.

Τουλάχιστον τον πρώτο του μεγάλο τίτλο καθώς έχει το πρωτάθλημα της League Οne με την Πρέστον το 2000 και το Κομιούνιτι Σιλντ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2013.

Αμφισβήτηση, χλευασμός, υποβιβασμός και δικαίωση

Στην καριέρα του Μόγιες υπήρξαν περίοδοι όπως και η φετινή σεζόν που τα δημοσιεύματα στην Αγγλία μιλούσαν για πιθανή απόλυσή του, η διοίκηση τον στήριξε ξανά, αναγνωρίζοντας την ικανότητά του, αλλά και δίνοντας τον χρόνο που χρειαζόταν για να φέρει τα αποτελέσματα συνδυάζοντάς τα, όσο ήταν δυνατόν, με καλό ποδόσφαιρο.

Ήταν ο πρώτος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον και άντεξε το βάρος στο «Ολντ Τράφορντ» μόνο μερικούς μήνες, αφού ήταν αρκετά δύσκολα να “κρύψει” το κενό του Σερ Άλεξ.

Ασχέτως αν τον είχε προτείνει ο ίδιος ο «Φέργκι» στη διοίκηση των «κόκκινων διαβόλων», δεν δικαιώθηκε. Τότε τα βρετανικά ΜΜΕ του έδωσαν το παρατσούκλι «The Chosen One», καθώς δεν είναι καθόλου ασήμαντο να σου δίνει το χρίσμα αυτός που είχε γράψει ιστορία στη Γιουνάιτεντ.

Ο «εκλεκτός» μετρούσε έντεκα χρόνια στην Έβερτον και ένιωσε έτοιμος για το μεγάλο βήμα, όμως στην πράξη δεν υπήρχε η ετοιμότητα. Kαι έτσι από «εκλεκτός» κατέληξε να γίνει «The Wrong One», όπως τον χαρακτήρισαν οι οπαδοί των «κόκκινων διαβόλων» που ζήτησαν την απομάκρυνσή του από τον πάγκο της ομάδας τους.

Μια αποχώρηση που ήρθε με τον χειρότερο τρόπο, μετά από ήττα από την Έβερτον. Για την ακρίβεια, μετά από την πρώτη νίκη της Έβερτον επί της Γιουνάιτεντ μετά από 44 χρόνια.

Φεύγοντας από το Μάντσεστερ δοκίμασε στη Ρεάλ Σοσιεδάδ σε μια προσπάθεια να αποκτήσει εμπειρίες και μακριά από την Αγγλία. Εκεί έμεινε έναν χρόνο με το ξεκίνημα να μην είναι τόσο καλό και με την Σοσιεδάδ να μην δείχνει το κάτι παραπάνω μαζί του.

Επιστρέφοντας στο Νησί, ήρθε η πολύ άσχημη εμπειρία στην Σάντερλαντ, με την ομάδα να υποβιβάζεται τον Απρίλιο του 2017 για πρώτη φορά από την Πρέμιερ Λιγκ μετά από δέκα χρόνια.

Ήταν και ο πρώτος υποβιβασμός της δικής του καριέρας κι έτσι θέλησε να πάρει μερικούς μήνες άδειας, να μείνει μακριά από τους πάγκους και να σκεφτεί σοβαρά το επόμενο βήμα του αφού όλα έμοιαζαν να καταρρέουν.

«Είναι σαν ναρκωτικό το ποδόσφαιρο, το χρειάζομαι. Μέρος του να είσαι προπονητής ποδοσφαίρου είναι ότι δεν κερδίζεις πάντα. Μερικές φορές πρέπει να χάνεις και πρέπει να προσπαθείς να μάθεις να το αντιμετωπίζεις. Αλλά όταν χάνεις, πρέπει να μάθεις πώς να επανέρχεσαι»

Για πρώτη φορά πήγε στη Γουέστ Χαμ τον Νοέμβριο του 2017 για να πάρει την θέση του Σλάβεν Μπίλιτς, και παρότι την κράτησε στη μεγάλη κατηγορία, η διοίκηση δεν τον κράτησε, προσέλαβε τον Μανουέλ Πελεγκρίνι για να τον διώξει τον Δεκέμβριο του 2019 παίρνοντας πίσω τον Μόγιες, ο οποίος δήλωσε: «Μπορώ να βρω λίγους προπονητές στην Πρέμιερ Λιγκ που έχουν μεγαλύτερο ποσοστό νικών από εμένα. Νικάω και θα βγάλω τη Γουέστ Χαμ από τη ζώνη του υποβιβασμού».

Το είπε και το έκανε για δεύτερη φορά  και ξεκίνησε να οικοδομεί τη Γουέστ Χαμ που κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της μετά από 43 χρόνια, και το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιό της μετά από 58 χρόνια.

Δέκα χρόνια από την παρουσία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έξι από τον υποβιβασμό της Σάντερλαντ και ο Μόγιες μπόρεσε να αφήσει πίσω τους «δαίμονες» και να νιώσει την γαλήνη της κατάκτησης ενός μεγάλου τροπαίου.

Η αποθέωση από τον Ράις

Ο Ντέκλαν Ράις, μέσα στο ντελίριο της κατάκτησης του Europa Conference League θέλησε να πει δυο λόγια για τον Μόγιες, ο οποίος είναι αλήθεια πως πολλές φορές έχει αμφισβητηθεί και τώρα στη Γουέστ Χαμ και στο παρελθόν.

«Θέλω να αναφερθώ στον προπονητή. Δοκιμάστηκε τη φετινή σεζόν και υπήρξε περίοδος που πολλοί οπαδοί ήθελαν να φύγει διότι τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Όμως αν κοιτάξεις την θητεία του στην ομάδα…  Μας έσωσε, ήρθε ο Πελεγκρίνι, τότε μάς έσωσε ξανά, έπειτα μας οδήγησε στην Ευρώπη για δύο συνεχόμενες χρονιές και τώρα κατακτήσαμε την κούπα. Είναι ίσως ο καλύτερος προπονητής της Γουέστ Χαμ»

Ο Ντέιβιντ Μόγιες, μόλις παρέλαβε το μετάλλιο του νικητή, θέλησε να το κρεμάσει στον λαιμό του 87χρονου πατέρα του και ήταν από τις κορυφαίες και πιο συγκινητικές στιγμές σε πανηγυρισμούς τροπαίου.