Έξι φορές νικήτρια του Κυπέλλου UEFA/Europa League από το 2006, η Σεβίλλη ομάδα ταυτισμένη με τη διοργάνωση, την οποία θα προσπαθήσει να κερδίσει για έβδομη φορά αύριο (31/5) απέναντι στην Ρόμα του Ζοσέ Μουρίνιο, στη «Πούσκας Αρένα» στη Βουδαπέστη.

Στη σκιά των «γιγάντων» του ισπανικού πρωταθλήματος από πάντα, η Σεβίλλη δεν κατάφερε ποτέ να βρει θέση ισχύς σε εθνικό επίπεδο, έχοντας κατακτήσει μόνο έναν τίτλο το 1946.

Από την πρώτη στέψη το 2006, οι Σεβιλιάνοι έστρεψαν το βλέμμα τους στην Ευρώπη.

«Υπήρχε ένα πριν και μετά το 2006», θυμάται ο Ζουλιάν Εσκουντέ, πρώην παίκτης της Σεβίλλης (2006-2012) και νικητή της διοργάνωσης το 2006 και το 2007, ο οποίος έφτασε στην Ανδαλουσία όταν το ευρωπαϊκό τρόπαιο φαινόταν ακόμα ένα απρόσιτο όνειρο:

«Εκεί άλλαξαν όλα για τον σύλλογο. Πριν, ήταν ένας μέσος σύλλογος της La Liga, του οποίου η μόνη φιλοδοξία ήταν να τερματίσει μπροστά από την Μπέτις στη βαθμολογία. Αλλά το 2006, (ο αθλητικός διευθυντής) Μόντσι άλλαξε την προσέγγισή του και άρχισε να αποκτά Ευρωπαίους παίκτες όπως ο Έντσο Μαρέσκα, ο Φρεντερίκ Κανουτέ, ο Ίβιτσα Ντραγουτίνοβιτς, εγώ… Και καταφέραμε κάτι που ήταν, τότε, αδιανόητο για έναν σύλλογο σαν αυτόν», θυμάται ο πρώην Γάλλος διεθνής μιλώντας στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων (AFP).

Μετά το «νταμπλ» το 2006-2007, «η Σεβίλλη απέκτησε ευρωπαϊκή φήμη. Και από εκεί, οικειοποιήθηκε τη διοργάνωση» με τέσσερις νέες στέψεις το 2014, το 2015 και το 2016 και στη συνέχεια το 2020, εξηγεί ο Εσκουντέ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Μόντσι μεταξύ 2019 και 2022. στην αθλητική διεύθυνση του συλλόγου της Ανδαλουσίας.

Ένα δυνατό πρωτάθλημα, μια πόλη με δύο συλλόγους, ένα γήπεδο 45.000 θέσεων, τα οικονομικά που αλλάζουν συνεχώς. Ωστόσο, αυτά τα διαδοχικά κατορθώματα βασίζονται σε ένα μικρό ψέμα:

«Στην πραγματικότητα, σήμερα, ο στόχος δεν είναι να κατακτήσουμε το Europa League», εξομολογείται ο πρώην αμυντικός.

«Ο στόχος, κάθε σεζόν, είναι να παίζουμε στο Champions League και να έχουμε τα οικονομικά και ποδοσφαιρικά προνόμιά του. Αλλά μετά, μόλις…περάσουμε στο Europa League, δεν μπορεί πλέον να μας ξεφύγει. Όταν φοράς αυτή τη φανέλα, νιώθεις υποχρεωμένος να πας μέχρι το τέλος», χαμογελά ο πρώην ποδοσφαιριστής.