Ένα παιδί που όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης τον συμπαθεί αλλά η μοίρα τον θέλει πάντα από τη μεριά των ηττημένων.

«Αν δεν έχεις εχθρούς, είναι ένα σημάδι ότι η μοίρα σε έχει ξεχάσει» είπε κάποτε ο Τόμας Φούλερ μια φράση που αντικατοπτρίζει πλήρως την ποδοσφαιρική ζωή του Μάρκο Ρόις. Ένας ποδοσφαιριστής που είναι αγαπητός από οποιονδήποτε οπαδό αλλά η μοίρα του τα έχει φέρει έτσι που είναι πάντα στην πλευρά αυτών που στο τέλος… κλαίνε.

Από μικρός… στα βάσανα!

O Mάρκο είναι γέννημα θρέμμα από το Ντόρτμουντ. Από πιτσιρικάς είχε δείξει τα διαπιστευτήρια του στις νεαρές ηλικίες των ακαδημιών της Μπορούσια αλλά το 2006 η κακή οικονομική κατάσταση του συλλόγου και ότι τότε δεν προωθούνταν νεαρά παιδιά γενικώς στη Γερμανία τον έφερε στην πόρτα της εξόδου με το παιδικό του όνειρο να… απομακρύνεται.

Το όνειρο τελικά γίνεται πραγματικότητα και το πρώτο… στραπάτσο!

Ο μικρός Μάρκο είχε γίνει επαγγελματίας το 2009 στην Γκλάντμπαχ. Με τα «πουλάρια» ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα. Ειδικά τη σεζόν 2011-2012 σε 32 ματς πέτυχε 18 γκολ που τον ανέδειξαν ως τον MVP της Bundesliga αφού οδήγησε την ομάδα του στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Να σημειωθεί πως εκείνη τη σεζόν η αγαπημένη του Μπορούσια (αυτή του Ντόρτμουντ) στεφόταν πρωταθλήτρια για δεύτερη σερί χρονιά.

Μπάγερν και Ντόρτμουντ του έστρωσαν χαλί εκατομμυρίων εκείνο το καλοκαίρι με τους Βαυαρούς να του κάνουν καλύτερη οικονομικά πρόταση αλλά η καρδιά του να τον στέλνει στη μεγάλη του αγάπη.

Η επιστροφή του ήταν απολαυστική. Οι κιτρινόμαυροι της κοιλάδας του Ρουρ εκπλήσσουν με την παρουσία τους στο Champions League με την απίστευτη πορεία να τους στέλνει στον μεγάλο τελικό εκείνης της χρονιάς κόντρα στην Μπάγερν. Ο τελικός όμως χάθηκε όπως και το πρωτάθλημα. Και η πρώτη ευκαιρία του Ρόις να μπει στο πάνθεον της ιστορίας της Μπορούσια πήγε στα σκουπίδια.

Η εθνική και το χαμένο Μουντιάλ!

O πρωταγωνιστής μας όμως δεν είχε δει ακόμα τα πιο δύσκολα. Στο Μουντιάλ του 2014 που θα γινόταν στην Βραζίλια ήταν στην προεπιλογή. Όμως λίγες μέρες πριν την έναρξη του τουρνουά σε ένα φιλικό με την Αρμενία τραυματίζεται στον αστράγαλο και χάνει τη διοργάνωση.

Μια διοργάνωση που η Γερμανία, με κορυφαία στιγμή το 7-1 κόντρα στους οικοδεσπότες, κατέκτησε το τρόπαιο. Οι Γερμανοί στα ουράνια και ο Ρόις κοιτούσε άλλη μια μεγάλη ευκαιρία για κάτι που πολλοί παίκτες δεν μπόρεσαν ούτε καν να τον κυνηγήσουν να χάνεται.

Οι τραυματισμοί και οι συμπαίκτες που συνέχεια έχανε!

Μετά από αυτό το στραπάτσο του 2014 ο Γερμανός εξτρέμ τραυματιζόταν συνεχώς τις επόμενες σεζόν. Πέραν από το Μουντιάλ του 2018 που αγωνίστηκε αλλά η Γερμανία απέτυχε να περάσει τους ομίλους, έχασε τα Γιούρο των 2016,2020 και το τελευταίο Μουντιάλ όπου η Μάνσαφτ απέτυχε για δεύτερη σερί φορά να περάσει του ομίλους.

Οι ευκαιρίες χανόντουσαν η μια μετά την άλλη με τα Κύπελλα 2017,2021 να είναι σαν μια παρηγοριά. Σύμμαχος ώστε ο 34χρονος πλέον εξτρέμ να μην μπορεί να γράψει ένα μεγάλο τίτλο ήταν… και η διοίκηση της Ντόρτμουντ που πωλούσε όλα τα πολύ δυνατά χαρτιά της. Ντεμπελέ, Σάντσο, Γκουντογκάν και ο απίστευτος Χάαλαντ είναι μερικοί από τους παίκτες που συνυπήρξαν μαζί του αλλά το επίπεδο της Μπάγερν ήταν ανυπέρβλητο.

Το απόλυτο στραπάτσο και το κλάμα!

Ανυπέρβλητο φαινόταν μέχρι χτες. Η Ντόρτμουντ την προηγούμενη εβδομάδα εκμεταλλεύτηκε την γκέλα της Μπάγερν από τη Λειψία αφού νίκησε την Άουγκσμπουργκ και με ένα ματς να απομένει ήταν στο +2.

Όλοι περίμεναν την ώρα που θα έβλεπαν αυτόν τον παίκτη που έχει περάσει τα πάνδεινα να σηκώνει την σαλατιέρα. Κι όμως η μοίρα τον ήθελε πάλι στους χαμένους. Η Μάιντς… κήδεψε την Μπορούσια μέσα στο κατάμεστο Βεστφάλεν και σε συνδυασμό με τη νίκη της Μπάγερν στο 90′ κόντρα στην Κολωνία το πρωτάθλημα πήγε ξανά στη Βαυαρία.

Με το σφύριγμα της λήξης ο Μάρκο έπεσε στο χορτάρι. Έκλαψε σαν μικρό παιδί. Όλοι πήγαν από πάνω του να του συμπαρασταθούν. Όμως εκείνος τους έδιωχνε. Γιατί συνειδητοποίησε πως έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία από όλες στην καριέρα του και πως μάλλον δεν θα υπάρξει άλλη.

Πλέον στα 34 του ξέρει πως η ποδοσφαιρική του καριέρα φτάνει προς τη δύση της με όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο να τον αγαπά γιατί είναι πιστός στρατιώτης της ομάδας που αγαπά από μωρό παιδί αλλά όλα τα υπόλοιπα να του πηγαίνουν κόντρα.

Και δυστυχώς σε αυτό το άθλημα που λέγεται ποδόσφαιρο στο τέλος της ημέρας μετράει αυτός που θα πανηγυρίσει τον τίτλο και όχι αυτός που προσπάθησε.

Αλλά στον πλανήτη Ντόρτμουντ όλα είναι διαφορετικά. Γι αυτό ο Μάρκο θα μνημονεύεται για χρόνια ως ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν ποτέ από το κλαμπ.