-Να γίνει ο τελικός του Κυπέλλου στις 17 Μαϊου στο Βόλο…
-Γιατί να γίνει στο Βόλο;
-Και που να γίνει;
-Να γίνει στη Λάρισα!
-Γιατί στη Λάρισα;
-Γιατί δεν μπορεί να γίνει στο ΟΑΚΑ…
-Ε, ας γίνει τότε στα Γιάννινα!
-Γιατί στα Γιάννινα, αφού έχουμε το AELArena στη Λάρισα!
-Ωραία στη Λάρισα στις 17 Μαΐου!
-Όχι στις 17 Μαΐου, να γίνει στις 20 Μαΐου!
-Γιατί να γίνει στις 20 Μαΐου; Την επόμενη είναι οι εκλογές.
-Εμ, πότε να γίνει;
-Να γίνει τις 24 Μαΐου με εναλλακτική τον Σεπτέμβριο, όπως τότε με το Ολυμπιακός – ΑΕΚ στο Πανθεσσαλικό…
Ο διάλογος-κολοκυθιά, θα μπορούσε να είναι πραγματικός, μεταξύ ΕΠΟ- φιναλίστ – Αστυνομίας και δημοτικών Αρχών, αλλά σημασία έχει ότι δεν απέχει αυτή η φαρσοκωμωδία από την πραγματικότητα…
Αυτό το ρεζιλίκι της Ομοσπονδίας, που βλέπουμε και ξαναβλέπουμε κάθε χρόνο, επαναλαμβάνεται και φέτος. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης πέρα από γιορτή (αυτό δεν υπάρχει ούτε ως εικονική πραγματικότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο), ο τελικός του Κυπέλλου είναι προγραμματισμένος πριν ξεκινήσει επίσημα κάθε σεζόν και την προκήρυξη της διοργάνωσης υπογράφουν όλες οι ομάδες που μετέχουν ανεξαρτήτως κατηγορίας. Δηλαδή αποδέχονται τους όρους διεξαγωγής και την έδρα του τελικού και την εναλλακτική του. Στη χώρα του «με τον παρά μου… αγαπώ και την κυρά μου», στη χώρα του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», στη χώρα της διαπλοκής και των φερέφωνων που παριστάνουν το δ.σ της ΕΠΟ, ο τελικός γίνεται κάθε χρόνο σίριαλ, που θα γίνει, ποτέ θα γίνει σε ποιο γήπεδο θα γίνει και πως θα γίνει! Κι ας έχει οριστεί από την αρχή…
Τα πάντα στο έλεος της καφρίλας! Ο,τι θέλουν οι ιδιωτικοί στρατοί των ομάδων, που βλέπουν τον τελικό ως ένα από τα καλύτερα πεδία μάχης να σφαχτούν και να λεηλατήσουν περιουσίες και πόλεις ολόκληρες. Με τις ΠΑΕ να μη τολμούν να χαλάσου ντο κέφι των κάφρων τους και οι οποίες φροντίζουν να τους προμηθεύουν εισιτήρια και προσκλήσεις δια πάσα χρήση…
Να γίνει λένε ο τελικός μόνο με προσκλήσεις. Από 300-400 σε κάθε φιναλίστ, για λόγους ασφαλείας. Και; Βρείτε έναν τελικό που έγινε με 300 προσκλήσεις για κάθε ομάδα και δεν έπεσε ξύλο μεταξύ κάφρων που τις είχαν πάρει. Ακόμη και μεταξύ δημοσιογράφων!
Βγήκε προ ημερών κάποιος σύμβουλος της ΕΠΟ και δήλωσε ότι ο τελικός πρέπει να γίνει τουλάχιστον με 10.000. Το είπε μέλος της πιο ανίκανης και άβουλης Ομοσπονδίας στον πλανήτη! Μιας Ομοσπονδίας που δεν μπορεί να διεξάγει τελικό ακόμη κι αν αυτός γίνει κεκλεισμένων των θυρών! Που έχει πέσει ξύλο ακόμη και με 500 ή 800 μόνο προσκλήσεις, ούτε καν εισιτήρια…
Ο φετινός τελικός πάντως, έχει γράψει ήδη ιστορία, μήνες πριν την διεξαγωγή του. Από την αρχή της σεζόν είχε αποφασιστεί ότι θα διεξαχθεί στο ΟΑΚΑ αν φτάσουν σε αυτόν δύο ομάδες από την Αττική ή στο Πανθεσσαλικό αν βρεθούν σε αυτόν μια ομάδα από την Αθήνα και μια από την συμπρωτεύουσα ή στο Καυτανζόγλειο αν φτάσουν στον τελικό δύο ομάδες από τη Θεσσαλονίκη. Και δύο μήνες πριν, ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδας ξεκίνησε να ταξιδεύει ανά τον κόσμο. Εγινε ένας… παγκόσμιος τελικός. Ο οποίος ξεκίνησε να γίνει στις ΗΠΑ! Αυτό ήταν το μεγάλο όραμα του Παν. Μπαλάκου, που ήλπιζε και σε κέρδη 2 εκατ. ευρώ! Το όνειρο αποδείχθηκε απατηλό και ο τελικός μεταφέρθηκε στο Γουέμπλει. Εγιναν οι σχετικές προτάσεις αλλά γιοκ, η ΕΠΟ «έφαγε πόρτα». Ξεκίνησε τότε η περιφορά του στην Αγγλία και έγινε γνωστό ότι δέχτηκε την πρόταση η διοίκηση της Κρίσταλ Πάλας να γίνει ο τελικός στο Σέλχαρστ Παρκ. Όμως ποιο Σέλχαρστ Παρκ; Δεν ήθελαν οι ομάδες. Αφού απέτυχε και η προσπάθεια στην Αγγλία, ο τελικός ταξίδεψε τη Γερμανία. Όμως ούτε εκεί μπόρεσε να βρει στέγη. Είδε και αποείδε η ΕΠΟ κι στράφηκε στην Αυστραλία! Όμως αν και δέχτηκαν οι Αυστραλοί λόγω έντονου ελληνικού στοιχείου εκεί, δεν το δέχτηκαν οι ομάδες. Τι να κάνει και η ΕΠΟ; Στην Ανταρκτική βλέπετε, δεν έχει γήπεδα, κι έτσι αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ευρώπη. Τότε έπεσε η ιδέα της Κύπρου. Εγινε η πρόταση, μας λυπήθηκαν οι Κύπριοι και δέχτηκαν να φιλοξενήσουν τον τελικό. Και πάνω που είπαμε «επιτέλους», ήρθε η Αστυνομία της Μεγαλονήσου να πει «όχι» στη καφρίλα και ο τελικός βρέθηκε ξανά στον αέρα, εκθέτοντας πάλι την ΕΠΟ που βιάστηκε να κάνει ανακοινώσεις…
Νέο σίριαλ, νέες προτάσεις και ξαναγυρίσαμε στο Πανθεσσαλικό του Μπέου. Αφού έπεσαν στα πόδια του… διερμηνέα του Βόλου, ξεκίνησαν να τον παρακαλάνε να κάνει τον τελικό εκεί. Όμως ο… διερμηνέας στήλωσε τα πόδια. Αφού ικανοποιήθηκε από τα παρακάλια, δέχτηκε να γίνει ο τελικός στη πόλη αλλά χωρίς θεατές. Αργότερα δέχτηκε να γίνει με 400 προσκλήσεις. Κι ενώ όλα έδειχναν συμφωνία, αίφνης μπήκε στο παιχνίδι το «AEL Arena» της Λάρισας! Τι Βόλος τι Λάρισα, ένα τσιγάρο δρόμος. Όμως και πάλι το παιχνίδι είναι στον αέρα. Γιατί ακόμα δεν έχει ερωτηθεί ο δήμαρχος Λάρισας, η Αστυνομία της Λάρισας, ο παπάς της ενορίας και ο δικός της… διερμηνέας…
Αντί επιλόγου, να αναφέρουμε ότι σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης (για να μη πάμε πιο μακριά…) συμβαίνει κάτι ανάλογο. Στην Αγγλία ο τελικός θα γίνει όπως γίνεται πάντα, στο Γουέμπλει (Σίτι – Γιουνάιτεντ). Στην Ιταλία ο τελικός Ιντερ – Φιορεντίνα θα διεξαχθεί στο «Ολίμπικο» της Ρώμης. Στη Γαλλία γίνεται πάντα στο «Σταντ ντε Φρανς» (αύριο 29/4 παίζουν εκεί Ναντ – Τουλούζ). Στην Ισπανία ο τελικός Ρεάλ – Οσασούνα θα γίνει στη Σεβίλλη. Πουθενά δεν έπαιξαν και δεν παίζουν την κολοκυθιά που και πως θα διεξαχθεί. Πολιτισμένα πράγματα. Όχι όπως στη χώρα των «ορκ» που η αξιοπρέπεια, η αξιοπιστία, ο αυτοσεβασμός και η κοινή λογική είναι και παραμένουν άγνωστες ως λέξεις και ως έννοιες. Κουράσατε ανίκανοι…
Υ.Γ. Όμως, όλα κι όλα! Θα έχουμε στον τελικό –αν και όποτε γίνει- διαιτητή elite της UEFA, γιατί ξέρετε, τα μεταξωτά εσώρουχα…