Πως θα σας φαινόταν αν από τη νέα ποδοσφαιρική σεζόν στο πρωτάθλημα της Super League(ελληνιστί Σούπερ Λίγδα) αποφασιζόταν εκτός από την απαγόρευση μετακίνησης φιλοξενούμενων οπαδών και απαγόρευση μετακίνησης αθλητικών συντακτών;
Πως θα σας φαινόταν αν από τη νέα ποδοσφαιρική σεζόν ίσχυσε κανονισμός με τον οποίο, για να πάρει ένας αθλητικός συντάκτης ή το ΜΜΕ που εκπροσωπεί, μια διαπίστευση εισόδου σε γήπεδο, θα πρέπει να παρουσιάζει μεταξύ άλλων και πιστοποιητικό οπαδικών φρονημάτων;
Μην το αποκλείεται διόλου, μιλάμε σοβαρά τώρα. Γιατί με όλα όσα συμβαίνουν μέσα και γύρω από το αξιοθρήνητο ελληνικό ποδόσφαιρο των 5-6 ισχυρών οικονομικά (και όχι μόνο) ιδιοκτητών ΠΑΕ, πλησιάζει ο καιρός, που και οι δύο αυτές πιθανότητες που προανέφερα, βρίσκονται πολύ κοντά και θα τις ζήσουμε σίγουρα. Αλλωστε, ούτε ο χαρακτηρισμός ΑΡΔ (Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι) βγήκε τυχαία, ούτε βέβαια τελειώνουν οι ΑΡΔ. Ούτε βέβαια όλοι είναι ΑΡΔ, όμως είναι ελάχιστοι…
Κατά καιρούς μεγάλες ΠΑΕ απέκλειαν αθλητικούς συντάκτες ή και ολόκληρα ΜΜΕ από τα γήπεδα τους. Τα οποία ΜΜΕ βολεύονταν ανάλογα με τα δικά τους «ανεξάρτητα» οπαδικά συμφέροντα και χαλούσαν ή όχι τον κόσμο. Να πρωτοσέλιδα, να εκπομπές, να πύρινα άρθρα σε ιστοσελίδες. Με τους «απέναντι» να τηρούν πάντα, σιγή ιχθύος.
Χθες –και τι ειρωνεία- με την μαύρη επέτειο της 21ηςΑπριλίου (μιλάμε για επικοινωνιακό θρίαμβο!), η ΠΑΕ ΑΕΚ αποφάσισε να απαγορεύσει σε ένα Μέσο (SportFM), την είσοδο του στην «OPAP Arena» επειδή πιστεύει (και καλά κάνει) ότι σχόλια και κριτικές από κάποιους δημοσιογράφους του ραδιοφωνικού σταθμού και της ιστοσελίδας του, προσβάλλουν τον «δικεφάλο» ή και τον ειρωνεύονται ή ο,τιδήποτε άλλο θεωρεί εκείνη απροσάρμοστο ή ακραίο. Λάθος επιλογή όμως, ο αποκλεισμός. Ποια ελευθερία του Τύπου; Δεν αρέσει κάτι που λένε ένας, δύο δημοσιογράφοι του σταθμού ή γράφουν στο σάιτ του σταθμού; Κόβεται ο σταθμός από το γήπεδο, μακριά από την πληροφορία και το ρεπορτάζ. Και σε όποιον αρέσει. Υπάρχουν δεκάδες τρόποι να το αντιμετωπίσεις, όχι όμως με φίμωτρο. Δηλαδή όταν ένας ρεπόρτερ της ομάδας (οποιασδήποτε ομάδας) λιβανίζει μέχρι αηδίας έναν πρόεδρο (δεκάδες τα παραδείγματα που προκαλούν το κοινό αίσθημα), δεν προσβάλει τον σύλλογο ή τον κόσμο της ομάδας;
Περιμένεις λοιπόν αντίδραση! Όχι μόνο από το SportFM αλλά και από τα αθλητικά ΜΜΕ γενικότερα. Ακρα του τάφου σιωπή! Ακόμη και του Sport FM! Βλέπεις τα σημερινά πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων (22/3) και δεν υπάρχει αράδα για το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της ΠΑΕ ΑΕΚ αλλά γίνεται μια ελάχιστη αναφορά περί γενικόλογης κόντρας ιδιοκτητών. Για δε, τα δημοσιογραφικά σωματεία (ΕΣΗΕΑ, ΠΣΑΤ) που φημίζονται για τη δυσκαμψία τους είναι ένα ακόμη Παρασκευο-Σαββατοκύριακο. Από Δευτέρα βλέπουμε. Τα γνωστά και ξύλινα «καταδικάζουμε» κλπ. Κι από δω παν’ κι οι άλλοι…
Μια ΠΑΕ στοχοποίησε ένα ολόκληρο Μέσο και δεν ανοίγει μύτη. Οι μόνες που μπορεί να ανοίξουν είναι άλλων συναδέλφων του συγκεκριμένου Μέσου, που θα πάνε αύριο μεθαύριο να κάνουν τη δουλειά τους σε αγώνες της ΑΕΚ σε μπάσκετ, βόλεϊ ή άλλα ομαδικά σπορ και θα πληρώσουν το μάρμαρο επειδή θα πουν ότι εργάζονται στον SportFM. Γιατί είναι γνωστό ότι οι «ένδοξοι στρατοί» των προέδρων δεν θα ρωτήσουν όνομα τους συναδέλφους αλλά σε ποιο Μέσο εργάζεται. Και καταλαβαίνετε τι θα γίνει. Να το πω πιο απλά με αυτό που συνέβη τώρα: αν εμφανιστούν ρεπόρτερ της ΑΕΚ στη Λεωφόρο στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, ξέρετε τι μπορεί να συμβεί;…
Αυτή τη στοχοποίηση την έχουμε ζήσει στο παρελθόν και με άλλες ΠΑΕ. Αλλοι λίγο, άλλοι πολύ. Αποκλεισμοί, επιθέσεις, επιδρομές, εκφοβισμοί σε ΜΜΕ και αθλητικούς συντάκτες, εντός κι εκτός γηπέδων, ακόμη και μέσω συνεντεύξεων Τύπου. Μέχρι και αφίσες κυκλοφόρησαν στον Πειραιά με τα πρόσωπα συναδέλφων! Ξέρετε πόσοι δημοσιογράφοι ή ΜΜΕ έχουν αποκλειστεί από γήπεδα ή φοβούνται να πάνε σε αυτά; Σε πόσα Μέσα έχουν δοθεί διαπιστεύσεις και όταν οι συνάδελφοι μπαίνουν στο γήπεδο να τραμπουκίζονται από δήθεν… αυθορμήτως αγανακτισμένους οργανωμένους οπαδούς; Και; Μήπως είδατε να συλλαμβάνονται ποτέ, δράστες επιθέσεων σε δημοσιογράφους και δη αθλητικούς; Κάποτε (Οκτώβριος του 2004), πήγαν μέρα μεσημέρι σε κεντρικό δρόμο της Καλλιθέας, να σκοτώσουν, μαχαιρώνοντας τον στη σπονδυλική στήλη, τον αείμνηστο Φίλιππο Συρίγο και ακόμη δήθεν τους… ψάχνουν!
Μοναδική λύση λοιπόν είναι, να αποφασίσουν στη Σούπερ Λίγδα μόνοι τους ότι στα εντός έδρας παιχνίδια των ομάδων τους θα παρίστανται μόνο οι ρεπόρτερ της ομάδας με πιστοποιητικό οπαδικών φρονημάτων- κι από αυτούς όχι όλοι. Γιατί κάποιοι ούτε προσκυνούν, ούτε ΑΡΔ είναι. Και φυσικά δεν είναι αρεστοί στους προέδρους. Οπότε λιγοστεύουν τα δημοσιογραφικά θεωρεία προς όφελος των ιδιοκτητών που μπορούν να εκμεταλλευτούν, πουλώντας διαρκείας και σε αυτές τις θέσεις για περισσότερα κέρδη. Μάζευε κι ας είν’ και ρώγες που έλεγες ο συγχωρεμένος ο παππούς μου. ΝΤΡΟΠΗ σε όλους και πρώτα από όλα στους αθλητικούς συντάκτες για την εκκωφαντική αφωνία μας…
Υ.Γ. Αυτό το «είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ» από πού προέκυψε;