Το έχω ξαναγράψει εδώ στο apexsports.gr. Μπορεί να έχουμε το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα στη Super League, μπορεί να είναι το μόνο στην Ευρώπη με τέσσερις ομάδες να διεκδικούν τον τίτλο, αλλά αντί να το διαφημίσουμε σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους της γηραιάς ηπείρου και να το απολαύσουμε από καρδιάς, οι ίδιοι οι παράγοντες δεν το αφήνoυν να αναπνεύσει! Δεν το θέλουν αυτό το πρωτάθλημα όπως εξελίσσεται, δεν το γουστάρουν, βρε παιδί μου! Και φροντίζουν ο καθένας από την πλευρά του –και δεν αναφέρομαι μόνο στους 5 μεγάλους αλλά στο πλειονότητα των 14 ΠΑΕ- να το δηλητηριάζουν και να το πνίγουν στην τοξικότητα, στην αναξιοπιστία, στη γελοιότητα…

Ξέρετε γιατί; Γιατί όλοι γνωρίζουν πως παίζεται το παιχνίδι στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κάτω από το τραπέζι. Στις δικαστικές αίθουσες, στους διαδρόμους της ΕΠΟ, της ΚΕΔ, της Λίγκας. Στο παρασκήνιο και όχι στο προσκήνιο. Μέσω διαπλοκής των πάντων! Προέδρων, ιδιοκτητών, παραγόντων, βλαχοπροέδρων, διαιτητών, παρατρεχάμενων και… πολλών δημοσιογράφων! Αλίμονο να λείπουν από αυτό τον συρφετό οι «ρεπόρτερ» που εξευτελίζουν το άθλημα και το επάγγελμα ταυτόχρονα…

Και γιατί να το κάνουν αυτό οι μεγαλοπαράγοντες; Γιατί είναι άπληστοι και αδίστακτοι. Όπως λένε και στα χωριά κάποιων «με τον παρά μου… αγαπώ και τη κυρά μου». Και ο καθένας ξεχωριστά, προσπαθώντας να προωθήσει τα δικά του –εκτός ποδοσφαίρου- συμφέροντα, προσπαθεί να κάνει επίδειξη ισχύος στον άλλον για να αποθεώνεται από τον… ένδοξο λαό της ομάδας του. Τριτοκοσμικές συνθήκες σε ένα πρωτάθλημα που του αξίζουν σίγουρα, πολύ καλύτεροι παράγοντες…

Τα πλέι οφ ξεκίνησαν, εμείς επιμένουμε ότι πολύ δύσκολα θα τελειώσουν. Κραυγές μίσους και οργισμένες δηλώσεις πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τα παιχνίδια. Υποτιμητικά λογύδρια, απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, όπου ο ένας λέει τον άλλον ψεύτη στην πιο ήπια κουβέντα που ξεστομίζει. Ο Μαρινάκης ζητάει την αποπομπή των Μπαλτάκου- Μπένετ- Φιλιππούση. Ο Καρυπίδης αποκαλεί τον πρόεδρο της ΕΠΟ ψεύτη, τον αρχιδιαιτητή Μίκι Μάους και βρίζει τον αντίπαλο κόουτς! Στον ΠΑΟΚ, με τον Ιβάν Σαββίδη μακριά και τους διοικούντες αόρατους, τον ρόλο του «επαναστάτη» ανέλαβε ο προπονητής του! Ο Λουτσέσκου οργιάζει και επιμένει να μιλάει για το κράτος της Αθήνας, για κλοπή πρωταθλήματος προ πενταετίας, για κλοπή κυπέλλου, για μηχανισμούς της πρωτεύουσας που μόνιμα αδικεί τον «δικέφαλο». Κούρασε αλλά δεν κουράζεται. 

Στην ΑΕΚ, τον ρόλο του δικηγόρου της ΠΑΕ έχουν αναλάβει εργολαβικά, ρεπόρτερ-δεκανίκια που επιχειρούν να κάνουν το άσπρο μαύρο, όπως ότι στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν αδικήθηκαν οι «πράσινοι» αλλά η ομάδα τους! Αυτό τους νοιάζει. Γιατί είναι υπέρμαχοι της «σχολής» που λέει ότι «ολοι πήραν τα πρωταθλήματα τους με βρώμικο τρόπο εκτός από την ΑΕΚ».

Στον Παναθηναϊκό, που έχει ευνοηθεί φέτος σε αρκετά παιχνίδια, μιλούν για αδικίες και ότι δεν αφήνουν οι διαιτητές την ομάδα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Και ποστάρουν σχόλια κατά των διαιτητών κατά τη διάρκεια των αγώνων. Πρωτοτυπία Αλαφούζου…

 Από κοντά ο Μπέος, που πιστεύει ότι βγάζοντας τρεις ανακοινώσεις τη βδομάδα κατά της διαιτησίας ή κάνοντας καθημερινά δηλώσεις σε συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό κατά του Ολυμπιακού, έχει ρόλο πρωταγωνιστή στο προσκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τέλος, κατά διαστήματα οι υπόλοιπες ομάδες της Λίγκας μιλούν όποτε τους βολεύει, γιατί άλλο; Για τη διαιτησία. 

Υπάρχουν βέβαια και οι ίδιοι οι διαιτητές. Οι Ελληνες διαιτητές. Που τους φτύνουν, τους δέρνουν, τους χρεώνουν όλα τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου, από τη δεκαετία του 1920, αλλά μιλιά δεν βγάζουν κρυμμένοι πίσω από τον κανονισμό που τους απαγορεύει τις δηλώσεις. Και δεν μιλούν γιατί ξέρουν ότι έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης σε αυτό το χάλι και για ότι τους συμβαίνει. Γιατί; Μα γιατί έχουν σχέσεις διαπλοκής με τους παράγοντες προκειμένου να ανεβαίνουν κατηγορίες, να μπαίνουν στον πίνακα της Super League, να παραμένουν εκεί και να γίνονται διεθνείς. Γίνεται με λίγα λόγια του… Γιαννάκη, όπως καταγγέλλουν πολλές ομάδες! 

Ολη αυτή η τοξικότητα, ο συρφετός που δεν αφήνει ήσυχο το ελληνικό ποδόσφαιρο να αλλάξει επίπεδο, απαιτεί δήθεν ξένους διαιτητές τοπ-κλας, για δήθεν ίση μεταχείριση. Από δικαιολογίες άλλο τίποτα. Λες και δεν ήταν ξένοι οι διαιτητές που δέχθηκαν «ντου» στους αγωνιστικούς χώρους, ντου στα αποδυτήρια. Λες και δεν ήταν ξένος ο διαιτητής του οποίου, μεγαλο-παράγοντας τον έπιασε από τα γεννητικά όργανα στα αποδυτήρια και τον απείλησε να σφυρίζει καλύτερα. Ηταν εξωγήινος…

Το λέω λοιπόν και το γράφω και θα το λέω διαρκώς και θα το γράφω: μέσα σε τέτοιο εμφυλιο-πολεμικό σηνικό, σε τέτοιο αρρωστημένο μέχρι παράνοιας κλίμα, μέσα σε τόση καφρίλα και τόσο μίσος, αυτό το πρωτάθλημα δεν θα τελειώσει. Τουλάχιστον αναίμακτα…