Στα χνάρια του Champions League βαδίζει χρόνο με το χρόνο, σεζόν με σεζόν και η δεύτερη τη τάξει διοργάνωση της UEFA το Europa league, ανεβάζοντας καρά πολύ τον πήχη για τις ομάδες που θέλουν να βρεθούν στους ομίλους της διοργάνωσης…

Όμως, όπως όλα δείχνουν κι ενώ όλοι το έχουν καταλάβει από καιρό, στην Ελλάδα, κανείς μα κανείς παράγοντας ή άλλος εμπλεκόμενος με το ποδόσφαιρο έχει δεν έχει πάρει είδηση τι συμβαίνει. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο ξεμακραίνει κάθε φορά από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Με τους ιδιοκτήτες και τους προέδρους να «σφάζονται» για όλα, ακόμη και με τις πιο αστείες αφορμές μόνο και μόνο για να κάνουν επίδειξη δύναμης ή να φανούν αρεστοί στους οργανωμένους οπαδούς. Με την καφρίλα να κυριαρχεί παντού, με την ανυποληψία και την απαξίωση να χτυπούν κόκκινο, με τη διαιτησία είτε Ελλήνων είτε ξένων ρέφερι να βρίσκεται μόνιμα στο στόχαστρο αφού βολεύονται όλοι να τη θεωρούν ως την μοναδική υπεύθυνη για όλα τα δεινά, με μια ανύπαρκτη Β’ κατηγορία που μόνοι τους οι παράγοντες ομολογούν ότι αποτελεί άντρο διαφθοράς και βασίλειο του παράνομου στοιχήματος. Με την Sport Radar να έχει στείλει περισσότερους από 400 φακέλους για περιπτώσεις στημένων αγώνων τα τελευταία 12 χρόνια, να μην κουνιέται φύλλο και όλοι να θέλουν να είναι πρώτοι στο χωριό και να πωλούν σανό σε οπαδούς-πρόβατα θέτοντας δήθεν υψηλούς στόχους περί δήθεν εξόδου στο Champions league και ακόμη περισσότερο για πρόκριση στους ομίλους της διοργάνωσης!

Ποιες; Οι ελληνικές ομάδες που τρώνε τις φάπες τη μια μετά την άλλη με το που βγαίνουν από τα σύνορα της χώρας, από ποδοσφαιρικά… μεγαθήρια από Κύπρο, Σλοβακία, Ουκρανία, Βοσνία, Ισραήλ, Αζερμπαϊτζάν και που δυσκολεύονται να νικήσουν ομάδες από το Γιβραλτάρ και άλλα βοσκοτόπια της Ευρώπης. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν αποκλείονται από τους στόχους- χίμαιρες, μετά έχουν το θράσος να υποτιμούν το Europa League και πολύ περισσότερο το Conference! Κι ας βλέπουν ομάδες από την Κύπρο ή τη Δανία να προχωρούν σε αυτές…

Μη πάτε μακριά. Δείτε μόνο τις ομάδες που προκρίθηκαν στις «16» του Europa league και θα καταλάβετε ότι πλέον, όχι μόνο οι όμιλοι του Champions League αποτελούν άπιαστο όνειρο για τις ομάδες της χώρας μας αλλά πλέον απομακρύνονται κι άλλο ακόμα και οι όμιλοι του Europa. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ, Γιουβέντους, Σεβίλλη, Σπόρτινγκ, Ρόμα, Ρεάλ Σοσιεδάδ, Μπέτις, Λεβερκούζεν, Σαχτάρ, Φέγενορντ, συνθέτουν άνετα ομίλους Champions League με τις περισσότερες να έχουν στο παλμαρέ τους ευρωπαϊκούς τίτλους ή να ήταν φιναλίστ διοργανώσεων. Ετσι όπως είναι οι ελληνικές ομάδες, ποιες από αυτές τις ομάδες μπορούν να συναγωνιστούν; Γιατί δεν είναι μόνο θέμα ρόστερ. Είναι κυρίως θέμα νοοτροπίας, φιλοσοφίας και κοινής λογικής. Είναι θέμα του πως αντιλαμβάνεσαι το ποδόσφαιρο. Ως σπορ όπως οι Ευρωπαίοι ή ως πόλεμο μέχρι θανάτου όπως το βλέπουμε στην Ελλάδα; ‘Η μήπως θεωρείτε ότι οι ελληνικές ομάδες μπορούν να αντιμετωπίσουν ομάδες όπως η Ουνιόν Βερολίνου ή Ουνιόν Σεν-Ζιλουάζ; Μπορούν νομίζετε να αποκλείσουν ομάδες όπως τις Φράιμπουργκ, Φερεντσβάρος, Φέγενορντ, Φενέρμπαχτσε; Αραιά και που μπορεί. Αλλά μέχρι εκεί…

Εχετε δει ομάδες που βρίσκονται στη φάση των 16 του Conference; Μερικές από αυτές είναι Βιγιαρεάλ, Γουέστ Χαμ, Λάτσιο, Αντερλεχετ, Βασιλεία, Φιορεντίνα. Και; Εμείς ασχολούμαστε με τον Μπένετ, τον Κουτσιαύτη, τον Τσαγκαράκη, τον Πινέιρο, τον Καμπάκοφ και τα άλλα παιδιά…

Για την ώρα λοιπόν, ας αρκεστούμε στην ξάπλα στους… καναπέδες μας, να κάνουμε υψηλή κριτική από την… 19η θέση στο ranking της UEFA όπου βρίσκεται η Ελλάδα, και να λέμε «έλα μωρέ, ποια Ουνιόν και ποια Φερεντσβάρος» και να αποθεώνουμε ελληνικά σώβρακα και φανέλες. Κι επειδή μετά από πολλά-πολλά χρόνια τέσσερις ομάδες κυνηγούν το πρωτάθλημα μέσα σε ένα βούρκο που ζέχνει βρωμιά και τοξικότητα, υπερηφανευόμαστε κιόλας για το πόσο συναρπαστικό είναι. Μακρά νυχτωμένοι…