-Όταν είσαι η κυρίαρχος της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στον κόσμο είτε αυτή λεγόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών είτε λέγεται Champions League με 14 κατακτήσεις…
-Όταν είσαι η περσινή κάτοχος του τροπαίου…
-Όταν είσαι η πρώτη ομάδα που σημειώνει πέντε γκολ μέσα στο Ανφιλντ σε ευρωπαϊκό ματς (2-5) και μάλιστα σε νοκ άουτ αγώνα…_
-Όταν η 2η καλύτερη επίδοση στο ίδιο γήπεδο σε ευρωπαϊκό αγώνα είναι και πάλι δική σου (0-3) από τη σεζόν 2014-15 όταν οι δύο ομάδες είχαν βρεθεί στον ίδιο όμιλο για το Champions League (με δύο γκολ κι πάλι από τον Καρίμ Μπενζεμά κι ένα από τον Κριστιάνο Ρονάλντο)…
-Όταν γίνεσαι μόλις η 3η ομάδα στην ιστορία της Λίβερπουλ, που σημειώνει περισσότερα από 4 γκολ στο Ανφιλντ, καθώς προηγήθηκαν το 1-5 της Πρέστον το μακρινό 1953 και το 3-6 της Άρσεναλ το 2007…
-Όταν βρίσκεσαι στο 14ο λεπτό με την πλάτη στον τοίχο και χάνεις 2-0 σε ένα γήπεδο που έχει κατηφορίσει και στο οποίο έχουν λιώσει ομαδάρες και ομαδάρες, αλλά αντιδράς και μετατρέπεις το 2-0 σε 2-5…
-Όταν έχεις 14 κατακτήσεις του…. Αγιου Δισκοπότηρου, δεν σταματάς να το θέλεις και πας για το 15η , όταν η δεύτερη σε κατακτήσεις ομάδα (Μίλαν) έχει μόλις 7…
Τότε…
…δικαιούσαι να λες ότι είσαι η Ρεάλ Μαδρίτης κι έχεις την πιο βαριά κι αστραφτερή φανέλα που κυκλοφοράει στον ποδοσφαιρικό πλανήτη! Είτε με Κριστιάνο είτε χωρίς αυτόν, είτε με τους «Γκαλάκτικος» προ 20ετίας, είτε με τους τωρινούς άσους, οι «μερένχες» διαχρονικά αποτελούν το υψηλότερο κριτήριο για τις δυνατότητες κάθε ποδοσφαιρικής ομάδας και το οποίο οι Μαδριλένοι ανεβάζουν κάθε χρόνο και πιο πάνω. Γιατί κάθε φορά πετυχαίνουν το ακατόρθωτο. Γιατί με τις περσινές ανατροπές πέτυχαν απανωτά θαύματα και πήραν το τρόπαιο. Γιατί φέτος λες δεν πάει πιο πάνω, ώσπου έρχεται αυτό το εμφατικό 2-5 στο Ανφιλντ κόντρα στη Λίβερπουλ και σε τρομοκρατεί! Γιατί βλέπεις ότι μόνο αν θέλει η «βασίλισσα», την συμπαθείς ή όχι, θα σου αφήσει χώρο να κερδίσεις κι εσύ κάτι. Ακόμη κι αν η Ρεάλ δεν φτάσει στην κατάκτηση και του φετινού τροπαίου, τουλάχιστον ως φίλαθλοι θα έχουμε να λέμε ότι μαζί της, ποτέ δεν βαριέσαι και πάντα περιμένεις να δεις το αδύνατο να γίνεται δυνατό…