Ήταν πολλοί εκείνοι που περίμεναν την αγωνιστική καθίζηση του Παναθηναϊκού στον β’ γύρο της Super League. Και την περίμεναν, όχι γιατί οι «πράσινοι» δεν άξιζαν να βρίσκονται στην κορυφή με βάση την σταθερότητα που επέδειξαν από το ξεκίνημα της σεζόν αλλά γιατί τα αποτελέσματα σε συνδυασμό με το ρόστερ της ομάδας ήταν αντιστρόφως ανάλογα της επιτυχίας τους. Και ο β’ γύρος του πρωταθλήματος αποδεικνύει του λόγου το αληθές…

Ο Παναθηναϊκός μετά την επανέναρξη της κούρσας λίγο πριν τις γιορτές… ρετάρει για τα καλά και η μηχανή του δείχνει ότι χρειάζεται επειγόντως σέρβις. Κι όμως, αντί η ομάδα να μπει κατευθείαν στο… συνεργείο, εντούτοις δεν έχει περάσει ούτε απέξω! Σε μια εβδομάδα η μεταγραφική περίοδος τελειώνει αλλά η ποιοτική μεταγραφική ενίσχυση ακόμη να έρθει. Κι αυτό λειτουργεί σε βάρος του συνόλου, που νιώθει ακόμα μεγαλύτερη την πίεση στον δρόμο ια τον τίτλο…

Ο Παναθηναϊκός προχωράει ασθμαίνοντας εδώ και 5-6 αγωνιστικές αλλά η διοίκηση όπως φαίνεται δεν ιδρώνει. Τα προβλήματα συσσωρεύονται αλλά ουδείς συγκινείται. Και είναι πολλοί οι λόγοι που φέρνουν τους «πράσινους» στο κατώφλι μιας καταστροφικής συνέχειας, με την ΑΕΚ στο σβέρκο του, τον ανεβασμένο ΠΑΟΚ στο κατόπι του και τον απρόβλεπτο Ολυμπιακό να ροκανίζει σιγά-σιγά την διαφορά των 12 βαθμών που είχε πριν κάποιες αγωνιστικές από τον «αιώνιο» αντίπαλο του.

Οι λόγοι της «πράσινης» κατηφόρας πολλοί και απολύτου ποδοσφαιρικής λογικής. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς:

1.Η έλλειψη λύσεων: Το ρόστερ που φτιάχτηκε το καλοκαίρι, ήταν ποιοτικά πολύ καλύτερο από προηγούμενες χρονιές όμως δεν ήταν πλήρες. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει στα χέρια του ποιοτικές λύσεις για να ξεκουράζει παίκτες ή να μπορεί να καλύπτει τα κεντά. Επί της ουσίας λύση είχε μόνο στην επίθεση (Σπόραρ-Ιωαννίδης και Αϊτόρ-Βέρμπιτς). Από εκεί κι πέρα τα πράγματα δυσκολεύον αρκετά. Με πρώτη την αριστερή πτέρυγα της ομάδας όπου έδιναν κι έπαιρναν οι συνεργασίες Χουάνκαρ και Αϊτόρ. Όμως οι «πράσινοι» έχασαν με τραυματισμό τον πρώτο σκόρερ τους, ενω ο Χουάνκαρ είναι ντεφορμέ και δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη του πρώτου γύρου. Ισάξιοι αντικαταστάτες δεν υπάρχουν. Ο Βέρμπιτς διακρίνεται περισσότερο για τη γκρίνια και τα νεύρα του και λιγότερο για την προσφορά του και ο Σάντσες δεν είναι Χουάνκαρ.

Στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ο Γιοβάνοβιτς αναγκάστηκε να φέρει από τον πάγκο τον ντεφορμέ Σπόραρ, τον Τσόκαϊ, τον Σάντσες και τον Βαγιαννίδη. Και δεν πήρε τίποτα από αυτούς. Τη στιγμή που η δεύτερη ΑΕΚ στη Νεάπολη έφερνε από τον πάγκο παίκτες όπως ο Φερνάντες ο οποίος δημιούργησε το γκολ της ισοφάρισης, ο Μάνταλος που έδωσε την ασίστ για το δεύτερο γκολ και ο Τσούμπερ που σημείωσε το γκολ της ανατροπής από την ασίστ του Ελληνα διεθνή. Αυτά για να καταλάβετε τη διαφορά στα ρόστερ των δύο ομάδων.

2.Καθυστέρηση στις μεταγραφές: το αξιοπερίεργο εδώ είναι ότι διοίκηση και προπονητής ενώ έβλεπαν από καιρό τα κενά που είχαν δημιουργηθεί, δεν προχώρησαν στην έγκαιρη ποιοτική ενίσχυση της ομάδας και άφησαν τον χρόνο να κυλάει βλέποντας το… ρετάρισμα της μηχανής. Κι αυτό έφερε γκρίνια στον κόσμο και φωνές κατά του μεγαλομετόχου. Όχι αδικαιολόγητα. Μπήκαμε στην τελευταία εβδομάδα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου και στο «τριφύλλι» έχουν έρθει ένας αριστερός μπακ (Πούχατς) κι ένας μέσος (Κλεϊνχέισλερ) τον οποίο ακόμα δεν έχουμε δει. Δεν ήρθε μέσος που θα βοηθήσει και στην ανασταλτική λειτουργία, ούτε δημιουργικός μέσος (ο Παναθηναϊκός πάσχει στη δημιουργία ευκαιριών), κυρίως δε, δεν ΄δει έρθει ο εξτρέμ που θα βγάλει την ομάδα από τα δύσκολα και θα μπορεί να προκαλεί ρήγματα και να σκοράρει. Όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό και οι νέοι παίκτες να έχουν μπει στην εξίσωση από την Πρωτοχρονιά. Όμως τίποτα από αυτά δεν συνέβη και αυτό πληρώνει η ομάδα…

3.Ντεφορμάρισμα: Οσο ο Παναθηναϊκός πήγαινε «τρένο» στον πρώτο γύρο όλα ήταν καλά. Μόλις όμως ήρθε η κόπωση (σωματική και ψυχολογική), όλα άλλαξαν. Αρκετά βασικά στελέχη (Σένκεφελντ, Παλάσιος, Πέρεθ, Χουάνκαρ, Κώτσιρας) είναι ντεφορμέ, ισάξιοι τους αντικαταστάτες δεν υπάρχουν κι αυτό έφερε πίεση και η πίεση λάθη. Χάθηκε η αυτοσυγκέντρωση και η αυτοπεποίθηση. Η πίστη στο πλάνο ταρακουνήθηκε και δίχως παίκτες με δυνατή προσωπικότητα είναι δύσκολο να ξαναφτιαχτεί το σύνολο που διακρίθηκε τις προηγούμενες αγωνιστικές.

4.Διοίκηση-προπονητής: Η ομάδα φωνάζει για μεταγραφές αλλά άγνωστο γιατί, η διοίκηση δεν δείχνει να αφουγκράζεται την αγωνία του κόσμου. Αγνωστο παραμένει γιατί ο μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος δείχνει κάτι σαν απάθεια (σε συνδυασμό με το ανύπαρκτο όπως φαίνεται, τμήμα σκάουτινγκ) απέναντι στις κραυγές, δεν φαίνεται ότι αγωνιά για τη συνέχεια. Η ΠΑΕ αντί να προχωρήσει σε… αναδόμηση της ομάδας επιμένει να βγάζει μόνο ανακοινώσεις για τη διαιτησία, σε μια σεζόν μάλιστα που οι διαιτητές την πάνε πρίμα…

Από την άλλη πλευρά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς λένε όσοι ξέρουν καλύτερα τα εσωτερικά της ομάδας, είναι της σχολής «αυτούς ξέρω αυτούς εμπιστεύομαι» και ότι δεν καίγεται για μεταγραφές. Εμπιστεύεται αυτούς που έχει και θεωρεί ότι η αγωνιστική «κοιλιά» της ομάδας του, είναι φυσιολογική και σύντομα θα επανέλθει στα επίπεδα του πρώτου γύρου. Αν συμβαίνει αυτό, τότε κάνεις ένα τεράστιο λάθος, γιατί τότε οι «πράσινοι» δεν είχαν την πίεση του πρωταθλητισμού. Όμως εδώ που έφτασαν τα πράγματα είναι υποχρεωμένοι να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα. Ανέβασαν πολύ τον πήχη, «έφτιαξαν» μετά από χρόνια τον κόσμο τους και θα πρέπει να να δείξουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν, σε μια κρίσιμη χρονικά περίοδο, αφού πλέον η διαφορά ασφαλείας που είχαν από τους ανταγωνιστές τους εξανεμίστηκε. Μπορούν;