Τρεις ιστορίες λιγότερο γνωστές στο ευρύ κοινό, λύνουν πολλές απορίες του φίλαθλου κόσμου από τα χρόνια του μεγάλου άσου στα γήπεδα.

Πως πήρε το πραγματικό του όνομα Εντσον, πως βγήκε το προσωνύμιο «Πελέ» και πως βρέθηκε με το καλημέρα την εθνική σε ηλικία 17,5 χρονών με το νο10 στη πλάτη, τη στιγμή που έπαιζε σε μια ομάδα γεμάτη από καταξιωμένους άσους της εποχής (Βαβά, Γκαρίντσα, Ντίντι κλπ)…

Ο Πελέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη Τρες Κορασόες της πολιτείας Μίνας Ζεράις της Βραζιλίας, 300 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Πατέρας του ήταν ο Ζοάο Ράμος ντο Νασιμέντο, γνωστός ως Ντοντίνιο, ο οποίος ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα (ήταν σέντερ φορ) στη Βραζιλία. Όμως σε ηλικία 23 χρόνων είχε σοβαρό τραυματισμό που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει άδοξα το ποδόσφαιρο. Ο Πελέ ήταν το πρώτο παιδί από τα τρία της οικογένειας και βαφτίστηκε Έντισον προς τιμή του εφευρέτη Τόμας Έντισον (το ηλεκτρικό πήγε στη πόλη του λίγο καιρό πριν από τη γέννηση του Πελέ) και στη συνέχεια αφαιρέθηκε το «ι» από το όνομα κι έγινε Εντσον.

Το παρατσούκλι «Πελέ» του το κόλλησε ένας συμμαθητής του στο σχολείο και μάλιστα ήταν η αφορμή για να τιμωρηθεί ο μικρός Έντσον με τριήμερη αποβολή, καθώς τσακώθηκε και χτύπησε τον μικρό που του έβγαλε το παρατσούκλι. Υπάρχουν δύο εκδοχές για το τι πραγματικά σημαίνει «Πελέ» και είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος επιμένει πως δεν γνωρίζει πως προέκυψε. Η πρώτη εκδοχή είναι πως μία ημέρα που έπαιζε ποδόσφαιρο, στα χωράφια του Τρες Κορασόες με τους φίλους του, βρήκε πεταμένη κοντά σε σταθμό του τρένου μία παλιά, ξεφούσκωτη, χαλασμένη, αλλά δερμάτινη μπάλα. Έκτοτε προέκυψε και το «pele» που σήμαινε δέρμα σε πολλές λατινογενείς γλώσσες. Η άλλη εκδοχή είναι πως το όνομα αυτό του το κόλλησαν όταν ο ίδιος αποκαλούσε λανθασμένα τον αγαπημένο παίκτη του «Μπιλέ» ως «Πιλέ», τερματοφύλακα της Βάσκο ντα Γκάμα. Πολλά χρόνια αργότερα, ένας θεολόγος του είπε ότι η λέξη «pele» υπάρχει στη Βίβλο και στα εβραϊκά σημαίνει θαύμα…

Τέλος ο Πελέ έκανε παγκοσμίως γνωστό το όνομά του στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Σουηδία το 1958 με το νούμερο 10. Αυτό λοιπόν το νούμερο δόθηκε στον Πελέ… κατά λάθος. Την επιλογή δεν την έκανε ο προπονητής αλλά η… FIFA! Κι αυτό γιατί η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Βραζιλίας είχε αμελήσει να στείλει τους αριθμούς των παικτών στην FIFA και η Παγκόσμια Συνομοσπονδία αναγκάστηκε λίγο πριν τους αγώνες να μοιράσει μόνη τη τυχαία τους αριθμούς στις φανέλες των παικτών της «σελεσάο». Ετσι το νο3 δόθηκε στον τερματοφύλακα Ζιλμάρ, το νο7 στον Γκαρίντσα και το νο11 στον Ζαγκάλο. Στον Πελέ δόθηκε το 10 και από τότε δεν το έβγαλε ποτέ από την πλάτη του. Εκτοτε άλλωστε, το «νο10» το έπαιρναν στις ομάδες τους οι καλύτεροι μεσοεπιθετικοί ποδοσφαιριστές…