Όταν δεν τελειώνεις ένα παιχνίδι την ώρα που πρέπει λογικό κι επόμενο η μπάλα να σε τιμωρήσει. Και να σε τιμωρήσει σκληρά. Κι αυτό ακριβώς έπαθαν Παναθηναϊκός κιαι Ολυμπιακός στη πρεμιέρα του β’ γύρου, όπου παγιδεύτηκαν σε Νίκαια και Γιάννινα.

Κι αν για τους «πράσινους» η απώλεια δεν στοιχίζει τόσο αφού εξακολουθεί η διαφορά ασφαλείας από την 2η ΑΕΚ να είναι μεγάλη (6 αντί 8 βαθμών) για τους «ερυθρόλευκους» το τρένο για διεκδίκηση του τίτλου κατά 90% χάθηκε οριστικά. Όχι τόσο γιατί οι 22 αγώνες που απομένουν είναι λίγοι αλλά γιατί πολλές κακές συνήθειες παραμένουν.

Μόνη κερδισμένη της πρεμιέρας η ΑΕΚ που μείωσε σε έξι τους βαθμούς διαφοράς από την κορυφή και μπορεί να ελπίζει βάσιμα πλέον στη κατάκτηση του τίτλου, παράλληλα δε, ξέφυγε έξι πόντους από τον Ολυμπιακό. Θυμίζω ότι τους «αιώνιους» ο «δικέφαλος» τους έχει στην έδρα του στον β’ γύρο…
Στο ματς της Νίκαιας ο Παναθηναϊκός την πάτησε σαν αρχάριος. Προηγήθηκε νωρίς, είχε δοκάρι, έχασε ευκαιρίες, δεν «σκότωσε» τον ιωνικό και τελικά πάτησε τη μπανανόφλουδα. Οι γηπεδούχοι όσο περνούσε η ώρα κι έμενε το 1-0 ήλπιζαν σε μια στιγμή τους κι έπαιρναν θάρρος. Βρήκαν τη στιγμή από μια έξοχη προσπάθεια στο 85’ και λίγο έλειψε στο 90’ να πάρουν ολόκληρο το ματς αλλά το σουτ του Μασάς ήταν αδύναμο. Ο νόμος της μπάλας αποδείχθηκε σκληρός για τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος γιατί εκτός των άλλων και η (μπόλικη) τύχη που είχε τον πρώτο γύρο κάποτε τελειώνει…
Η ΑΕΚ εύκολα ή δύσκολα θα το έπαιρνε το τρίποντο από τη Λαμία. Η οποία Λαμία στάθηκε αρκετά καλά στο πρώτο 45λεπτο αλλά αυτό δεν έφτανε για να κάνει την έκπληξη. Ο Ολλανδός Τόμας Φαν Βέερτ αποδεικνύεται λίρα εκατό στο σκοράρισμα και ήταν αυτός που έβγαλε την Ενωση από τις όποιες περιπέτειες, δίνοντας της παράλληλα ψυχολογικό αβαντάζ επί του Παναθηναϊκού.

Ανεπίδεκτος μαθήσεως παραμένει ο Ολυμπιακός. Εμφανώς βελτιωμένος από τη μέση και μπροστά παρουσιάζεται ακόμα χειρότερος στο αμυντικό του κομμάτι. Κι εννοείται πως όταν θέλεις να λες πως ξεκινάς αντεπίθεση τίτλου, φροντίζεις και να το αποδεικνύεις. Στα φιλικά προετοιμασίας η ομάδα έδειξε ότι έκανε δουλειά. Στο ματς Κυπέλλου θύμισε δημιουργικά, την ομάδα των δύο πρώτων χρόνων του Μαρτίνς. Όμως αμυντικά (στο πρώτο μέρος) ήταν ομάδα αλάνας. Το καμπανάκι χτύπησε καλά, με τον Μίτσελ να δηλώνει τότε ότι «πρέπει να αποφασίσουμε τι ομάδα θέλουμε να είμαστε. Εκείνη του πρώτου μέρους ή του 2ου που έπαιξε πολύ καλό και ισορροπημένο ποδόσφαιρο». Από ότι φαίνεται οι παίκτες δεν έχουν διαλέξει ακόμα.

Εκείνο που έδειξε ο Ολυμπιακός στα Γιάννινα που παραδοσιακά δυσκολεύεται εκεί, ήταν η κακή, κάκιστη νοοτροπία. Με εντυπωσιακή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο κυριάρχησε στα Γιάννινα, δεν πτοήθηκε από τις συνεχείς διακοπές και με τον παλιό πολύ καλό Φορτούνη πήρε προβάδισμα δύο γκολ. Κι αντί να βγει να διαχειριστεί το σκορ και να τελειώσει με ένα ακόμα γκολ το ματς, ο Ολυμπιακός δεν βγήκε καν να παίξει! Ο ΠΑΣ που καίγεται για τη σωτηρία του, βρήκε ευκαιρία ισοφάρισε 2-2 και δικαιούτο ακόμα και τη νίκη αφού και δοκάρι είχε και μεγάλη ευκαιρία στο φινάλε! Πως αντέδρασε ο Ολυμπιακός; Μη αντιδρώντας! Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό από όλα. Παράλληλα έδειξε και κάτι ακόμη αρνητικό, όπως κάνε άλλωστε από την αρχή της σεζόν. Όταν δεχτεί γκολ, σχεδόν άμεσα δέχεται και δεύτερο (θυμηθείτε πχ την ήττα από τον Αρη στο «Κλ. Βικελίδης»). Αυτό δείχνει έλλειψη προσωπικότητας και αυτοπεποίθησης και πως κανείς στην ομάδα πιστεύει ότι μπορεί να διεκδικήσουν τον φετινό τίτλο, γιατί πλέον δεν εξαρτάται από τους ίδιους αλλά και από τους αντιπάλους τους.