Ο Φώτη Ιωαννίδης μίλησε για την έως τώρα θητεία του στον Παναθηναϊκό και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος ζητάει σκληρή δουλειά από τους παίκτες του.

Επίσης, ο Έλληνας επιθετικός αναφέρθηκε στη βελτίωσή του στον αγωνιστικό χώρο, τους στόχους του και ξεκαθάρισε πως παρά το προβάδισμα του Παναθηναϊκού δεν έχει τελειώσει κάτι και πως θα χρειαστεί σοβαρότητα και σκληρή δουλειά και στο δεύτερο μισό της φετινής σεζόν. Ο Ιωαννίδης μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «bwinΣΠΟΡ FM 94,6». Αναλυτικά δήλωσε:

Για το αν τον ήθελε ο Παναθηναϊκός και έναν χρόνο πριν: «Ναι, υπήρχαν κάποιες συζητήσεις με τους κ.κ. Δώνη και Νταμπίζα, αλλά ο Λεβαδειακός ήθελε να μείνω για έναν ακόμη χρόνο και το σεβάστηκα».

Για τα όνειρα που είχε πηγαίνοντας στον Παναθηναϊκό: «Είχα όνειρα, γνώριζα πως θα ήταν δύσκολο να μπω να παίξω κατευθείαν, αλλά σταδιακά κατάφερα να αγωνιστώ. Είναι κάτι που θες από πολύ μικρός να βρεθείς σε έναν μεγάλο σύλλογο, για να πλησιάσει η καριέρα σου σε ό,τι έχεις ονειρευτεί. Ήμουν στη Χαλκίδα με την οικογένειά μου και κάποια μέρα με ενημέρωσαν πως η μεταγραφή έχει ολοκληρωθεί. Δεν θυμάμαι αν τους κέρασα (γέλια). Παίζει και όχι (γέλια). Τους χρωστάω. Η πρώτη μου χρονιά άρχισε λίγο με άτυχες στιγμές, γιατί είχα κάποιους τραυματισμούς. Όμως ήμουν πολύ ήρεμος και ήξερα πως θα είμαι έτοιμος για να αρπάξω την ευκαιρία. Στην αρχή έπαιζα ως εξτρέμ. Επίσης, στη Β’ Εθνική έπαιζα λίγο πίσω από τον Βαγγέλη Μάντζιο και αριστερά. Ο Βαγγέλης ήταν δάσκαλος για μένα, είχε φοβερή τεχνική και προσπαθούσα να πάρω πράγματα από αυτόν. Είναι από τους καλύτερους Έλληνες φορ που έχουν περάσει».

Για το αν ήταν κακό το κλίμα στα αποδυτήρια με τον Μπόλονι: «Το κλίμα έχει να κάνει και με τα αποτελέσματα. Τη χρονιά με τον κ. Μπόλονι δεν υπήρχαν τα αποτελέσματα που αρμόζουν στον Παναθηναϊκό, γι’ αυτό όταν υπάρχουν προβλήματα υπάρχει και γκρίνια. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία, δεν είναι δουλειά του κάθε παίκτη να το κρίνει αυτό. Φυσικά κάθε παίκτης προτιμά να έχει η δική του ομάδα την κυριαρχία στα παιχνίδια. Αυτό δεν το κάναμε τότε, αλλά το κάνουμε τώρα με τον κ. Γιοβάνοβιτς. Είναι δύσκολο για έναν προπονητή να έρθει στη μέση της σεζόν, όπως ο κ. Μπόλονι, και να αλλάξει πολλά με παίκτες που δεν γνώριζε καλά. Ήθελε πιο πολύ τα αποτελέσματα, γι’ αυτό και όταν βάζαμε κάποιο γκολ, στη συνέχεια υποχωρούσαμε. Το είδαμε για παράδειγμα στα δύο παιχνίδια με την ΑΕΚ. Αυτό δεν γινόταν μόνο στα ντέρμπι, αλλά και με μικρότερες ομάδες».

Για το αν υπήρχε πρόβλημα με τον βοηθό του Μπόλονι, τον Κουζνέτσοφ: «Εγώ δεν είχα κάποια ρήξη μαζί του, αλλά υπήρχαν παίκτες που είχαν κάποιες ρήξεις. Οι παίκτες κάποιες φορές βγάζουν αντίδραση, είναι ανθρώπινο».

Για τη συνεργασία με τον Πογιάτος: «Η αλήθεια είναι πως είχα τους τραυματισμούς τότε και δεν είχα εγκλιματιστεί. Η ομάδα περνούσε μια άσχημη περίοδο και είχαμε προβλήματα με τα αποτελέσματα και τον τρόπο που παίζαμε. Δεν ήταν ένα πολύ καλό διάστημα. Δεν ξέρω αν ο χρόνος θα έδειχνε κάτι διαφορετικό, αλλά εκείνη τη στιγμή έπρεπε να γίνει μια αλλαγή. Ένας προπονητής που μπορεί να τα πάει καλύτερα ή χειρότερα σε μια διαφορετική ομάδα».

Για το αν υπήρχε ενδιαφέρον από άλλες ελληνικές ομάδες πριν τον Παναθηναϊκό: «Δεν είναι δική μου δουλειά, αλλά είχα ακούσει ότι υπήρχε ενδιαφέρον. Τον κ. Ανιγκό τον γνώριζα από τον Λεβαδειακό, με είχε βοηθήσει πολύ, αλλά δεν είχα ακούσει κάτι για τον Ολυμπιακό».

Για μια μεγάλη ευκαιρία που τον έχει… στοιχειώσει: «Δεν νομίζω να έχω κάτι κραυγαλέο. Ίσως πέρσι με τη Λαμία που έχασα μια ευκαιρία».

Για τη βελτίωσή του σε σχέση με πέρσι: «Βλέποντας τα παιχνίδια και αναλύοντας κάθε φάση καταλαβαίνεις πού πρέπει να βελτιωθείς. Βλέπω κι εγώ να εξελίσσομαι καθημερινά και δεν θέλω να σταματήσει αυτό».

Για το πιο δυνατό του στοιχείο και πού θέλει να βελτιωθεί: «Έχω την εντύπωση πως δυνατό στοιχείο είναι η αλληλεπίδραση με τους συμπαίκτες μου και η βοήθεια στο build up. Αυτό που πρέπει να βελτιώσω είναι οι κινήσεις μου στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, ώστε να βρίσκομαι σε περισσότερες καλές φάσεις. Δεν γίνεται πάντα να έχεις δύο φάσεις και δύο γκολ. Πάντα πρέπει να βρίσκω τρόπο να γίνομαι απειλητικός».

Για το αν κάνει αυτοκριτική μετά τα ματς: «Πάντα κάνω αυτοκριτική. Οι αναλυτές μάς δίνουν τις φάσεις μας κομμένες σε βίντεο και τις μελετάμε. Υπάρχουν φορές που θα παρακολουθήσω και ολόκληρα παιχνίδια. Έτσι μόνο μπορείς να βελτιωθείς προσωπικά και μαζί σου όλη η ομάδα».

Για την έλευση του Γιοβάνοβιτς: «Μας έδωσε από την πρώτη στιγμή να καταλάβουμε ότι πρέπει να υπάρχει σοβαρότητα και να κυνηγάμε τους στόχους που πρέπει να διεκδικεί ο Παναθηναϊκός, με πολλή δουλειά. Οι ξένοι παίκτες με το που έρχονται στην ομάδα καταλαβαίνουν σε τι μεγάλο σύλλογο έρχονται, αφού κι εμείς βοηθάμε σε αυτό. Υπάρχουν υψηλά στάνταρ».

Για τον στόχο που είχαν πέρσι: «Ο βασικός μας στόχος ήταν η έξοδος στην Ευρώπη και να τερματίσουμε όσο ψηλότερα μπορούσαμε. Ξέρουμε πως ο πρωταθλητισμός είναι αυτό που απαιτείται για τον Παναθηναϊκό και καταφέραμε να κατακτήσουμε το Κύπελλο. Από την προετοιμασία καταλάβαμε ότι χτίζεται κάτι διαφορετικό, όσον αφορά στην ανάπτυξη, το build up και την κυριαρχία».

Για την πίεση που είχε η ομάδα για να βγει στην Ευρώπη: «Είμαστε επαγγελματίες και η πίεση είναι μέρος της δουλειάς, αλλά σίγουρα υπήρχε μεγάλη πίεση. Το ματς που κερδίσαμε με 3-0 με την ΑΕΚ ήταν πολύ σημαντικό. Νιώθαμε τεράστια πίεση όλη την εβδομάδα, δεν υπήρχαν γέλια, ήμασταν φουλ συγκεντρωμένοι και καταφέραμε να πάρουμε τους τρεις βαθμούς. Δείξαμε από το πρώτο λεπτό πως το παιχνίδι ήταν δικό μας».

Για την παρουσία του Παναθηναϊκού στα playoffs: «Κάναμε ουσιαστικά πρωταθλητισμό. Η παρουσία μας εκεί ήταν η βάση για να αρχίσουμε την καλή πορεία που έχουμε φέτος».

Για τη νοοτροπία της ομάδας: «Έχουμε τη νοοτροπία ότι θα μπούμε μέσα και θα πάρουμε αυτό που αξίζουμε. Ότι δεν θα χάσουμε. Την έχουμε αυτή τη νοοτροπία πλέον, το βλέπω και στους συμπαίκτες μου. Σε κάθε παιχνίδι στόχος είναι η νίκη, εντός ή εκτός έδρας, σε ντέρμπι ή όχι. Ακόμη κι αν ένα παιχνίδι δεν κυλά όπως πρέπει, έχουμε την πίστη και βλέπουμε ότι βρίσκουμε τη λύση».

Για το τι κάνει στην ελεύθερη ώρα του: «Ξεκούραση, βόλτες, για φαγητό με συμπαίκτες ή καμιά κοπέλα (γέλια). Και gaming, παίζω γενικά υπολογιστή, X Box και Playstation. Βλέπω και πολλές σειρές. Βλέπω τώρα Φιλαράκια και Office, αλλά και House of Dragon. Σε δύο χρόνια ο επόμενος κύκλος λένε, δεν ξέρω αν θα ζήσουμε».

Για την αγάπη του για το τένις: «Παίζω τένις, όχι μέσα στη σεζόν, αλλά περισσότερο τα καλοκαίρια. Παίζω με τον Σάρλια ή τον Διούδη. Από τον Σάρλια χάνω με 3-1, με τον Διούδη είναι πιο ισορροπημένα. Είναι πολύ δύσκολο άθλημα, αν και φαίνεται εύκολα απέξω».

Για τη σχέση με τον πατέρα του: «Δεν χρειάζεται να μου λέει αν δεν έκανα κάτι, γιατί πάντα τα έχω κάνει (γέλια). Είναι του χώρου, οπότε έχουμε στενή σχέση και κρατάω τις συμβουλές του πάντα. Δεν είναι από τους μπαμπάδες που θα σου πει ‘τι παικταράς είσαι’. Το ακριβώς αντίθετο. Όταν τον είχα προπονητή, συχνά δεν με έβαζε να παίζω και ήμουν ο πρώτος που τα άκουγε. Το θέμα είναι οι γονείς να είναι όσο κοντά αλλά και ταυτόχρονα όσο μακριά γίνεται σε ένα παιδί που ασχολείται με τον αθλητισμό».

Για το 12/13 του πρώτου γύρου και το αν περίμενε τέτοια πορεία: «Από την αρχή το νιώσαμε μόνοι μας πως πρέπει να κυνηγήσουμε πιο μεγάλα πράγματα. Σε ένα μίτινγκ που είχαμε πρόσφατα, κανένας δεν περίμενε τέτοιο ξεκίνημα. Το σημαντικό όμως είναι να συνεχιστεί, γιατί δεν είμαστε ούτε καν στο μέσον. Υπάρχει πολύς δρόμος και δεν πρέπει να φουσκώσουν τα μυαλά μας. Κοιτάμε πάντα το παιχνίδι που έρχεται, όχι τη συνέχεια».

Για το αν υπήρχε φέτος ένα ματς που έπεισε την ομάδα ότι θα κάνει πρωταθλητισμό: «Θα μπορούσα να πω το διπλό στην Τούμπα, όπου δείξαμε χαρακτήρα και νοοτροπία πρωταθλητισμού. Αν κρατηθούμε σε αυτά τα στάνταρ, γιατί όχι να μην κατακτήσουμε το όνειρό μας».

Για τη συνεργασία με τον Σπόραρ: «Έχουμε εξαιρετική συνεργασία. Μαθαίνω πράγματα από όλους και τον παρατηρώ σε όσα παιχνίδια δεν ξεκινάω, γιατί έχει πολύ καλές κινήσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και βοηθά την ομάδα να δημιουργεί χώρους. Όλοι θέλουμε το καλύτερο για την ομάδα».

Για τη συνύπαρξη με τον Σπόραρ στο ίδιο σχήμα: «Μεταξύ μας το έχουμε συζητήσει ότι βοηθά και τους δύο να παίζουμε μαζί. Δεν το έχουμε δοκιμάσει στην προπόνηση, αλλά το έχουμε συζητήσει με τον κ. Γιοβάνοβιτς. Με τη Σλάβια δεν είχε λειτουργήσει τόσο, γιατί αναγκαστήκαμε να παίζουμε με βαθιές μπαλιές. Πλέον λειτουργεί καλύτερα. Μου αρέσει να παίζω ως δεύτερος επιθετικός, με βοηθά γιατί μπαίνω στην περιοχή λίγο πιο ελεύθερος. Έτσι έγινε με τον Ατρόμητο, αλλά και τον Παναιτωλικό».

Για τη φάση του πέναλτι με τον Ολυμπιακό: «Όταν κάνεις ζέσταμα, θες να μπεις για να βοηθήσεις. Και το πίστευα. Εκνευρίστηκα που φάγαμε το γκολ και με κάλεσε με τη μία ο κόουτς. Λίγο νευριασμένος που άργησα να μπω (γέλια). Κυνήγησα κάθε μπάλα και σε εκείνη τη φάση, έκανε τη σέντρα ο Κουρμπέλης, που δεν ήταν καλή. Κυνήγησα τη φάση μπας και καταφέρω να τον περάσω, ένιωθα ότι μπορώ να τον περάσω. Βλέπω τον Άβιλα ότι θέλει να με καλύψει, τον κοιτάω και ένιωθα ότι θα κάνει λάθος. Άπλωσε τον αγκώνα και με βρήκε στο στήθος. Αρχικά νόμιζα πως ήταν φάουλ και όχι πέναλτι. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν παράβαση. Έπιανα το κεφάλι και το στήθος μου για να σιγουρευτώ πως θα δοθεί η παράβαση. Βλέπω να δίνει πέναλτι και λέω “εδώ είμαστε”. Ο Σπόραρ πήρε την μπάλα για την εκτέλεση, γιατί έχουμε από πριν συμφωνημένα ποιος θα εκτελεί τα πέναλτι. Θέλω κι εγώ να αρχίσω να εκτελώ πέναλτι. Τον ρώτησα πώς νιώθει, μου λέει “καλά, αν νιώθεις ότι μπορείς να το εκτελέσεις, πάρτο”. Του είπα όμως “σε πιστεύω” και ευτυχώς το εκτέλεσε καλά και το έβαλε».

Για τη φασαρία που έγινε για τα πέναλτι του Παναθηναϊκού: «Δεν μας ενοχλεί. Όλα τα πέναλτι ήταν παραβάσεις, όπως και το δικό μου. Δέχομαι αγκωνιά στο στήθος, που ήταν και αρκετά δυνατή αγκωνιά. Είδα και διάφορους διαιτητές να λένε πως ήταν καθαρή παράβαση και πέναλτι».

Για τη δύναμη της Λεωφόρου και τη στήριξη του κόσμου: «Μας δίνει τεράστια ώθηση. Όταν μάθαμε ότι θα έχει 15.000 στον Βόλο και το λέγαμε στους ξένους, μας ρωτούσαν “σοβαρά;” Δείχνουν την αγάπη τους παντού. Νιώθουμε παντού την αγάπη του κόσμου. Ειδικά στη ρεβάνς με τη Σλάβια, αλλά και στα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό».

Για το γκολ στο τέλος στο ματς με τον Άρη: «Δεν σταμάτησε ο κόσμος να φωνάζει. Πίστευαν πως θα σκοράρουμε και το κάναμε».

Για την πρόκληση της συμμετοχής στην Ευρώπη: «Θέλουμε όλοι να παίξουμε σε μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εκεί αξίζει να βρίσκεται ο Παναθηναϊκός και είμαι βέβαιος πως αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε εκεί. Έχω δει βίντεο από παλιές πορείες της ομάδας, εντυπωσιακές στιγμές που έχουν ζήσει οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού. Μακάρι να τις ξαναζήσουμε».

Για την πρόταση που υπήρχε πέρσι τον Ιανουάριο από το MLS: «Δεν ασχολούμαι καθόλου με αυτά. Εμένα δουλειά μου είναι να προσπαθώ για το καλύτερο δυνατό. Για προτάσεις και άλλα τέτοια, έχω τους ανθρώπους μου που ειδικεύονται σε αυτό το κομμάτι. Ο Παναθηναϊκός με πιστεύει σαν παίκτη, το νιώθω καθημερινά και προσπαθώ να το ανταποδίδω».

Για τις προσωπικές του φιλοδοξίες: «Μικρότερος έλεγα πως θέλω να παίξω σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα. Είναι κάτι που το έχω στο μυαλό μου, δεν σταματώ να πιστεύω στον εαυτό μου. Βρίσκομαι σε έναν τεράστιο σύλλογο που είναι όνειρο πολλών παιδιών και θέλω να συνεχίσω έτσι. Η Premier League είναι ένα όνειρο για κάθε παίκτη, αν και οι Ισπανοί συμπαίκτες μου λένε να πάω στη La Liga».

Για τα προγνωστικά του για το Μουντιάλ και το δίλημμα Μέσι-Ρονάλντο: «Πριν αρχίσει το Μουντιάλ πίστευα πολύ τη Βραζιλία και την Αγγλία, αλλά τις… καθάρισα και τις δύο (γέλια). Έχω εντυπωσιαστεί πολύ από το Μαρόκο, βλέπω τη Γαλλία να είναι πολύ δυνατή και ο Μέσι κρατά την Αργεντινή. Θέλω το Μαρόκο να περάσει στον τελικό, δεν θέλω τη Γαλλία πάλι. Και θέλω τον Μέσι να πάει τελικό. Στο δίλημμα Μέσι-Ρονάλντο παίρνω θέση… Είμαι με τον Μέσι. Παικταράς και ο Ρονάλντο, μιλάμε για τους δύο κορυφαίους παίκτες των τελευταίων 15 ετών. Είμαστε τυχεροί που τους ζούμε. Όμως προτιμώ τον Μέσι λόγω του φυσικού του ταλέντου. Όσο κι αν έχει δουλέψει ο Ρονάλντο, πρέπει να δουλεύει περισσότερο από όλους, αλλά ο Μέσι έχει ένα ταλέντο που είναι σε άλλο επίπεδο».

Για τα ινδάλματά του: «Ήταν ο Ρονάλντο, το φαινόμενο. Από τους τωρινούς είναι ο Μπενζεμά. Ακόμη κι όταν δεν σκοράρει, βοηθά πολύ την ομάδα. Από την Ελλάδα θα έλεγα τον Μάντζιο».

Για τους προπονητές που τον βοήθησαν: «Ο Ανιγκό μού έδωσε τις βάσεις στον Λεβαδειακό. Όλοι οι προπονητές έχουν βάλει το λιθαράκι τους. Κι ο κόουτς Γιοβάνοβιτς με έχει βοηθήσει πολύ και με βοηθά καθημερινά».

Για τη διαφορά που έχει ο Παναθηναϊκός στο πρωτάθλημα: «Κανένας παίκτης δεν πιστεύει ότι έχει τελειώσει το πρωτάθλημα. Δεν το λέμε απλά, αλλά το πιστεύουμε κιόλας. Κοιτάμε το επόμενο ματς κάθε φορά».

Για την πάσα του Μέσι στο 1-0 επί της Ολλανδίας: «Είναι πάσα Playstation. Μόνο αυτός μπορεί να την κάνει, άντε και ο Ντε Μπρόινε».

Για την προετοιμασία στην Κύπρο: «Εγώ είχα έναν τραυματισμό, αλλά ήταν σημαντικό να έρθουμε κοντά στο διάστημα της διακοπής και να επανέλθουμε σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε από το ματς της Πέμπτης».

Για τον τραυματισμό του: «Έχει βελτιωθεί η κατάστασή μου. Πονάω λίγο ακόμη, αλλά σε βαθμό υποφερτό και είμαι ψιλοέτοιμος».

Για την παρουσία του στην Εθνική ομάδα: «Είναι ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε και θέλω να καθιερωθώ. Να βοηθήσω την Εθνική ομάδα να επιστρέψει στο επίπεδο που ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Δεν έχουμε πολλούς καλούς σέντερ φορ και ελπίζω να μπορέσω να δώσω λύσεις».

Για την αγάπη του για το Gaming: «Παίζω Formula 1, έπαιζα FIFA αλλά σταμάτησα γιατί εκνευριζόμουν όταν… κολλούσε».

Για τους παίκτες που κάνει παρέα: «Κάνω παρέα με τον Πούγγουρα, που έχει και γενέθλια σήμερα. Με τον Κουρμπέλη είμαστε συνέχεια μαζί, αλλά και με τον Σάρλια κάνουμε καλή παρέα, όπως και με τον Βέρμπιτς. Πέρσι έκανα παρέα με τον Γκατσίνοβιτς, αλλά ακόμη τα λέμε. Η φιλία παραμένει, εκτός γηπέδου».

Για τον Μπερνάρ: «Ίσως είναι ο πιο ταπεινός μέσα στα αποδυτήρια. Είναι φοβερός τύπος και πιστεύω πως θα δώσει πολλά».