Η αντίστροφη μέτρηση για το συγκλονιστικό διήμερο που μας περιμένει στο Κατάρ μόλις ξεκίνησε. Δύο 24ωρα, 4 παιχνίδια, 8 ομάδες ξεκινούν από σήμερα το κυνήγι του Αγιου Δισκοπότηρου του ποδοσφαίρου. Το μεγαλύτερο τρόπαιο που ονειρεύεται κάθε ποδοσφαιριστής και προπονητής να κατακτήσει, να κρατήσει στα χέρια του. Κροατία – Βραζιλία και Ολλανδία –Αργεντινή σήμερα, Γαλλία – Αγγλία και Πορτογαλία – Μαρόκο αύριο, όλοι για μια θέση στην τελικη΄τετράδα του 22^ου Μουντιάλ. Κι όποιος αντέξει..

Ας δούμε λοιπόν τι θα δούμε σήμερα: Την αρχή των προημιτελικών κάνει (17.00) το ζευγάρι της προηγούμενης φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 Κροατίας με την πεντάκις Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Βραζιλία. Ζευγάρι με ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ, ρόλους που έχουν αποδεχθεί και οι δύο και δεν τους ενδιαφέρει κιόλας.

Η Κροατία, όπως πολύ σωστά την χαρακτήρισε ο Τίτε είναι «παράδειγμα ανθεκτικότητας». Όταν έχεις φτάσει στον τελικό του μουντιάλ στη Ρωσία και στο αμέσως επόμενο σχεδόν με την ίδια ομάδα φτάνεις και στους «8» του φετινού μουντιάλ, στοχεύοντας σε πρόκριση στον ημιτελικό, φυσικά και είσαι ο ορισμός της ομάδας-μπετόν, της ομάδας που αντέχει στο χρόνο, έστω κι αν μετά τον αποκλεισμό του Βελγίου είσαι η πιο «γερασμένη» του τουρνουά. Όμως αυτό είναι ίσως και το μεγάλο κίνητρο της ομάδας του Ντάλιτς. Ότι οι μεγάλοι αστέρες της (Μόντριτς, Πέρισιτς, Κοβάσεβιτς) έχουν την τελευταία τους ευκαιρία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Κι αυτό τους καθιστά επικίνδυνους, κυρίως δε, απρόβλεπτους. Μπαλαδόροι είναι όλοι, έμπειροι και ξέρουν να αντέχουν στις κακουχίες. Στη προηγούμενη διοργάνωση έπαιξαν δύο φορές παράταση-πέναλτι και μια φορά παράταση στα τρία νοκ άουτ ματς, με πολύ κούραση αλλά και απώλειες τραυματισμών, όμως κατάφεραν κι έφτασαν στον τελικό με τη Γαλλία. Φέτος έχουν πάλι το ντεσαβαντάζ ότι έπαιξαν ήδη μια παράταση και πέναλτι με την Ιαπωνία που τους έβγαλε τα συκώτια στο τρέξιμο και δεν είναι βέβαιο ότι θα αντέξουν και πάλι. Όμως μιλάμε για τη φιναλίστ του 2018…

Η Βραζιλία από την άλλη, έχει παίξει μέχρι σήμερα το καλύτερο ποδόσφαιρο στη διοργάνωση μαζί με τη Γαλλία. Ομαδα ισορροπημένη με τον ίδιο κόουτς, πλούσιο ταλέντο, γρήγορη και θεαματική αλλά και που ξέρει να παίζει άμυνα. Με το Νεϊμάρ στην 11άδα σε καλύτερη κατάσταση από τον τραυματισμό του, με την επιστροφή Ντανίλο (μόνη απώλεια ο Αλεξ Σάντρο) και πολλές ποιοτικές λύσεις από τη μέση και μπροστά, η Βραζιλία έχει να φοβάται μόνο τον κακό εαυτό της. Όμως ακόμη και η κατάσταση της υγείας του μυθικού Πελέ, αποτελεί για τη «σελεσάο» ένα έξτρα κίνητρο για να φτάσει ως το τέλος…

Στον δεύτερο προημιτελικό της ημέρας (21.00) έχουμε το ντέρμπι με το πλούσιο παρελθόν. Ολλανδία-Αργεντινή, σε ένα ματς που θα πέσουν κορμιά. Η σκλητοτράχηλη και ποιοτική Ολλανδία απέναντι στην παθιασμένη Αργεντινή, συνθέτουν ένα εκρηκτικό ζευγάρι που ξεχειλίζει ποιότητα και ψυχή. Οι Οράνιε αν εμφανιστούν όπως στα παιχνίδια των ομίλων δεν έχουν τύχη. Αν όμως εμφανιστούν ως η ομάδα των δύο τελευταίων χρόνων στα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια, μπορούν να στείλουν τους Αργεντινούς σπίτι τους. Από την άλλη η ομάδα του Σκαλόνι, ενώ για πολλούς θεωρείται φαβόρι για το τρόπαιο με σημαντικότερο επιχείρημα ότι είναι το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο του Λιονέλ Μέσι, εντούτοις φαίνεται, πως μεγαλύτερος αντίπαλος της -μεγαλύτερος και από την Ολλανδία- είναι ο εαυτός της. Κι αυτό γιατί δείχνει υπέρ το δέον αγχωμένη και πιεσμένη. Ενώ έχει τρομερή ποιότητα και συνοχή ως ομάδα, σημειώνει ένα γκολ και δείχνει να πανικοβάλλεται για να το κρατήσει, αντί να το εκμεταλλευτεί και να «σκοτώσει» και τον αντίπαλο και το παιχνίδι. Συνέβη με τους Αυστραλούς και ήταν το πιο χαρακτηριστικό παιχνίδι τους. Βγάζει πολύ άγχος, λες και δεν υπάρχει αύριο κι αυτό οφείλεται κυρίως στην πίεση που ασκούν τα ΜΜΕ της χώρας και ο κόσμος της, ότι η πορεία για τον τίτλο είναι μονόδρομος. Και φυσικά το μεγαλύτερο μέρος πέφτει στις πλάτες τους 35χρονου πλέον Μέσι που καλείται να διαχειριστεί την πίεση σχεδόν… καταδικασμένος να πετύχει. Κι αυτό είναι κάτι που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι Ολλανδοί…