Μια από τις καλύτερες αγωνιστικές μέρες του Μουντιάλ 2022 ήταν η χθεσινή στο Κατάρ, προς πλήρη ικανοποίηση κάθε ποδοσφαιρόφιλου ανεξαρτήτως χρώματος ή ομάδας που υποστηρίζει.

Παρά το γεγονός ότι η αγωνιστική ξεκίνησε με δυο πολύ μέτρια έως κακά παιχνίδια, Ελβετία – Καμερούν και Ουρουγουάη – Ν. Κορέα, εντούτοις οι τηλεθεατές πήγαμε για ύπνο γεμάτοι από παραστάσεις αφού μας αποζημίωσαν τα άλλα δυο ματς Πορτογαλία-Γκάνα και Βραζιλία – Σερβία…

Στο Ελβετία- Καμερούν το μόνο που άρεσε ήταν ο μη πανηγυρισμός του σκόρερ Εμπολό που είναι… Καμερουνέζος στην καταγωγή και «σκότωσε» την πατρίδα του. Κατά τα λοιπά, το Καμερούν όπως και οι περισσότερες αφρικανικές ομάδες, θέλουν αλλά δεν μπορούν. Παίζουν με δύναμη, έχουν πολλές φορές την κατοχή και την υπεροχή αλλά είναι φλύαρες και πληρώνουν την αφέλεια τους. Ετσι την έπαθαν και χθες από τους Ελβετούς. Οι οποίοι Ελβετοί μπορεί να ρίχνουν μια σταθερότητα αλλά είναι ομάδα άχρωμη και άοσμη. Στηρίζεται ακόμη στον Σακίρι, τον Σεφέροβιτς, τον Ζόμερ και τον Τζάκα και δεν παρουσιάζει σχεδόν ποτέ κάτι ιδιαίτερο. Μια εθνική-μωσαϊκό, αφού οι 10 από τους 15 που αγωνίστηκαν χθες έχουν καταγωγή εκτός Ελβετίας. Σημεία των καιρών…

Στο άλλο ματς, Ουρουγουάη- Ν. Κορέα, πολύ κακό για το τίποτα. Αν κάποια ομάδα πρέπει να πάρει θετικό πρόσημο αυτή είναι η Ν. Κορέα. Το πάλεψε όσο μπορούσε, είχε πολύ καλό τον Ιν Μπομ Χουάνγκ του Ολυμπιακού αλλά δεν είχε σέντερ φορ, αφού ο έτερος «ερυθρόλευκος» Ουί Τζο ήταν αυτός που γνωρίσαμε και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ασφαιρος! Μια πολύ μεγάλη ευκαιρία του δόθηκε να σπάσει το ρόδι στη σεζόν και την έστειλε στα… περιστέρια. Η Ουρουγουάη απογοήτευσε. Χωρίς πλάνο, χωρίς δυνάμεις, ομάδα γερασμένη (περίπου σαν του Βελγίου), χωρίς ένταση και πάθος. Με τα δύο αστέρια της, Μπετανκούρ και Βαλβέρδε σε κακή βραδιά. Ο δεύτερος φάνηκε μόνο στο σουτ που είχε στο δοκάρι λίγο πριν το τέλος του αγώνα και διακρίθηκε μόνο για τον έξαλλο πανηγυρισμό του σε ένα επιτυχημένο τάκλινγκ του, δείγμα του πόσο πιεσμένος και αγχωμένος ήταν. Με Γοδίν, Σοάρες, Καβάνι, Κάσερες σε ηλικία… συνταξιοδότησης η Ουρουγουάη δεν μπορεί να περιμένει πολλά πέρα από το πάθος των παικτών της και κάποια κεφαλιά σε στημένο…

Η βραδιά πάντως εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά ΄στη συνέχεια. Πορτογαλία και Γκάνα μας χάρισαν το καλύτερο ίσως ματς της διοργάνωσης μέχρι χθες. Με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να γράφει ιστορία με το γκολ σε 5ο σερί Μουντιάλ, να γίνεται και πάλι το πρόσωπο της ημέρας. Βέβαια για να συμβεί αυτό, χρειάστηκε και το «δωράκι» του Αμερικανού ρέφερι, αφού ο Πορτογάλος σταρ έπεσε πολύ έξυπνα και περισσότερο κέρδισε το πέναλτι παρά αυτό ήταν. Αν δινόταν τέτοιο πέναλτι στο ελληνικό πρωτάθλημα, το βέβαιο είναι ότι τώρα θα είχαμε… εκλογές! Η Πορτογαλία φάνηκε όταν ο Μπρούνο Φερνάντες (αυτός είναι το βαρόμετρο της ομάδας πλέον και όχι ο Ρονάλντο) βγήκε από τα μαρκαρίσματα και ανέβασε ταχύτητα. Αν δεν ήταν το πέναλτι του Κριστιάνο, ο άσος της Γιουνάιτεντ θα ήταν σίγουρα ο MVP του αγώνα με τις ασίστ που μοίρασε στα γκολ των Φέλιξ και Λεάο. Η Γκάνα έδειξε πολύ καλά στοιχεία, κυρίως για την αντίδραση της όταν έμεινε πίσω στο σκορ. Αν δεν είχε φοβηθεί τόσο πολύ τους Πορτογάλους, θα τους είχε δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα σαν αυτά στο φινάλε, όπου λίγο έλειψε να γυρίσει από το 1-3, χάρις στην αφερεγγυότητα της πορτογαλικής άμυνας, που αποτελεί αχίλλειο πτέρνα για τον Φερνάντο Σάντος…

Αν το θρίλερ Πορτογαλίας-Γκάνας συγκλόνισε τους ποδοσφαιρόφιλους, τότε τι να πει κανείς για αυτό που είδαν στο Βραζιλία-Σερβία; Παιχνίδι σαν αυτό που έκαναν οι Βραζιλιάνοι στο 2ο ημίχρονο δεν πλησίασε καμία άλλη ομάδα σε απόδοση. Και η Βραζιλία έδειξε ότι είναι η πιο έτοιμη ομάδα για να φτάσει ως το τέλος. Καλές οι εφτάρες-εξάρες Ισπανών και Αγγλων, καλή η Γαλλία και η Ολλανδία, όμως ο αντίπαλος της Βραζιλίας ήταν ο πιο δυνατός από τους αντιπάλους των άλλων διεκδικητών. Άλλο να παίζεις τέτοια μπάλα απέναντι στην Σερβία κι άλλο να επικρατείς του Ιράν, της Κόστα Ρίκα, της Αυστραλίας και της Σενεγάλης.

Το πιο αισιόδοξο για την ομάδα του Τίτε είναι πως δεν στηρίζει πλέον το παιχνίδι της στον Νεϊμάρ όπως τα προηγούμενα χρόνια. Πακετά, Κασεμίρο, Ραφίνια, Ριτσάρλισον, Βινίσιους, Αντονι, Ζεσούς, Ροντρίγκο και οι υπόλοιποι άσοι συνθέτουν ένα πολύ δυνατό σύνολο με τρομερή ισορροπία και κυρίως σοβαρότητα, που έλειπε άλλες χρονιές από την ομάδα. Δεν ξέρω αν θα φτάσει στην κατάκτηση η Βραζιλία για 6η φορά στην ιστορία της. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο κόσμος λάτρεψε το ποδόσφαιρο με κάτι τέτοιες εμφανίσεις όπως αυτή του β’ ημιχρόνου. Εκρηκτική, απίστευτα γρήγορη, τρομεροί αυτοματισμοί, ζωγραφιές στο χορτάρι. Γκολ δοκάρια, ευκαιρίες, θέαμα. Το «jogo bonito» επιστρέφει στην πιο σοβαρή έκδοση του. Τι άλλο να ζητήσει ένας ποδοσφαιρόφιλος…