Η Γερμανία πήρε τον τίτλο, η Βραζιλία ηττήθηκε με 7-1 από τα Πάντσερ και έζησε μια από τις πιο μαύρες μέρες της ποδοσφαιρικής της ιστορίας. Ο Μίροσλαβ Κλόζε πήρε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης και η Ελλάδα έμεινε εκτός οκτάδας για ένα χαμένο πέναλτι.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Μίροσλαβ Κλόζε

Ποδοσφαιριστής που θα ξεσηκώσει τα πλήθη με τις ενέργειές του στον αγωνιστικό, σίγουρα δεν υπήρξε. Ήξερε μπάλα αλλά δεν ήταν και… Ρονάλντο. Αυτό που βέβαια που γνώριζε άριστα ήταν να παίρνει θέση μέσα στην περιοχή και να εκτελεί τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Ο λόγος για τον Μίροσλαβ Κλόζε. Τον μικρό «Μίρο» που γεννήθηκε στην Πολωνία (1978) αλλά έγινε ήρωας στη γειτονική Γερμανία, εκεί όπου, όταν ήταν ακόμα στο δημοτικό σχολείο τον «υποβίβασαν»… δυο τάξεις για να μάθει ορθογραφία!

Στις 24 Φεβρουαρίου 2001 έκανε ντεμπούτο στην Εθνική ομάδα της Γερμανίας και χάρισε τη νίκη στα «πάντσερ» κόντρα στην Αλβανία. Έναν χρόνο μετά, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 ήρθε η δικαίωση και η αναγνώριση καθώς πέτυχε πέντε γκολ (όλα με κεφαλιές). Ηταν βασικό στέλεχος των «πάντσερ» στην 3η θέση του Μουντιάλ 2006, όπου πάλι σημείωσε πέντε τέρματα κι έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σημείωσε πέντε γκολ σε δυο σερί Μουντιάλ (το έπραξε και ο συμπατριώτης του Τόμας Μίλερ το 2010, 2014 ενώ στο παρελθόν ο Περουβιανός Κουμπίγιας είχε σκοράρει από πέντε φορές το 1970 και το 1978). Το 2010 μετά από μια κακή σεζόν ο Ομσπονδιακός τεχνικός Γιόακιμ Λεβ τον παίρνει μαζί του στη Ν. Αφρική και δέχεται σφοδρή κριτική. Όμως ο κόουτς πορεύεται με το «αυτόν ξέρω, αυτόν εμπιστεύομαι».

Ο «Μίρο», πανηγυρίζει τέσσερις φορές και «πιάνει» τον Γκερντ Μίλερ στο πίνακα των σκορερ (14 τέρματα) με τη Γερμανία να φτάνει για 3η σερί διοργάνωση στην τετράδα! Το καλύτερο όμως ο Κλόζε το φύλαγε για το τέλος. Σε ηλικία 36 ετών πια, ο επιθετικός της Λάτσιο ταξιδεύει και στη Βραζιλία για μια ακόμη παράσταση. Την ομορφότερη της ζωής του. Στις 21 Ιουνίου γράφει το 2-2 κόντρα στην Γκάνα, φτάνει τα 15 γκολ σε τελικές φάσεις Μουντιάλ και θέλει ακόμη ένα για αφήσει πίσω του τον βραζιλιάνο Ρονάλντο.

Στον ημιτελικό με τη Βραζιλία ο Κλόζε σημειώνει ένα από τα επτά γκολ της Γερμανίας και γίνεται ο «βασιλιάς» των Παγκοσμίων Κυπέλλων με 16 τέρματα. Ο Κλόζε είναι ο μοναδικός στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων που έχει 4 συνεχόμενα μετάλλια ενώ έγινε ο παίκτης που αγωνίζεται σε δύο τελικούς με την μεγαλύτερη, ημερολογιακή διαφορά μεταξύ τους (4.396 μέρες), ξεπερνώντας και τον Πελέ. Οι δυο τους μαζί με τον Ζέελερ, έχουν και το ρεκόρ επιτυχίας τερμάτων σε τέσσερα διαφορετικά Μουντιάλ.

Η ΟΜΑΔΑ

Γερμανία

Η Γερμανία ταξίδεψε στη Βραζιλία ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Με τον Γιοακόμ Λεβ στο τιμόνι, έπαιξε ένα ποδόσφαιρο που δεν μας είχε συνηθίσει τις προηγούμενες δεκαετίες η Γερμανία. Γρήγορο ποδόσφαιρο, επιθετικό, ομοιογένεια ήταν ορισμένα από τα στοιχεία που τη βοήθησαν να φτάσει μέχρι το τέλος και να επιστρέψει στην κορυφή του κόσμου. Στις προηγούμενες διοργανώσεις είχαν μπει οι βάσεις και στη Βραζιλία ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Διέθετε τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο (τότε) Νόιερ ο οποίος κάλυπτε και τα κενά που πάντα υπήρχαν στην άμυνα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Μπόατενγκ, Χούμελς. Οι πλέον έμπειροι Λαμ, Σβαϊνστάιγκερ, Κλόζε ήταν οι ηγετικές μορφές εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου και από εκεί και πέρα μιλάμε για μια ομάδα που ξεχείλιζε από ταλέντο. Οζίλ, Μίλερ, Κροος, Γκέτσε, Κεντίρα μπορούσαν με μία τους κίνηση, με μία πάσα να αλλάξουν τα πάντα σε έναν αγώνα και όλοι τους έβαλαν το δικό τους «λιθαράκι» για να φτάσει η Γερμανία στην κορυφή.

Φυσικά στη Βραζιλία έγραψε ιστορία όχι μόνο με την κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στην Αργεντινή αλλά και με το εκκωφαντικό 7-1 επί της «οικοδέσποινας». Στη φάση των ομίλων, ξεκίνησε εντυπωσιακά (4-0 την Πορτογαλία), μόχθησε με την Γκάνα (2-2) και… τελείωσε τη δουλειά με τις ΗΠΑ (1-0). Στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα με την Αλγερία, είδε κι έπαθε να κερδίσει στην παράταση (2-1). Στον προημιτελικό, ο Χούμελς με ένα γρήγορο γκολ «καθάρισε» την Γαλλία για να ακολουθήσει ο θρίαμβος επί της Βραζιλίας και η κατάκτηση του Μουντιάλ με αντίπαλο την Αργεντινή. Η Γερμανία, έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή ομάδα που κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Λατινική Αμερική ενώ με τα 18 γκολ που σημείωσε, ισοφάρισε την επίδοση της Βραζιλίας το 2002 και την ξεπέρασε έχοντας πετύχει περισσότερα γκολ σε Μουντιάλ (224 με τη Βραζιλία να ακολουθεί 221).

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Τρία ήταν τα πιο ξεχωριστά γεγονότα στην διοργάνωση του 2014 που έμειναν αξέχαστα:

Ο διασυρμός της Βραζιλίας

Στις 8 Ιουλίου 2014, στο Μπέλο Οριζόντε, τα «πάντσερ» έδωσαν μια αξέχαστη παράσταση στον ημιτελικό μπροστά σε περίπου 50.000 «μασκοφόρους» Νεϊμάρ (ήταν τραυματίας όπως και ο Τιάγκο Σίλβα) και οι φίλοι της Βραζιλίας θέλησαν να τρομάξουν τους Γερμανούς φορώντας μάσκες με το πρόσωπο του). Βέβαια εκείνοι που έτρεχαν να κρυφτούν πριν ακόμη συμπληρώσουμε μισή ώρα αγώνα ήταν οι γηπεδούχοι. Το σκορ στο 29’ ήταν ήδη 0-5! Ο Μίλερ στο 11’ άνοιξε το σκορ, με τους Γερμανούς να πετυχαίνουν 4 γκολ μέσα σε 7 λεπτά, ενώ τρία εξ αυτών (από το 2ο μέχρι το 4ο) μπήκαν μέσα σε 179 δευτερόλεπτα! Ο Μίροσλαβ Κλόζε στο 23′, ο Τόνι Κρόος στο 24′ και το 26′ και ο Σάμι Κεντίρα στο 29′. Στη συνέχεια οι Γερμανοί πάτησαν «φρένο» αλλά παρ’ όλα αυτά πε΄τυχαν δύο ακόμη γκολ με τον Σίλερ στο 69’ και στο 79’ και οι Βραζιλιάνοι μέσα στη λύπη τους, αποθεώνουν τους Γερμανούς του Λεβ. Ο Όσκαρ απλά στο τέλος σημείωσε το γκολ της τιμής για την ομάδα του Σκολάρι, ο οποίος πριν από 12 χρόνια είχε κερδίσει στον τελικό τη Γερμανία, που δεν είχε βέβαια καμία σχέση με την ομάδα του 2014. Αυτή φυσικά είναι η μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της Βραζιλίας, μετά το 0-6 από την Ουρουγουάη το 1920 και το 1-6 από την Αργεντινή το 1940!2.

Τα δόντια του Σουάρες

Υπήρξε αναμφισβήτητα το γεγονός του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ακούγεται τρελό αλλά δεν είναι, το ότι ένας εκ των κορυφαίων επιθετικών στον κόσμο, ο Λουίς Σουάρες τσαλάκωσε για ακόμη μια φορά την εικόνα του. Στην αναμέτρηση με την Ιταλία στο φινάλε της φάσης των ομίλων, ο Σουάρες δαγκώνει τον αμυντικό της Γιουβέντους Κιελίνι, ο οποίος δείχνει το σημάδι από τα δόντια του Ουρουγουανού στο διαιτητή που δεν δίνει συνέχεια το επεισόδιο. Η Ουρουγουάη προκρίθηκε στην επόμενη φάση, όμως αναγκάστηκε να παίξει χωρίς το μεγάλο της αστέρι που τιμωρήθηκε με ποινή αποκλεισμού εννέα αγώνων από την FIFA. Ετσι ηττήθηκε από την Κολομβία με 2-0 και πήγε νωρίς σπίτι της. Ο Σουάρες που αποκλείστηκε κι από όλες τις δραστηριότητες, σχετικά με το ποδόσφαιρο, για 4 μήνες, στο παρελθόν είχε πράξει κάτι ανάλογο όταν φορούσε τη φανέλα των Άγιαξ, Λίβερπουλ. Το καλό για εκείνον και τους φίλους της Μπαρτσελόνα (όχι φυσικά της Λίβερπουλ) ήταν πως το τρίτο δάγκωμα του Σουάρες, δεν σταμάτησε την Μπαρτσελόνα, από το να ολοκληρώσει την μεταγραφή του. Κάτι που όπως ομολόγησε ο ίδιος πριν από λίγο καιρό, τον έκανε να κλάψει. Οι Σουάρες, Κιελίνι τέθηκαν και πάλι αντίπαλοι πριν από έναν χρόνο περίπου. Το δίδυμο που έγραψε τη δική του ιστορία στα γήπεδα της Βραζιλίας, τα είπε ξανά εντός αγωνιστικού χώρου στους περσινούς προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Γιουβέντους να χαμογελά αφού προκρίθηκε και τους Κιελίνι, Σουάρες να φεύγουν αγκαλιασμένοι από το γήπεδο, έχοντας ανταλλάξει φανέλες! Ο Σουάρες σε συνέντευξή του είχε δηλώσει για το δάγκωμα «με πόνεσε πολύ. Τα παιδιά μου με ρωτούσαν γιατί δεν έπαιζα. Για να είμαι ειλικρινής, με πονούσε πραγματικά. Πλήγωσα τη σύζυγό μου Σοφία. Της είπα ψέματα. Με ρώτησε για το δάγκωμα και το αρνήθηκα. Είχα πρόβλημα να το πιστέψω, πόσο μάλλον να το πω. Δεν μπορούσα να το καταλάβω. Την πλήγωσα επειδή ήξερε πως δεν είμαι τέτοιος τύπος. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του. Αν δεν ήμουν αυτός που είμαι, δεν θα έφτανα ποτέ μέχρι την Μπαρτσελόνα».

Ελλάδα: Για ένα πέναλτι χάθηκε η οκτάδα!

Δέκα χρόνια από το έπος του Euro 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας, τέσσερα χρόνια μετά την 2η (και μάλιστα συνεχόμενη) παρουσία της σε τελική φάση Μουντιάλ (το 2010 στη Ν. Αφρική, όπου σημείωσε την πρώτη της νίκη με 2-1 επί της Νιγηρίας), η εθνική ομάδα του Φερνάντο Σάντος αποτέλεσε μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της διοργάνωσης αφού κατάφερε να προκριθεί από τον όμιλο της στις «16» κορυφαίες ομάδες του κόσμου και να χάσει την πρόκριση της στους «8» στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα…Στο πρώτο της παιχνίδι στον όμιλο, στον Γ’ όμιλο η εθνική εμφανώς αγχωμένη ηττήθηκε 3-0 από την Κολομβία στο Μπέλο Οριζόντε. Στον δεύτερο αγώνα της αναδείχθηκε ισόπαλη χωρίς γκολ με την Ιαπωνία στο Νατάλ αγωνιζόμενη με 10 παίκτες από το 38’ λόγω αποβολής του Κατσουράνη με δύο κίτρινες από τον διαιτητή Αγκουιλάρ από το Σαλβαδόρ. Ετσι τα έπαιξε όλα για όλα στο τελευταίο ματς του ομίλου στη Φορταλέζα στις 24 Ιουνίου, κόντρα στην φιλόδοξη Ακτή Ελεφαντοστού του Ντρογκμπά και του Ζερβίνιο, σε ένα παιχνίδι όπου η Ελλάδα χρειαζόταν μόνο νίκη για να πάρει το εισιτήριο για τους «16». Η Εθνική ήταν καταπληκτική στο ματς, το καλύτερο που έχει κάνει στις τρεις παρουσίες της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αγωνίστηκε χωρίς τον Κατσουράνη, ενώ μόλις στο 12ο λεπτό έχασε λόγω τραυματισμού τον Κονέ. Όμως ο αντικαταστάτης του Ανδρέας Σάμαρης άνοιξε το σκορ στο 42’ (1-0). Η εθνική ήταν ήταν εντυπωσιακή και είχε τρία δοκάρια στο ματς με τους Σάμαρη, Καραγκούνη και Τοροσίδη, αλλά οι Αφρικανοί κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 74’ με τον Μπονί και να παίρνουν εκείνοι την πρόκριση. Όμως η Ελλάδα δεν το έβαλε κάτω και στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων (93’) κέρδισε πέναλτι (δώρο του ρέφερι από το Εκουαδόρ) με τον Σαμαρά. Το εκτέλεσε ψύχραιμα ο ίδιος κι έστειλε μέσα σε αποθέωση την εθνική στον επόμενο γύρο (2-1).Η Κόστα Ρίκα προηγήθηκε με τον Ρουίζ στο 52’ αλλά και πάλι η εθνική μίλησε τελευταία. Στις καθυστερήσεις και πάλι ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος ήταν αυτός που ισοφάρισε κι έστειλε το ματς στην παράταση, όπου τίποτα δεν άλλαξε και όλα κρίθηκαν στα πέναλτι. Εκεί, η εθνική ευστόχησε στα τρία πρώτα με τους Μήτρογλου, Χριστοδουλόπουλο και Χολέμπας και οι Κοσταρικανοί που εκτελούσαν πρώτοι, ευστόχησαν στα τέσσερα δικά τους. Στο 4ο ελληνικό ο Νάβας απέκρουσε το πέναλτι του Φάνη Γκέκα, η Κόστα Ρίκα ευστόχησε και στο 5ο και πήρε την πρόκριση με 5-3 αφού δεν χρειάστηκε να εκτελέσει η Ελλάδα το δικό της τελευταίο πέναλτι.